ماکت ساعت ساخت جگر "لیورپول" لیورپول: 13 مرحله (همراه با تصاویر)

2024 نویسنده: John Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-30 08:52

از آنجا که اهل لیورپول هستم ، به جایی که هستم بسیار افتخار می کنم و تا زمانی که به خاطر می آورم مجذوب 1 ساختمان در شهر ، ساختمان رویال کبدی ، و به طور خاص ساعت شگفت انگیز شده بودم.

این ساعت به دلیل بزرگترین ساعت در انگلستان مشهور است ، مردم همیشه تصور می کنند که ساعت بزرگ وست مینستر یا "بیگ بن" بزرگترین ساعت است ، اما آنها در اشتباه هستند.

بنابراین در جستجوی یک پروژه ، من از یک میز قهوه خوری گرد که برای نوک چیده شده بود ، الهام گرفتم ، با این تفکر که می توان از آن به نحوی استفاده کرد ، من فکر کردم "چرا ساعت درست نکنم؟" من در راه خلق شاهکار خود جرأت کردم و فوراً به ساعت فوق العاده ای که همیشه می شناختم و دوست داشتم فکر کردم و در آنجا کار عشق را با بینش شروع کردم تا ماکت ساعت مورد علاقه ام را بسازم.

میز قهوه خالی نشد ، خیلی سنگین بود ، اما این ایده گیر کرده بود و من مجبور شدم جلو بروم.

تدارکات

* تخته MDF 3 میلیمتری برای جزئیات داخلی ساعت

* برد MDF 6 میلی متری برای جزئیات بیرونی صفحه ساعت

* طیف LED 3 میلی متری پرسپکس

* تخته بالسا 8 میلی متری برای دست ها

* پین های Steem Seemstress (جعبه دارای حدود 1000 عدد است) تا از اغتشاشات روی عقربه های ساعت تقلید کند.

* سیلر MDF

* کاغذ سنباده خوب (240 شن و ماسه مرطوب و خشک برای من ترفند انجام داد)

* رنگ MDF Primer Paint (من از رنگ سفید استفاده کردم)

* رنگ مات اسپری سیاه (من از رنگ ماشین برای دوام آن در زیر نور خورشید استفاده کردم)

* زاویه پلاستیکی L شکل برای محیط ساعت

* کارت 240gsm برای دیوارهای ساعت

* بلوک های چوبی (اندازه با فاصله بین صفحه و پشت ساعت مشخص می شود)

* داولینگ 12 میلی متری برای نصب رو به پشت.

* نوار LED 10M (مال من زرد بود اما رنگ آن بیشتر کهربا / نارنجی است)

* سیم 2 هسته ای برای اتصال نوارهای LED به یکدیگر

* سوئیچ فشار (من سوئیچ خود را از مشعل قدیمی برداشتم)

* آهن لحیم کاری

* تفنگ چسب داغ و چوب چسب.

* چاقوی تیز برای حکاکی با تعداد زیادی تیغه یدکی (چاقوی استنلی ، چاقوی کاردستی یا موارد مشابه)

* Multi Tool (من از Dremmel مورد اعتماد خود استفاده کردم) با ضمیمه های سنباده برای حکاکی دستها از Balsa.

* درایور LED (من از درایور 50W استفاده کردم ، شرایط بستگی به قدرت LED شما متفاوت است)

* پریز برق و کابل 3 هسته ای برای تغذیه درایور LED.

* جعبه های اتصال / بلوک های ترمینال

* تماس با چسب

* جریان اصلی ، حرکت ساعت سنگین برای صفحات ساعت بزرگ (https://www.agtshop.co.uk/product/5131-high-torque-mains-clock-movement.html)

* جعبه های مقوایی و کیسه های سطل زباله برای ساختن غرفه اسپری موقت - برخی از افراد فضایی برای اسپری کردن دارند ، من این کار را نکردم و مجبور بودم در اتاق ناهار خوری تازه تزئین شده انجام دهم!

* اختیاری - هنرمند محلی برای نقاشی دیواری روی دیوار شما ، من خوش شانس بودم که یک هنرمند معروف Liverpudlian مایل به انجام این کار است -

* برش لیزری - باز هم خوش شانس هستم که یک کارگاه مشترک محلی با لیزر فوق العاده دارم -

مرحله 1: برنامه ریزی

برنامه ریزی برای من همه در مورد درست کردن جزئیات بود. من دقیقاً می دانستم ساعت چگونه است ، اما می خواستم اطمینان حاصل کنم که هر جزئیات تا حد ممکن دقیق است.

این شامل مشاهده تصاویر آنلاین (همه ما تصاویر گوگل را دوست داریم!) بود ، با این حال ، هیچ یک از تصاویر موجود به اندازه کافی نزدیک نشد تا بتوانم دقیقاً ببینم که چقدر جزئیات درگیر شده است. به عنوان مثال ، از سطح زمین ، کل صورت به نظر می رسد که همه یک سطح باشد ، اما با بازرسی دقیقتر متوجه شدم جزئیات داخلی صفحه ساعت در واقع یک ماده نازک تر از حلقه بیرونی صورت است.

عقربه های ساعت از ورق فلزی ساخته شده اند که به هم متصل شده اند ، بنابراین وقتی واقعاً به عقربه ها نزدیک می شوید و آنها را می بینید ، می توانید همه آشوب ها را ببینید.

تنها چیزی که من هرگز به آن دقت نمی کردم شیشه ای بود که صفحه ساعت را تشکیل می داد. ساعت واقعی در واقع از صدها شیشه جداگانه تشکیل شده است ، که با گذشت زمان مجبور به تعویض آنها می شویم ، تاثیری که در ساعات طبیعی روز ایجاد می کند ، سایه های مختلف شیشه سفید بر روی صورت در بین تمام جزئیات است. در مقیاس ساعت من (قطر آن 35 اینچ است) رسیدن به این امر تقریباً غیرممکن بود.

شما نمی توانید هیچ یک از این جزئیات را از روی زمین مشاهده کنید ، و در آن زمان اجازه نداشتید از برج ها برای نگاه دقیق تر (ساختمان در حال حاضر تورهایی را انجام می دهد تا بتوانید از نزدیک و با ساعت و پشت ساعت نزدیک شوید) آنها نیز -

دستم را عوض کردم و به ساختمان معروف دیگر لیورپول روبروی ساختمانهای برج رفتم ، آنها با مهربانی به من اجازه ورود به پشت بام خود را دادند و از آنجا توانستم از ساعت واقعی عکس نزدیکی بگیرم (متأسفم که نمی توانم اینها را پست کنم) و تمام جزئیات کوچکی که از زمین پنهان شده بود را ببینید.

مرحله 2: طراحی

من از Adobe Illustrator برای ایجاد طرح خود استفاده کردم ، و از عکسهایم به عنوان راهنما برای درست کردن همه ابعاد و زوایا استفاده کردم.

سپس من قادر به ایجاد فایل های CAD برای استفاده در لیزر شدم که به من امکان می دهد دقیق ترین برش موجود را برای جزئیات مورد نظرم ایجاد کنم.

مرحله 3: زمان لیزر

وارد کردن فایل ها با لیزر کار فوق العاده ای انجام داد ، به دلیل تفاوت در ضخامت ، من به 2 فایل (داخلی و خارجی) جدا شدم.

حلقه بیرونی ساعت واقعی از 12 قطعه جداگانه تشکیل شده است ، من نمی توانم با لیزر به این امر دست یابم زیرا قدرت مغز من برای تعیین میزان تغییر اندازه طرح من برای استفاده از روسری کافی نیست. از لیزر (ضخامت برش و از دست رفتن مواد این امر باعث می شود) هر چقدر که من با قطعات جداگانه سعی کردم هرگز یک دایره کامل بدون شکاف ایجاد نکنم ، در عوض ترجیح دادم خطوط حکاکی لیزر در صورت داشته باشند تا این توهم را ایجاد کنند قطعات جدا شده هستند

من همچنین از لیزر برای برش دایره LED Perspex استفاده کردم اما فقط یک حلقه سفید بودن ، عکاسی از آن را معنی نمی دهد!

من از برش لیزری مأیوس شده ام ، بنابراین تصاویر را در این مرحله من را شگفت زده می کند: o)

مرحله 4: خشک کردن مناسب

قبل از ادامه کار ، می خواهید مطمئن شوید که قطعات با هم مطابقت دارند ، با استفاده از نقاشی های دیجیتالی ، من به اندازه کافی مطمئن بودم که همه چیز خوب خواهد بود و نیازی نداشتم که به اندازه گیری دو بار برش یک بار فکر کنم ، اما همیشه بهتر است قبل از شروع مطمئن شوید. رنگ آمیزی و چسباندن

اکنون این پروژه واقعاً در حال شکل گیری است!

مرحله 5: دست ها

متأسفانه من هیچ تصویری از این فرایند ندارم زیرا این یک فرآیند بسیار غبارآلود بود ، من نمی خواستم هیچ وسیله الکترونیکی مسدود شود (من فقط یک تلفن جدید گرفتم ، بنابراین احساس می کردم از آن گرانبها هستم)

برای ساختن دست ها ، یک تصویر دو بعدی از دستان را چاپ کردم و آن را به چوب بالسا چسباندم ، سپس با چاقو چوب را با دست تراشیدم و تکه های تکه تکه ای را اینجا و آنجا کوبیدم تا شکل پایه کلی ایجاد شود. با درمل قدیمی و سرهای سنباده تا آنجا که می توانستم شکل نهایی را به دست آوردم.

دستان خود را با 247 سر سوزن دوزی که ظاهر پرچ ها را خلق می کند ، به پایان رساند.

با استفاده از برخی از کالیپرهای دیجیتالی ، عرض مرکز ثابت کننده بر روی حرکت ساعت را اندازه گیری کرده و سوراخ های عقربه ها را سوراخ کرده اید (یک سوراخ به میلی متر یا 2 کوچکتر ایجاد کنید زیرا چوب بسیار نرم است و مته به طور کلی کمی حرکت می کند).

چسب های دست را با مقداری چسب تماس قوی به سوراخ های مذکور چسبانده و با مقداری چوب سیل پوشانده و به مدت یک روز بگذارید خشک شود.

در حال حاضر برای مهمترین بخش ، متعادل کردن دستها. شما نمی توانید به سادگی عقربه های ساعت خود را بسازید و آنها را به یک حرکت متصل کنید. هر سازنده ساعت به شما می گوید که یک حرکت به اندازه عقربه های خود خوب است و دستان شما باید کاملاً متعادل باشند تا حرکت شما بتواند به طور مثر کار کند و در برابر زمان مقاومت کند (بدون هدف بازی)

برای انجام این کار ، پشت دست ها را خالی کردم تا جایی به من بدهند که در جایی که لازم است وزن اضافه کنم و حجم بیشتری به آنها اضافه نکنم. من نقطه تعادل را پیدا کردم (این بسیار دشوار است) و سپس تکه های لحیم را به طرفی اضافه کردم که نیاز به اضافه وزن داشت تا زمانی که با یک تعادل کامل نشست. هنگامی که تعادل با ترک آن به مدت 10 دقیقه بدون تأیید شد آن را از هر دو طرف می ریزم ، لحیم را ذوب می کنم و آن را در حفره پشت دست ها می ریزم و اجازه می دهم تا جا بیفتد. پس از آنکه سرد شد و سرد شد ، لحیم را بیرون می آورم (به طور طبیعی به چوب نمی چسبد) و گیر می کنم آن را با مقداری چسب تماسی در محل ثابت برای ثابت نگه می دارد.

دستها را همانند سایر موارد با رنگ آمیزی زیاد در بین آنها رنگ آمیزی و رنگ آمیزی کرد.

دستها احتمالاً هر دو مورد مورد علاقه من و کمترین قسمت مورد علاقه من هستند زیرا بیشترین جزئیات را دارند ، اما حتی پس از بارهای سنگ زنی و سنباده زنی و نقاشی باز هم می توانید عنصری کم رنگ از دانه چوب را مشاهده کنید. شاید بالسا آن چیزی نبود که باید به سراغ آن می رفتم اما من به آن پایبند بودم ، این پایان جهان نیست و شما فقط می توانید واقعاً بگویید که واقعاً چه زمانی به آنها نزدیک هستید.

مرحله 6: رنگ ، ماسه ، رنگ ، تکرار

یکی از کارهای خسته کننده تر ، اما اگر می خواهید یک پایان عالی داشته باشید ، باید کار را انجام دهید.

سیلر MDF به گونه ای استفاده می شود که تخته تمام رنگی را که به آن می زنید نکند ، من از چند لایه استفاده کردم تا مطمئن شوم حتی اگر قلع 1 لایه کافی باشد. من هم بین کتها را سنباده زدم تا یک سطح صاف و خوب داشته باشم.

بعد از اینکه سیلر روی لایه آغازین قرار گرفت ، همان چند کت و سنباده بین آنها اعمال می شود تا از پایان خوب اطمینان حاصل شود. من به دلایلی پرایمر سفید را انتخاب کردم ، اما در آینده احتمالاً باید از رنگ خاکستری استفاده می کردم ، زیرا هنگام استفاده از آخرین لایه سفید ، به خاطر سپردن اینکه کجا نقاشی کرده ام و کجا نقاشی شده بود ، احمقانه مشکل بود.

همچنین پوشاندن کامل با رنگ در اینجا دشوار است زیرا لبه های نمایان نیز نیاز به رنگ آمیزی دارند ، اما بدون داشتن علائم ترک خوردگی ، من نمی توانم از قلم مو استفاده کنم زیرا نمی خواهم علامت های برس را نشان دهم ، باید از یک برس کوچک برای مناطقی را که اسپری نمی تواند به طور م reachثر به آنها برسد لمس کنید (زوایای تیز در اینجا قاتل هستند)

پس از اتمام پرایمر ، همه چیز را با پوشش سفید سفید اسپری کردم ، مناطق را ماسک کردم تا سفید بماند و رنگ سیاه را اعمال کردم. دوباره بین آنها سنباده بزنید و چند لایه بزنید.

همه اینها در یک غرفه پیش ساخته اسپری ساخته شده از جعبه های مقوایی و کیسه های سطل زباله انجام شد.

مرحله 7: یک خشک کردن دیگر

اکنون همه ما رنگ آمیزی شده ایم فقط بررسی کنید که همه چیز هنوز هم مناسب است زیرا می دانید رنگ ضخامت را افزایش می دهد - من مجبور شدم قسمت داخلی را کمی در اینجا ماسه بزنم تا مطمئن شوم که به اندازه یک میلیمتر یا بیشتر از آنچه که در ابتدا بوده است محکم شده است و واقعاً چنین شد. یک تفاوت ایجاد کن.

مرحله 8: بدون Lighty بدون Likey

همچنان که به جزئیات اهمیت می دهم ، می خواستم نسخه من تا حد ممکن به نسخه اصلی نزدیک باشد ، این بدان معناست که باید در شب روشن شود. به نظر من این ساده به نظر می رسید ، سپس آن را پیچیده تر کردم و یک بار دیگر ساده کردم!

چراغ های LED به دلایل واضح بهترین گزینه بودند. نور بالا ، قدرت کم و بدون فله ، تیک تیک تیک تیک.

من 2 عدد نوار 5M از LED های Amber خریدم ، آنها خود چسب هستند ، بنابراین من توانستم آنها را تقریباً در هر کجا که می خواستم قرار دهم ، سخت ترین قسمت این بود که فاصله LED ها و همچنین الگویی را که می خواهم تشخیص دهم. آنها را بگذارید (خطوط مستقیم تنها گزینه واقعی هستند زیرا نوارها هنگام صاف شدن خم نمی شوند). برخی از افراد به نورپردازی لبه از بیرون اشاره کردند اما چون ساعت آنقدر بزرگ بود که هرگز آنقدر روشن نمی کردم که رنگ یکنواختی را در کل صورت ایجاد کند. برای به دست آوردن روشنایی یکنواخت ، باید فاصله پرسپکس و فاصله منبع نور را درست بدست آورید. پس از آزمایش های فراوان در این مورد ، بهترین گزینه برای فاصله بین فاصله نور و صورت منهای 25٪ است ، بنابراین برای مثال اگر فاصله بین منبع نور و صورت 10 سانتی متر باشد ، فاصله بین نوارهای LED باید 7.5 سانتی متر باشد. به در تصاویر می توانید نحوه تصمیم گیری برای کشیدن نوارهای خود را مشاهده کنید و این قانون تقریباً در کل صورت اعمال می شود (چند ناحیه وجود دارد که نوارها کمی به هم نزدیکتر هستند اما این امر با این واقعیت مشخص شد که نوارهای LED فقط می توانند در مکانهای خاصی بریده شود و ترجیح می دهم نوارها کمی خیلی نزدیک باشند تا خیلی دور.

پس از چسباندن نوارها ، وظیفه خسته کننده ای داشتم که همه آنها را به هم وصل کنم. این کار برای من وقت گیر بود زیرا تصمیم گرفتم نوارها را بعد از هر لحیم کاری آزمایش کنم ، من لحیم کاری آنقدر مطمئن نیستم که بتوانم به همه آنها بپیوندم و بعد آزمایش کنم ، برای من بهتر بود که مسیر طولانی را طی کنم.

هنگامی که همه آنها متصل شده و کار می کردند ، من چسب حرارتی را روی بالای هر یک از اتصالات لحیم کاری قرار دادم تا به من اطمینان خاطر بدهند که وقتی ساعت روی دیوار قرار می گیرد ، شل نمی شود.

حالا می دانستم که همه آنها کار می کنند ، من باید تصمیم بگیرم که چه چیزی آنها را روشن یا خاموش می کند ، سر من اینجا قلب من را اداره می کند. قلبم به من می گفت چراغها باید به طور خودکار هنگام تاریک شدن روشن شوند ، درست مانند روشنایی واقعی ، سرم می گفت فقط از یک سوئیچ استفاده کنید زیرا در این صورت کنترل آن را دارید.

من به دنبال قلبم رفتم و یک سوئیچ سنسور نور خریدم ، همه چیز را سیم کشی کردم و در محل خود قرار گرفتم تا جایی که ساعت من در آن آویزان شده بود در تمام روز سایه گرفته بود ، بنابراین LED ها به طور دائمی روشن باقی بمانند و بنابراین من دوباره به سرم برگشتم. با صرف هزینه روی سنسور نور ، دیگر مشتاق خرج کردن نبودم ، بنابراین از مشعل LED قدیمی (نه کمتر از ترقه کریسمس) یک سوئیچ فشار را برداشتم و آن را وصل کردم. تصمیم گرفتم آن را پشت دیوارهای ساعت پنهان کنم نه اینکه برش بزنم ، دقیقاً زیر نقطه 6 قرار دارد و چون دیوار منعطف است (مقوایی) می توانید بدون هیچ سر و صدا آن را فشار دهید و هیچ سوئیچ از آن بیرون نمی زند آی تی. این ویدئو نشان می دهد که سوئیچ در عمل است ، برای مشعلی که در کریسمس کریسمس آمد بد نیست!

مرحله 9: خشک کردن با نورپردازی

چراغ ها کار می کردند و چهره رنگ آمیزی شده بود من مجبور بودم پوشش ساعت را با ساعت موقت ساخته شده بررسی کنم. همه چیز خوب بود و من کمی تکان خوردم و مجبور نبودم برای برطرف کردن هر مشکلی گامی به عقب بردارم ، همه چیز طبق برنامه پیش می رفت.

مرحله 10: خط کشیدن صورت با پشت

بدیهی است که پیوستن دو دایره مسطح به یکدیگر و قرار دادن آنها کاملاً در خط بسیار دشوار است ، به ویژه اینکه آنها باید جداگانه نصب شوند - پشت باید به دیوار متصل شود و قسمت جلویی به دلایل واضح به بالا متصل می شود و صفحه ساعت می تواند فقط یک طرف بنشینید زیرا سوئیچ ساعت 6 است و باید در پایین باشد.

من توانستم 2 قطعه را با استفاده از بلوک های چوبی و رولپلاک تراز کنم. بلوک ها در هر قسمت 5 در هر طرف قرار دارند و من سوراخ هایی برای رولپلاک ها ایجاد کردم به طوری که هنگام قرار دادن رولپلاک رو به بالا با توجه به تراز ، می توانید بلوک ها را در ساعت 12 ، 2 ، 4 ، 8 و 10 در محل خود ببینید. موقعیتهایی که من آنها را به عنوان موقعیتهای تحمل وزن مناسب برای یک دایره می دیدم و یک تعادل یکنواخت را ایجاد می کند تا هنگام آویزان شدن به دیوار فشار زیادی روی هیچ منطقه ای وارد نشود.

چسب تماسی خوب قدیمی همه چیز را به هم چسباند.

من حرکت را انجام دادم و صفحه پشتی را به دیوار وصل کردم ، آن را به برق وصل کردم تا مطمئن شوم که چراغ ها هنوز کار می کنند و سپس قسمت جلویی را در بالای صفحه قرار دادم تا مطمئن شوم که در صف قرار گرفته و همچنان محکم است. انجام داد.

مرحله 11: پنهان کردن سیم ها

از آنجا که از دیوار اصلی استفاده می کردم و نقاشی دیواری بسیار خیره کننده ای روی دیوار داشتم ، نمی خواستم سیم هایی دور آن آویزان شود ، بنابراین من می توانم یک سوراخ را مستقیماً در پشت محل ساعت ساعت قرار دهم و این را به پشت وصل کنم. سوکت در سمت چپ دیوار ، به عنوان خانه ای نوساز ، حرکت در قسمت عقب دیوار خشک با استفاده از یک عصای بلند بامبو با کابل متصل به آن برای تغذیه بسیار آسان بود.

مرحله 12: نقاشی دیواری

در ابتدای این پروژه من فقط یک ساعت را روی دیوار می گذاشتم ، به احتمال وجود یک نقاشی دیواری برای بهتر جلوه دادن آن فکر نکرده بودم.

من در حال مرور مطالب توییتر خود بودم و به برخی از کارهای پل کورتیس برخورد کردم - من قبلاً از کار پل در شهر لیورپول اطلاع داشتم و بسیاری از کارهای او اکنون مشهور شده است. قطعه ای که در حساب توییتر او دیدم شگفت انگیز بود و بنابراین برای او خطی انداختم و برای انجام دیوارم از او قیمت خواستم.

پل واقعاً یک فرد بزرگ است ، او پایین آمد و اندازه گیری کرد ، برای ما چند مدل دیجیتالی انجام داد و ما از آنجا بیرون رفتیم. او در آن زمان به من نگفت اما نمی دانست چرا کسی می خواهد نقاشی دیواری ساختمان کبدی را بدون پرندگان کبدی بخواهد ، فقط در پایان پروژه به من اطلاع داد که هرگز دقیقاً از آنچه من می دانم مطمئن نیست. تلاش می کرد تا به نتیجه برسد و خوشبختانه از نتیجه تحت تأثیر قرار گرفت.

من بسیار خوشحالم که تصمیم گرفتم این کار را انجام دهم ، داشتن ساعت به تنهایی عالی خواهد بود ، اما داشتن Mural واقعاً آن را خاموش می کند.

مرحله 13: پایان

رسیدن به آنجا مدتی طول کشید اما نتایج برای من دقیقاً همان چیزی است که می خواستم. امیدوارم از دستورالعمل آموزشی من خوشتان آمده باشد ، شاید خودتان احساس کنید برای انجام کاری خودتان الهام گرفته اید.

ممنون که خواندید: o)

نفر دوم در مسابقه ساعت