عکاسی بادبادک (KAP): 12 مرحله (همراه با تصاویر)

2024 نویسنده: John Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-30 08:54

ماشه مکانیکی interolamerter خود را برای دوربین دیجیتال قدیمی خود طراحی و تولید کنید. در این پروژه خواهیم دید که چگونه می توانید دوربین خود را از مواد بازیافتی ، استفاده مجدد و مجدداً استفاده کنید ، که ممکن است بسیاری از آنها را در اطراف خانه خود قرار دهید! مقدمه: یک شب پرستاره شکم لازانیا بدون خواب ، ذهنم به سمت شکم متورم بولونیا سرگردان شد. بعد از سومین آنتی اسید و دهانشویه ، من یک عافیت گرفتم. شاید این جنگ دو گانه و چمن سیر بود ، شاید جوشش گچی باعث ایجاد گاز عصبی سمی شد ، نمی دانم. من همه چیز را در 5 لیوان قرمز قبلی از دست دادم. من تصور می کردم که شکم من باز شده و مرا به سمت بالا می برد ، تنها چیزی که می توانستم قبل از خروج پاهایم از زمین بگیرم ، عینک آفتابی و دوربین من بود. من را به آسمان بردند و از راه خود به سمت بالا عکس گرفتم. وقتی وارد استراتوسفر شده بودم…. * پلک* تمام شد. با نگاهی سریع به گوگل صبح روز بعد مشخص شد که ظاهراً بیش از من فقط یک کوکتل غذا ، الکل و دارو و حتی 100 سال پیش واکنش نشان داده ام. با تعجب ، من Instructables را بررسی کردم تا ببینم آیا کسی کاری مشابه انجام داده است یا نه ، در کمال تعجب من (و تا امروز انتشار) چنین نکرده است. من برای ایجاد عکس های هوایی خودم الهام گرفتم. از آنجا که من با روش های ساخت ماشه خود از 555 تایمر آشنا نیستم ، باید یک ماشه مکانیکی بسازم. به عنوان یک پیچ و تاب ، من از مواد بازیافت شده و مجدداً استفاده می کردم و آن را با یک دوربین دیجیتال متروکه قدیمی ترکیب می کردم تا از بادبادک خود عکس بگیرم. در حالی که وسایل الکترونیکی ممکن است برای برخی طبیعت دوم باشد ، اما برای برخی دیگر (از جمله خودم) یک راز است. من نمی خواستم سیم کشی یا برنامه نویسی بازدارنده باشد ، برای این پروژه این عنصر به طور کامل حذف شده است. علاوه بر این ، من طرحی می خواستم که محفظه دوربین را به خطر نیندازد. این امر مانع از باز شدن دوربین برای لحیم کاری روی ماشه می شود. دستورالعمل های من برای این پروژه عبارت بودند از:

• تا حد امکان از محتوای بازیافت شده استفاده کنید
• بودجه حدود 50 دلار
• قادر به کار با هر دوربین دیجیتال
• بدون عملکرد دوربین (یا پلاگین مخصوص)
• بدون دانش تخصصی (به عنوان مثال: بدون تایمر برقی / آردوینو / 555 و غیره)

با ایده های ارائه شده ، قرار شد عکاسی هوایی انجام دهم ، و شاید در این راه ماجراجویی داشته باشم. به اندازه کافی صحبت کنید …… بسازیم!

مرحله 1: بادبادک

محققان مرا به چند گزینه احتمالی برای رسیدن به ارتفاع مورد نیاز راهنمایی کردند. ایده اولیه این بود که از بالن پر از هلیوم برای ایجاد آسانسور استفاده شود. این ایده هنوز خوب است ، با این وجود من می خواستم چیزی قابل حمل بسازم ، و سوار شدن بر اتوبوس با یک بادکنک غول پیکر روش خوبی برای دوست یابی نیست (یا اینطور است؟). در عوض من روش منفعلانه بادبادک را انتخاب کردم. طراحی بادبادک همه چیز است. انواع بیشماری از بادبادک ها وجود دارد ، و خوشبختانه تعداد کمی از آنها وجود دارند که به خوبی به این برنامه کمک می کنند. پیشنهاد می کنم تحقیقات خود را انجام دهید تا مشخص شود کدام سبک بیشتر با نیازهای شما مطابقت دارد. من طرحی را انتخاب کردم که ساده ، آسان برای پرواز ، قادر به دستیابی به بالابر در هر باد و به اندازه کافی بزرگ برای پذیرفتن بار قابل حمل بود. مخزن دلتا تمام معیارهای من را برآورده می کند. با کمی شلختگی ممکن است برنامه هایی با ابعاد آنلاین پیدا کنید که می توانید از آنها برای ساختن خود استفاده کنید. همانطور که در راه یافتن موادی برای ساخت بادبادک بودم (نایلون چوبی و رولپلاک چوبی) ، در یک فروشگاه بچه ها در این نزدیکی اتفاق افتاد. دارای بادبادک دقیق موردنظر من ، در اندازه مورد نیاز من (6 '+ یا 1.8 متر+ از نوک بال تا نوک بال) ، و در فروش بود! نقل قول واقعی از صندوقدار "من نمی توانم باور کنم که شما این را خریداری می کنید ، سالها در آن گوشه فروشگاه بوده است." واقعا ؟؟! قیمت بادبادک 30 دلار بود. باقیمانده بودجه در خط هزینه شد ، بیشتر در مرحله 9. تنها نکته منفی این است که بادبادک تا حدودی صورتی است.

مرحله 2: محرک - مواد

هدف: موتور باتری یک بادامک دندانه دار می چرخاند که با فشار دادن یک پیستون ، شاتر دوربین را فعال می کند. یک فاصله سنج مکانیکی اساسی. روش حمله: از آنجا که تایمرهای الکترونیکی تمام شده بودند ، من یک صفحه خالی در مورد چگونگی نزدیک شدن به مونتاژ ماشه داشتم. پس از بررسی مختصر گزینه های خود ، متوجه شدم که روشهای نامحدودی برای ایجاد مجموعه ماشه وجود دارد. این فقط یکی است. در واقع این مورد مخصوصاً شاید خیلی فکر کرده بود. می خواستم بیشترین مخاطب ممکن شرکت کند. این دستورالعمل به شما یک روش ساده برای دستیابی به عکس های زمان بندی شده ، به صورت خودکار ، با وسایل بازیافتی و روزمره نشان می دهد. زمان کثیف شدن و خلاقیت فرا رسیده بود. من چند مجموعه از دوک های cd را جمع آوری کردم تا یک قسمت اضافی آزاد شود. چوب های رنگ از فروشگاه سخت افزار رایگان بودند. قلم و پایه ها از ظلم و ستم لباس روکش دفتر رهایی یافتند. اسم حیوان دست اموز هدیه ای از طرف خواهرم بود که با تقلیل هدیه گفته شده از او تشکر می کنم. در مورد کاست؟ Vhs یادگاری از دوران گذشته است که بهتر فراموش شده است. هیچ اشکی برای سرنوشت آن نخواهد ریخت. تقریباً همه چیزهایی که برای ماشه استفاده می شود بازیافت ، یافت یا رایگان شد:

• دوک CD
• قلم کلیکی
• پین فشار (حدود 30)
• چوب های رنگی که برای مخلوط کردن رنگ استفاده می شود
• آجیل ، آجیل پروانه ای ، واشر
• براکت زاویه 90 درجه
• صفحات تعمیر فولادی 3 * 50 میلی متر (2 اینچ)
• vhs casettee
• موتور برقی از اسباب بازی بچه ها
• پایه دوربین _{(از سه پایه قدیمی)}
• لوله های پلاستیکی _{(می توانید به جای آن از واشر یا فاصله گیر پلاستیکی استفاده کنید)}

ابزار مورد نیاز:

• تفنگ چسب
• چاقوی سرگرمی
• انبر
• پیچ گوشتی ها
• عینک های محافظ _{(به طور جدی)}
• ابزار چرخشی _{(اختیاری)}

روشهای استفاده شده مخصوص مواد موجود است ، ممکن است پروژه شما متفاوت باشد ، در صورت لزوم بداهه سازی کنید.

مرحله 3: اصلاح مواد

برخی از موادی که استفاده کردم نیاز به تغییرات جزئی داشتند تا این مجموعه کار کند. چوب رنگ: اینها به عنوان ستون فقرات مجموعه عمل می کنند. چوب نرم ، سبک و قابل اجرا است. از آنجا که می خواستم از مونتاژ با هر دوربینی استفاده شود ، باید قابل تنظیم باشد. کافی است یک مستطیل کشیده را روی چوب رنگ مشخص کرده و از یک چاقوی سرگرمی برای برش استفاده کنید._{چوب های رنگ را می توانید بصورت رایگان در فروشگاه رنگ محلی خود بیابید} سنجاق های فشاری: پین ها به عنوان دندانی عمل می کنند که موتور ما به آنها چسبیده است. این سنجاق ها دارای سر پلاستیکی هستند که نیازی به آنها نیست. سرها را می توان به راحتی با مجموعه ای از انبردست جدا کرد. در حین کار ، ممکن است دندان ها در حین چرخش روی موتور گیر کنند ، این امر با ساییدن هر دندان با زاویه ای کوچک حل می شود و اجازه می دهد موتور راحت تر به شیارهای دندان برسد. مهره نصب دوربین: اکثر پایه ها دارای نخ زیادی هستند تا بین دوربین شما و سطح نصب یک حالت تیره و تار ایجاد شود. با این حال ، ممکن است لازم باشد یک یقه کوچک (یا واشر) به نخ ها اضافه کنید تا محکم باشد. قلم کلیکی: به دلیل داشتن یک مجموعه کوچکتر ، من قلم را به اندازه انتخاب کردم. اندازه قلم در ابتدا 20 سانتی متر (8 اینچ) بود و به حدود 7.5 سانتی متر (3 اینچ) کاهش یافت. بسیار مهم است که مکانیزم کلیکی قلم ها هنوز کار کند. این باید یک قلم سرسخت ، قابل کار باشد.

مرحله 4: مجموعه راه اندازی - خارجی

ایده این بود که از حرکت چرخشی یک اسباب بازی کوچک موتوری برای عملکرد شاتر دوربین استفاده کنم. با این حال ، اتصال مستقیم موتور به دوربین خاموش بود زیرا موتور اسباب بازی خیلی سریع می چرخید و بین عکس ها حدود 10 بار می چرخید ، این باعث می شود دوربین بیش از حد تکان داده شود و عکس های تکان دهنده ای ایجاد شود. از آنجا که ثبات یک مسئله است ، من به چیزی نیاز داشتم که سرعت آن موتور کوچک را کند کند. با پایبندی به این ایده که می خواهم این پروژه را از حوزه سیم کشی و وسایل الکترونیکی دور نگه دارم ، با چرخاندن موتور به سرعتی که امکان عکسبرداری در فواصل زمانی که می خواهم ، باقی ماند. ابتدا ، اسباب بازی را فقط از موتور و چرخ دنده ای که به پاهای عقب اسم حیوان دست اموز وصل شده بود ، جدا کردم. قسمتی از دوک cd بریده شد و قسمت چرخشی موتور در داخل دوک قرار گرفت در حالی که محفظه باتری خارج از دوک قرار داشت. موتور و محفظه مطابق شکل به لبه بالای دوک چسبانده شد. در مرحله بعد ، بیضی کوچک در حدود 90 درجه از دهانه موتور بریده شد تا قلم بتواند وارد شود و سپس در جای خود چسبانده شود. نوک قلم چیزی است که باعث ایجاد شاتر روی دوربین ما می شود و باید به آن اشاره شود. قسمت کلیک با بادامک چرخان داخل دوک کار می کند.

مرحله 5: Trigger Assembly - داخلی

برای "جرات" ماشه ، من یک دوربینی برای چرخاندن دور دوک و ایجاد قلم کلیک ایجاد کردم. برای این کار من یک کاست قدیمی vhs را باز کردم و از یکی از قرقره های نوار استفاده کردم. قطر داخلی قرقره محکم روی دوک قرار داشت ، دهانه قرقره vhs کمی باز شد تا بتواند آزادانه روی دوک بچرخد. سپس من سوزن های فشاری اصلاح شده را به لبه بیرونی قرقره چسباندم ، آنها "دندان" هایی را ایجاد کردند که قرقره را جلو می اندازد و در نهایت با قلم بادامک را درگیر می کند. بادامک از یک زبان فلزی کوچک ساخته شده در داخل کاست vhs ساخته شده است. زبان خم می شود تا در اطراف قرقره کاست قرار گیرد و انتهای مخروطی آن بیرون بیاید. بادامک به چرخ داخلی روی قرقره چسبانده شد و در موقعیت خود خم شد. یک قطعه کوچک لوله بین قرقره و دوک برای رسیدن به ارتفاع مناسب مورد نیاز برای درگیر شدن بین موتور و دندان استفاده شد. این تا حد زیادی سخت ترین قدم ، وقت بگذارید و مطمئن شوید که فاصله بین دندان ها و کمرها به درستی تنظیم شده است ، پس از مونتاژ نمی توانید کارهای زیادی برای اصلاح آن انجام دهید. تنها گزینه شما ممکن است برچیدن و شروع مجدد عملکردهای داخلی باشد ، بنابراین صبور باشید.

مرحله 6: بستن مجموعه / آزمایش دندان ها

بستن: بالای دوک cd به راحتی برای اتصال با پایه آن پیچ می شود. برای اطمینان از درگیر شدن موتور با قرقره دندانه دار ، یک قطعه لوله سنج بزرگ در زیر قرقره قرار داده شد. اندازه یقه لوله پلاستیکی مهم است ، کافی نیست و دندان ها درگیر نمی شوند ، خیلی محکم شده و قرقره نمی چرخد. من طول لوله را 25 میلی متر (1 اینچ) تخمین می زنم. خوشبختانه لوله بخشنده است و مقداری هم دارد ، فقط آن را برش ندهید یا به یقه جدیدی احتیاج خواهید داشت. آزمایش: فیلم موتور درگیر شدن دندان ها. در مرکز اسپیندل شما می توانید زبانه های فلزی را مشاهده کنید که به عنوان دوربین من عمل می کنند و به آرامی به سمت قلم قدم می گذارند. پروژه های دیگر که از روش های مکانیکی غیر مخرب برای رسیدن به زمان عقب استفاده می کنند: این یکی با استفاده از یک سروتوس قدیمی از این یکی با استفاده از یک موتور کوچک Rigs: من دکل های KAP را دیدم که از نمونه های معمولی ، برای MacGyver ، تا عجیب و غریب استفاده می کنند. بررسی کنید که دیگران چه کاری انجام داده اند و یکی مناسب شماست. من این نمونه اولیه را با بودجه 50 دلار کانادا تهیه کردم و مواد پیدا کردم. چه کسی می داند ، شاید شما به اندازه کافی برای خودتان نیز دارید!

مرحله 7: Kite Streamers

ممکن است من با بادبادک خود معامله کرده باشم ، اما پخش کننده ها بخشی از بسته نبودند. به عنوان یک نیاز برای پرواز ، بادبادک ها نیازی به جریان ندارند. با این حال پرواز بدون آنها مانند رانندگی با اتومبیل بدون فرمان است ، ایده بدی است. نهرها بسیار شبیه باله روی پره های آب و هوایی عمل می کنند و بادبادک شما را به سمت باد متمایل می کند و حداکثر امکان بلند شدن را می دهد. استریمر چیزی نیست جز افزودن درگ به بادبادک شما (بادگیرها به همین ترتیب عمل می کنند و می توان آنها را به جای یا در ترکیب با جاروبرقی ها استفاده کرد.) برای این تصمیم گرفتم که از مواد غذایی غیر ضروری مورد علاقه همه استفاده کنم: پلاستیک کیسه خرید. هدف اصلی این بود که از یک کیف بدون تغییر به عنوان جوراب استفاده کنید و آن را پشت بادبادک ببندید و مانند چتر نجات عمل کند. در حالی که این کار مضحک به نظر می رسید. بادبادک من توسط همه بادبادک های دیگر مسخره شد زیرا ظاهری ناهموار و آشغال به نظر می رسید. من به بادبادک خود گفتم از همه بادبادک های دیگر زیباتر است و صورتی بودن بسیار چشمگیرتر از جاروبرقی های پر زرق و برق دیگر بادبادک ها در آن روز است ، اما این تسلی بخش نبود. آن شب بیدار ماندم و استریمرهای مخصوص خودم را ساختم. دو کیسه خرید یک جاروبرقی می سازد:

• کناره های کیسه را برش دهید ، صاف بگذارید ، به نوار برش دهید.
• انتهای آن را از یک طرف جمع کرده و با نخ ببندید.
• برای پیشاهنگان پسر در بخش پشتی ، سعی کنید یک حلقه طولانی را در طول پیوند خود اضافه کنید تا بتوانید جاروبرقی ها را به راحتی به بادبادک وصل کنید.

مرحله 8: همه چیز را با هم ترکیب کنید

نصب دوربین روی دکل:

با تنظیم لغزنده و بازوی گردان ، دوربین را می توان مستقیماً زیر نوک قلم قرار داد. من با روشن كردن دوربين و كوچك كردن شاتر ، بهترين موفقيت را به دست آوردم ، در نتيجه تنها كوچكترين افزايش فشار قلم براي تكميل عمل و گرفتن عكس لازم است. اتصال دکل به بادبادک: من قصد داشتم تا جایی که می توانم دکل خود را سبک کنم ، با این حال سنگین ترین بار خود دوربین خواهد بود. دوربین من حدود 3 برابر سنگین تر از دکل من بود. مونتاژ کل دکل با دوربین کمتر از 700 گرم (1.5 پوند). اگر باد شدید و مداوم دارید می توانید دکل را در هر کجا که انتخاب کرده اید سوار کنید. در بسیاری از موارد ، قبل از اتصال محموله بار ، باید بادبادک را به هوا برسانید. با آزمایش و خطا متوجه شدم که آستانه تلاطم هوا از عرشه تا حدود 15 متر (50 دقیقه) وجود دارد ، پس از این هوا به نظر می رسد سریعتر و نرمتر حرکت می کند. این نشانگر من بود مونتاژ در حدود 15 متر (50 دقیقه) از بادبادک ، در آستانه ذکر شده آویزان است. در تصویر می بینید که دکل بین 2 نقطه روی خط معلق است تا بتواند تثبیت را با اجازه دادن به دکل به طور مستقل از کشش در خط بچرخاند. راه حل این است که گهواره ای وجود داشته باشد که بتواند دکل را به حالت تعلیق درآورد و بدون هیچ گونه نوسان یا تلاطم به آن اجازه حرکت کامل دهد ، اما من نتوانستم یک گهواره تثبیت کننده جامع تری برای دکل خود تکمیل کنم. برای پیوند به اطلاعات بیشتر در مورد گهواره ، آخرین مرحله این دستورالعمل را ببینید.

مرحله 9: یک کلمه روی خط

در نظر گرفته شد که با این بادبادک به کدام خط برسید. در حالی که بادبادک من بزرگترین در بلوک نیست ، به دلیل بار زیاد ، تحت استرس قرار نمی گیرد. اگر امیدوار بودم دوربین و دستگاه خود را در یک نقطه نگه دارم ، به خطی نیاز دارم که به اندازه کافی سبک باشد ، اما به اندازه کافی قوی باشد تا بتواند استرس را در خط تحمل کند. زمان پخش داستان در سایدبار: اولین خط من یک کامپوزیت نایلونی بود که در یک فروشگاه دلار خریداری شده بود ، این در سومین گردش ظاهر شد. خبر خوب این است که دکمه دوربین هنوز وصل نشده بود. خبر بد این است که در حالی که من 60 متر+ (200 '+) خط خارج از خط را داشتم ، قطع شد. من همچنین در یک پارک مرکزی شهر بودم. تماشای اسباب بازی جدید مورد علاقه شما که در حال قایقرانی است ، کاملاً احساس می شود. بادبادک درست مانند یک هواپیمای کاغذی پرواز کرد ، باد سرکش را گرفت و آرام آرام از من دورتر و دورتر شد. به نظر می رسد که در فاصله 550 متری (1800 دقیقه) فرود آمد. من موفق شدم آن را در کوچه ای پیدا کنم که چند بمب در اطراف آن آویزان بود و با چوب آن را فشار می داد. شاید آنها فکر می کردند که این هدیه ای از آسمان است ، یا شاید آنها فکر می کردند که این یک توهم معمولی از تمام رنگی است که آنها در حال پاشیدن هستند. در هر صورت من بادبادک خود را ادعا کردم و راه برگشت را باز کردم. درس اینجا این است که قبل از مواجهه با بی خانمان ها تکالیف خود را انجام دهید. باقیمانده بودجه من صرف خط ماهیگیری جدید شد. من یک خط ماهیگیری با استرس بالا به قیمت حدود 20 دلار خریدم که در یک فروشگاه سخت افزار پیدا کردم. خط برای 50 پوند استرس (یک دوست ماهیگیر به من می گوید این در واقع استرس زیاد نیست ، زیرا خطوط تا 150 پوند+را افزایش می دهند). اگر بیش از 50 پوند فشار روی خط وجود داشته باشد ، بادبادک نیز به همان اندازه خط شکسته می شود ، بنابراین در این مورد نیازی به بالا رفتن نیست (اگرچه من برنامه ای برای بادبادک تقویت شده بزرگتر با خط بسیار سنگین تر دارم). قبل از پرواز ، یک ایده خوب این است که خط خود را در فواصل اندازه گیری شده با علامت گذاری کنید (من از فواصل 10 متر یا 30 دقیقه استفاده کردم). به این ترتیب می توانید ارتفاع بادبادک را با مقدار خط خارج شده تخمین بزنید.

مرحله 10: پرواز (پیدا کردن شرایط مناسب)

من از منتظر بودن متنفرم. به سختی می توان پروژه ای را برای آزمایش آماده کرد و سپس باید منتظر بود تا شرایط مطلوب باشد. هنگام ساخت مونتاژ ، نور آفتاب روشن و باد شدید بود. اولین هفته پس از اتمام مونتاژ هوا چیزی جز باران نبود. هفته بعد باد نداشت. سرانجام ، پس از چند روز دویدن دیوانه وار در اطراف پارک و تلاش برای کشیدن بادبادک بالاتر ، پاهایم به اندازه کافی بود. وقت آن رسیده بود که رویکرد متفاوتی پیدا کنیم. با درک اینکه آب و هوای بهاری در بهترین زمانها بی ثبات است ، زمان آن بود که تاکتیک خود را کمی تغییر دهم. به جای اینکه منتظر باد باشم ، تصمیم گرفتم که آن را پیدا کنم. ساحلی بودن می دانستم برخی از بهترین بادها جایی هستند که زمین با آب برخورد می کند و از آنجا که برای تعطیلات آماده بودم ، به ساحل غربی واقع در کانادا سفر کردم. مقصد مورد علاقه قدیمی من ، سالانه به توفینو می آیم/ Ucluelet برای موج سواری ، پیاده روی و دور شدن از همه چیز … و اکنون من می توانم "بادبادک خود را پرواز کنم" را به این لیست اضافه کنم. این منطقه بسیار شدید است ، جایی که چشم انداز به طور قابل توجهی توسط بادهای شدید اقیانوس آرام تغییر کرده است. اگر من نتوانستم باد خود را در اینجا پیدا کنم ، این پروژه هرگز از زمین خارج نمی شود. _{کلمه در نظر گرفته شده}

مرحله 11: عکس های هوایی

روزی که این باد به پرواز در آمد ، سرعت بیش از 20 کیلومتر در ساعت (12.5 مایل در ساعت) با جهت ثابت ، شرایط عالی بود! چند لحظه بود که فکر می کردم قرار است خط دوباره به من ضربه بزند ، شاید من از آخرین خطی که داشتم تیراندازی کرده بودم. بادبادک ، خط ، موتور اسباب بازی کوچک نیز همینطور بود. به صورت تجربی موارد زیر را تعیین کرده ام:

• حداقل سرعت باد مورد نیاز بدون بار: k 4 کیلومتر در ساعت+ (2.5 مایل در ساعت+)
• حداقل سرعت باد مورد نیاز با بار: 17 کیلومتر در ساعت+ (10.5 مایل در ساعت+)

کل دکل به خوبی تحت مجازات سقوط بیش از چند بار قرار گرفت. سرانجام موتور قطع شد و دکل دیگر قابل کار نبود. در آن زمان من بیش از 400 شلیک هوایی داشتم (و یک پرونده تا حدی خراب که باید هنگام خرابی گرفته شده باشد). وقتی به خانه برگشتم ، توانستم عکس ها را مرتب کنم. متأسفانه ، به دلیل فقدان دکل تسطیح کننده و تثبیت کننده ، بسیاری از عکسها بسیار مبهم و در برخی موارد غیرقابل تشخیص بودند. از بین همه عکسهای گرفته شده تقریباً 30 مورد کیفیتی داشتند که به راحتی می توانم آنها را به اشتراک بگذارم. با a

مرحله 12: اندیشه های نهایی و خواندن بیشتر

ثبات: همانطور که ممکن است متوجه شده باشید ، دکل من مستقیماً به خود خط متصل شده است. از نظر KAP ، این هیچ چیز وحشیانه نیست. دکل های پیچیده ای وجود دارد (برای فروش و دست ساز) که از یک سری تار و قرقره استفاده می کنند و طوری طراحی شده اند که دکل را تراز کرده و ثبات ایجاد کرده و عکس های با کیفیت را تضمین می کنند. من سعی کردم این را در پروژه خود ایجاد کنم ، اما نتوانستم یک طرح را قبل از مهلت مسابقه تکمیل کنم. برای مطالعه بیشتر در مورد دکل ها ، از جمله انواع گهواره های مورد استفاده ، پیوندهای زیر را ببینید. مطالعه بیشتر: افرادی که اقدام به عکاسی هوایی بادبادک خانگی کرده اند ، کم نیستند. صفحه این پسر منعکس کننده بسیاری از افکار و مشکلاتی است که من در طراحی دکل خود پشت سر گذاشتم. البته ، فقط ذکر KAP باعث می شود بسیاری از افراد به این مرد اشاره کنند ، و در حالی که او خوب است من می خواهم شما به این فکر کنید: گرتسکی تنها بازیکن هاکی خوب در Oilers (یا Kings) نبود. به این معنی که بله او خوب است ، اما تنها بزرگترین او نیست.برای تهیه بادبادک خود از طیف وسیعی از مرجع استفاده كنید ، رعایت مراحل دیگران گاهی خسته كننده است ، بنابراین خلاق باشید و ایده های خود را امتحان كنید! آخرین پیوندی كه باید بررسی كنید ، یكی از جامعه خود ما است ، حتی نباید به آن توجه كنید پروژه من تا زمان تکمیل این پروژه

چالش طراحی ، استفاده از مواد بازیافتی و مجدد مورد استفاده بود ، این دستورالعمل نشان می دهد که امکان پذیر است. با بودجه کمی معقول تر و تکنیک های پیشرفته تر ، می توان از آن برای نتایج بهتر استفاده کرد. این یک تجربه یادگیری سرگرم کننده بود. من این پروژه را به همه افرادی که تمایل به امتحان چیز جدیدی دارند پیشنهاد می کنم. خیلی دوست دارم ببینم نمای پرنده ای از شهر شما یا تلاش های تصادفی شما چگونه است. موفق باشید!

خوشحالم ساختم:)