متر کف زدن: 8 مرحله

2024 نویسنده: John Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-30 08:53

از آنجا که در جایی در حدود سال 2001 شروع به آموزش طبل کردم. پس از ده سال ، در سال 2011 ، من به اولین گروه کنسرت خود ملحق شدم و تحت تأثیر قرار گرفتم. ساختن موسیقی با هم و نواختن در کنسرت هیجان انگیز است. اکنون بیش از 5 سال است که در یک گروه کنسرت متفاوت هستم. ما دو کنسرت در سال و چندین کمیسیون در کنار آن داریم.

به عنوان موضوع کنسرت سال نو ، ما می خواستیم برای بهترین آهنگ هایی که خوانده ایم ، مراسم اهدای جوایز برگزار کنیم. تنظیمات این بود که ما در هر دسته دو آهنگ پخش کردیم. به عنوان مثال "یخ در مقابل آتش" که ما برای آن مخلوطی از "Frozen" و یکی از "چگونه اژدهای خود را تربیت کنیم" بازی کردیم. سپس تماشاگران باید به بهترین آهنگ رای بدهند ، سپس به آن جایزه چاپ سه بعدی سفارشی اهدا می شود.

هنگام طوفان فکری در هنگام آماده سازی ، ما ایده های زیادی در مورد چگونگی رای دادن به تماشاگران ، از رای کاغذی تا برنامه ها ، داشتیم. اما همه این پیشنهادات مستلزم این است که نمایش برای هر جایزه متوقف شود ، در حالی که توجه مخاطب را به طور جدی منحرف می کند. وقتی پیشنهاد کفساز شد ، همه می دانستیم که به طلا ضربه زده ایم. اما برخی از جستجوی آنلاین هیچ راه حل واقعی آماده ای برای رفتن نشان نداد. بنابراین من شجاعانه برخاستم ، خود را یک سازنده مبتدی اعلام کردم و ادعا کردم که می توانم به راحتی بتوانم یکی را از ابتدا با بودجه نسبتاً کمی بسازم.

ای پسر ، من برای سوراخ خرگوش که در آن افتادم آمادگی نداشتم.

تدارکات

ابزارها

• مته بی سیم مورد علاقه شما
• مته مته و سایر بیت ها
• پیچ گوشتی ها
• چاپگر سه بعدی (اختیاری)

مورد

• تخته سه لا. (من مولتی پلکس 8 میلی متری را انتخاب می کنم اما در آینده باید 12 میلی متر یا حتی ضخیم تر می رفتم)
• 4 X Catch درب مغناطیسی (اختیاری در آینده)
• پیچ ها

الکترونیک (5 ولت)

• آردوینو نانو
• تقویت کننده میکروفون Electret - MAX4466 با افزایش قابل تنظیم (یا مشابه ، هرچه که نیاز شما را برآورده می کند)
• ماژول رله 2 X 5V 8 کانال
• ترانسفورماتور 220 ولت تا 5 ولت
• سیم ، تعداد زیادی سیم کوتاه و یک سیم چهار رشته ای چند متری برای کنترل از راه دور
• دو سوئیچ

الکترونیک (220 ولت)

• کابل های برقی استاندارد (باقی مانده از ساخت خانه ایده آل است ، اما بهترین حالت انعطاف پذیری است)
• سوکت برق متصل به AC (اختیاری اما بسیار توصیه می شود)
• لامپ های دلخواه شما
• سوکت لامپ

مرحله 1: مدار 5 ولت: آردوینو

این قسمت دارای سه قسمت اصلی است: (1) وسایل الکترونیکی 5 ولت که "تفکر سخت" را انجام می دهد: گوش دادن و تصمیم گیری در مورد زمان روشن شدن و چراغ ها. (2) بدنه ای که همه چیز را به خوبی در خود جای دهد ، همه "جنایات" را پنهان می کند و (3) مدار 220 ولت که توسط مدار 5 ولت کنترل می شود.

اجازه دهید با مدار 5 ولت شروع کنیم زیرا می توانیم آن را در مقیاس کوچک بسازیم.

یافتن منابع آنلاین کار آسانی نبود. من ده چراغ را در نظر گرفتم که با توجه به شدت تشویق ها روشن می شد ، اما به نظر نمی رسید که کسی قبلاً این کار را انجام داده باشد. بنابراین ، من شروع کردم کوچک ؛ در tinkerCAD من یک شبیه سازی آنلاین از چگونگی ظاهر قطعات الکترونیکی 5 ولت ایجاد کردم. می توانید طرح بسیار ابتدایی من با کد را در اینجا پیدا کنید: https://www.tinkercad.com/things/8mnCXXKIs9M یا زیر در این صفحه به عنوان فایل "Applause_1.0.ino".

تهیه نسخه پیش نویس آنلاین و آزمایش چندین کد Arduino در این شبیه سازی واقعاً به من کمک کرد تا دید بهتری از آنچه برای این ساخت مورد نیاز است بدست آورم. به این ترتیب من راهی برای کنترل رفتار برنامه آزمایش کردم: من با دو سوئیچ کار کردم. یک سوئیچ اندازه گیری را روشن و خاموش می کند ، دیگری کلید را به 0/10 باز می گرداند.

من تمام اجزای لازم را تهیه کردم: برخی از LED ها ، مقاومت ها ، یک Arduino و مهمتر از همه یک میکروفون سازگار با Arduino.

من مدار را ساختم و در تمرین بعدی همه چیز را آزمایش کردم ، اما متوجه شدم که میکروفونی که خریدم برای استفاده من حساس است. فقط یک کف زدن در مجاورت معقول ، یا فقط نواختن گروه ، میکروفون را اشباع می کند و نمره 10/10 می دهد. این باعث شد من به دنبال میکروفونی با افزایش متغیر باشم. سرانجام با تقویت کننده میکروفون Electret - MAX4466 آشنا شدم. دارای یک پیچ بسیار کوچک در پشت است که با آن می توانید افزایش را تنظیم کنید. (نکته جانبی: من Arduino uno را برای Arduino Nano بدون هیچ دلیل خاصی تغییر دادم).

MAX4466 عملکرد بهتری داشت ، اما هنگام زدن در نزدیکی نیز به حداکثر می رسید ، بنابراین تصمیم گرفتم به جای صدای بلند کف زدن ، زمان کف زدن را نیز به عنوان متغیر فرمول در نظر بگیرم. من همچنین کمی بیشتر از یک کد زیبا برای این نسخه 2.0 نرم افزار نوشتم (حتی اگر خودم بگویم). اگر آستانه بلندی صدا فراتر رود ، فقط اولین چراغ روشن می شود و پس از آن یک مکث کوتاه در طول آن هیچ چراغی روشن نمی شود. پس از انتظار ، آردوینو گوش می داد اگر صدا هنوز به اندازه کافی بلند بود تا چراغ دوم روشن شود ، در این صورت چراغ روشن می شود و دوره انتظار بعدی شروع می شود. زمان انتظار هر بار که چراغ جدیدی روشن می شود افزایش می یابد. کف زدن باید 22.5 ثانیه با صدای کامل طول بکشد تا چراغها 10/10 نشان داده شوند. می توانید کد را در tinkerCAD https://www.tinkercad.com/things/lKgWlueZDE3 یا زیر به عنوان فایل "Applause_2.0.ino" پیدا کنید

یک آزمایش سریع با استفاده از ماژول های رله به جای LED ها به من آموخت که رله ها هنگام سیگنال LOW و OFF هنگامی که سیگنال بالا بود روشن هستند. مشکلی نیست ، فقط تعدادی ON و OFF را در کد خاموش کنید و ما آماده رفتن هستیم.

با همه اینها مرتب شده من می توانم لحیم کاری را با هم شروع کنم. اما لازم بود بدانم تمام اتصالات داخل جعبه باید چقدر طول داشته باشد. بنابراین بیایید ابتدا جعبه بیرونی را بسازیم و همه اجزای آن را مرتب کنیم.

مرحله 2: طراحی جعبه

جنبه دوم این ساختمان زیبایی شناسی آن بود. کفسازها در وسط توجه قرار می گیرند ، بنابراین باید حداقل خوب به نظر برسند. من ساخت جعبه چوبی را انتخاب کردم زیرا ابزارهای اولیه آن را دارم و نسبتاً آسان است.

با آموختن در tinkerCAD که آزمایش در دنیای دیجیتال بسیار آموزشی است ، من قبل از خرید هر یک از مواد لازم ، جعبه متر کف زدن را در برنامه محبوب 3D-CAD Fusion360 طراحی کردم.

در طول چندین تکرار ، من سرانجام به این طرح رسیدم (تصاویر را ببینید). این یک جعبه مستطیلی ساده است که چراغ ها از سوراخ های مدور در قسمت جلویی بیرون آمده اند.

از پیچ های زشت در پنل جلویی با افزودن برخی میله های نگهدارنده در داخل پنل جلویی جلوگیری شد ، جایی که بعداً ضربه گیرهای مغناطیسی درها به آن پیچ می شوند. سیستم بسته شدن مغناطیسی بیش از آنکه یک سیستم ضروری باشد ، دارای ویژگی ایمنی است ، زیرا میله ها صفحه جلویی را تنها با اصطکاک نگه داشته اند.

لوازم الکترونیکی را نیز به طراحی دیجیتال خود اضافه کردم. این باعث تغییر برخی از چیزها شد ، بنابراین من قبلاً نتیجه داشتم که اولین بار آن را در Fusion360 طراحی کردم. به عنوان مثال ، جعبه باید کمی پهن تر از 15 سانتی متر اولیه باشد تا رله ها در کنار هم قرار بگیرند. همچنین مدل سازی و چاپ سه بعدی نگهدارنده های پلاستیکی برای سوکت های روشنایی را انجام دادم که به نوبه خود چراغ ها را در جای خود نگه می دارد. به نظر من این گزینه ای بود که به من "اتاق تکان دادن" کافی برای اشتباهات آینده می داد. (من می دانم که این دارنده ها را می توان به همین ترتیب خرید ، اما این امر سه برابر بیشتر برای من هزینه داشت و من مقرون به صرفه بودم)

من فایل F360 طرح نهایی خود را در اینجا اضافه کرده ام تا بتوانید به آن اشاره کنید و با آن بازی کنید.

مرحله 3: ساخت جعبه

با نهایی شدن طراحی دیجیتال ، وقت آن بود که به فروشگاه سخت افزار بروید ، یک ورق بزرگ تخته سه لا بخرید و برش را شروع کنید. با توجه به اینکه من چنین ابزارهای فانتزی ای ندارم ، یک آخر هفته به محل والدینم رفتم و چوب را به اندازه آنجا برش دادم.

با این حال ، طراحی من یک برش بسیار عجیب و غریب تولید کرد:

• 2 بار 16.6x150cm برای جلو و عقب
• 2 بار 16.6x10.2cm برای بالا و پایین
• 2 بار 10.2x148.4cm برای طرفین

میله های نگهدارنده در قسمت داخلی پنل جلویی باقی مانده بودند و به این ترتیب استفاده می شدند ، در غیر این صورت طول ترجیحی 134 و 12 سانتی متر بود.

وقتی به خانه برگشتم ، تمام قسمت ها را روی زمین گذاشتم و با کمک گیره های گوشه ای (قرض گرفته شده) شروع به سوراخکاری و پیچاندن تخته ها به هم کردم. به یاد داشته باشید که پیچ ها فقط در بالا ، پایین و پشت متر برای واکنش های زیبایی خالص قرار می گیرند.

خلبان حفر سوراخ ها و پیچاندن همه تخته ها را با یکدیگر کار خطرناکی کرد زیرا تخته سه لا تنها 8 میلی متر ضخامت داشت ، من اغلب به خودم فحش می دادم که فکر می کنم ضخامت 8 میلی متر به اندازه کافی است.

پنل جلویی به چند سوراخ با قطر حدود 5 سانتی متر نیاز داشت. خط مرکزی تابلو جلو را مشخص کردم و از یک طرف شروع کردم. مرکز اولین سوراخ 8 میلی متر (ضخامت مواد) + 75 میلی متر (نصف 150 میلی متر) از لبه تخته بود. فاصله سایر سوراخ ها 150 میلی متر است. در نهایت وقتی دهمین حفره را مشخص کردم ، فقط 2 میلی متر فاصله داشتم … روز خوبی بود!

تنها مته دایره ای که می توانستم قرض بگیرم 51 میلی متر بود ، بیش از اندازه ای که بتوانم حفاری را با خوشحالی شروع کنم.

راهنماهای صفحه جلویی در داخل صفحه جلویی با چسب ساده چوب چسبانده شده بودند.

مرحله 4: نصب سوکت ها در جعبه

اولین قطعاتی که در جعبه تازه ساخته شده ما نصب می شوند ، نگهدارنده های سوکت نور هستند. دلیل این امر این است که نگهدارنده ها باید در زیر هر سوراخ در صفحه جلویی قرار گرفته باشند. زیرا نگهدارنده سوکت های چراغ را در موقعیت خود نگه می دارد ، چراغ ها در نوبت خود پیچ خورده و لامپ ها به معنای واقعی کلمه تنها چیزی هستند که از پنل جلویی بیرون می آیند و بنابراین تنها چیزی است که نمی توان به آن منتقل کرد موقعیت دیگری در داخل جعبه ما از آنجا که موقعیت آنها ثابت است ، ابتدا باید وارد شوند تا مطمئن شوند بعداً اشتباه احمقانه ای مرتکب نمی شوم.

همانطور که قبلاً اشاره کردم ، سوکت های روشنایی با یک براکت یکپارچه در دسترس تجاری برای نصب آنها عمود بر دیوار وجود دارد ، اما هزینه آنها 4 برابر بیشتر از آنهایی است که فقط برای آویزان کردن از سقف بدون حتی تلاش ضعیف ساخته شده اند. خوشگل به نظر رسیدن. بنابراین ، من به دنبال نگهدارنده ارزان و چاپ سه بعدی برای پریزها شدم. (فایل STL در زیر). هنگام طراحی سه بعدی ، مطمئن شدم که فضای کافی برای تکان دادن برای قرار دادن سوکت ها در اعماق مختلف وجود دارد.

من فقط یک نگهدارنده برای تأیید طرح چاپ کردم. پس از آن من 9 نگهدارنده را به طور همزمان چاپ کردم ، تمام صفحه ساختم را کاملاً پر کردم و بیش از 50 ساعت دوام آوردم.

من خودسرانه قسمت بالا و پایین صفحه و جعبه جلویی را علامت گذاری کردم (به یاد داشته باشید که بین طراحی دیجیتال و واقعیت 2 میلی متر عاجز شدم). سپس فرایند خسته کننده ای را در نظر گرفتم که یک نگهدارنده را با درپوش در جای خود قرار می دهم ، قسمت جلو را با دقت بالا می برم ، موقعیت آن را با مداد مشخص می کنم و به نگهدارنده بعدی می روم. هنگامی که همه چیز گفته شد و انجام شد ، قبل از اینکه آنها را در صفحه پشتی بچرخانم ، هر موقعیتی را دوباره بررسی کردم.

نکته ای در مورد پیچ ها: طراحی نگهدارنده من دارای پایه بسیار ضخیم است ، این کار عمدا انجام می شود تا مطمئن شوید پیچ های 16 میلی متری من پشت صفحه پشتی 8 میلی متری من را بیرون نمی زند. یک دلیل دیگر برای انتخاب تخته سه لا ضخیم تر. ("زندگی کنید ، عشق بورزید" بخوانید "زندگی کنید ، دوست داشته باشید و یاد بگیرید" را فراموش کنید).

به هر حال ، سوکت چراغ بعدی روشن بود. من ارتفاع ترجیحی را انتخاب کردم که می خواستم لامپ ها در بالای صفحه جلویی قرار بگیرند ، و سپس عمق سوکت ها را اندازه گیری کردم ، دوباره با قرار دادن همه چیز در حالی که جلو بسته است و بلند کردن آن و اندازه گیری. یک جزئیات کوچک: من ابتدا مجبور شدم قسمتی از انتهای کابل تمام پریزها را که به عنوان کاهنده کابل ها در هنگام آویزان شدن از سقف ظاهر می شد ، جدا کرده و جدا کنم ، اما از آنجا که آنها را در نگهدارنده های چاپی سفارشی نصب می کردم ، آنها اصلاً هیچ وظیفه ای برای من نداشتند بدتر از این ، کاهش فشار باعث شد که کابل ها در برابر خمشی تنگ که من آنها را مجبور کرده بودم مقاومت کنند و در نتیجه کار خود را کاملاً انجام دهند ، … بنابراین فشار کششی باید حذف شود تا سوکت ها به نحوی که من می خواهم در نگهدارنده ها قرار بگیرند.

من تمام پریزها را در نگهدارنده ها چسبانده و اجازه دادم یک شبه با نوارهای لاستیکی فشار را نگه دارند. البته ، من به طرز خارق العاده ای فراموش کردم که 9 لامپ معمولی و یک لامپ چربی برای چراغ دهم خریدم ، این چراغ بزرگتر به جای گلابی شکل کروی تر است و به سوکت نزدیک به جلوی جعبه نیاز دارد تا همه چراغ های دیگر. (زندگی کنید و یاد بگیرید)

بنابراین مجبور شدم چسب را بشکنم (فقط چاپ سه بعدی ام را کمی شکستم) تا سوکت را آزاد کرده و آن را در موقعیتی دیگر قرار دهم. پس از مقادیر زیاد چسب بیشتر برای ثابت نگه داشتن نگهدارنده و اتصال آن به پریز در ارتفاع مناسب ، نصب پریزها انجام شد.

همچنین اتصالات پریزهای چراغ را به یکی از طرفین صفحه پشتی پیچ کردم.

مرحله 5: لحیم کردن قطعات الکترونیکی با ولتاژ پایین

دستور بعدی تجارت "نصب خشک" تمام قطعات الکترونیکی ولتاژ پایین در جعبه است تا ایده ای برای مدت زمان اتصال لحیم کاری بین قطعات به دست آورید.

من با قرار دادن آردوینو در وسط بین نور 5 و 6 و ترتیب رله ها در مکانهای مجاور بالا و پایین شروع کردم.

متوجه شدم که هیچ پیچ چوبی در سوراخ های آردوینو نانو قرار نمی گیرد. این مسئله با لحیم کاری برخی از سربرگ های زن روی یک تخته نان قابل لحیم کاری به سرعت حل می شود. سربرگ ها آردوینو را نگه می دارند و برخی سوراخ های سوراخ شده در برد مدار پیچ های چوبی را بدون شکایت می پذیرند. این برد قابل لحیم کاری همچنین سربرگ هایی را برای اتصال میکروفون ، اتصالات (با کابل) به رله ها و کابل طولانی برای جعبه کنترل از راه دور در خود جای داده است.

درباره جعبه از راه دور ؛ من در پایان یک کابل بسیار طولانی به دو سوئیچ نیاز داشتم. من در پشت صحنه به عنوان نوازنده سازهای کوبه ای هستم ، در حالی که متر در جلوی صحنه قرار دارد. من 20 متر سیم 4 رشته ای خریدم که معمولاً برای لحیم کاری نوارهای LED استفاده می شود. برای قرار دادن این دو سوئیچ ، من یک جعبه ساده (فایلهای STL و F360 در زیر) را طراحی و چاپ کردم ، اما هر جعبه مستطیلی با برش هایی برای قطعات و سیم ها کار را انجام می دهد.

پس از اندازه گیری فاصله بین اجزا و استفاده بیش از حد از این فاصله ، آهن لحیم کاری را گرم کردم و شروع به لحیم کاری کردم.

لحیم کردن همه اتصالات به صبر و بیش از هر چیز به تمرکز برای انجام صحیح آن نیاز دارد. من طرح سیم کشی را که برای ایجاد همه اتصالات استفاده می کردم ، قرار داده ام ، اما توجه داشته باشید که اگر از اجزای مختلف استفاده می کنید ، سیم کشی شما ممکن است کمی متفاوت باشد. (یا اگر در نمودار خود اشتباه کردم)

در پایان سیم کشی من طوری به نظر می رسید که انگار پرنده ای قصد دارد آنجا لانه کند. با این وجود به طور معجزه آسایی هیچ خطایی رخ نداد و هیچ چیز هنگام روشن کردن برق شروع به سیگار کشیدن نکرد.

با اتصال همه چیز ، می توانم هر برد مدار را در حالت چاپ سه بعدی به پنل پشتی متصل کنم. این رویارویی ها دو کارکرد را انجام می دادند: (1) همیشه ایده خوبی است که بین تخته مدار و صفحه ای که آنها را بر روی آنها نصب کرده اید ، فضایی اختصاص دهید. و (2) آیا قبلاً شکایت کرده ام که پیچ 16 میلی متری و تخته سه لا 8 میلی متری دارم و بنابراین در خطر دائمی پیچ خوردن مستقیم پیچ ها در چوب هستم؟ بله ، شرایط متقابل نیز اطمینان حاصل کرد که پیچ های من به سر دیگر جعبه تخته سه لا نمی رسد.

[توجه] در گذشته ، من در واقع توصیه می کنم از 5 رله در هر ماژول رله استفاده کنید. ایده من در استفاده از دو ماژول رله 8 کاناله این بود که یک رله خراب شود ، در این صورت من به سادگی باید اتصالات را تغییر دهم و کف سنج دوباره شروع به کار می کند. این امر همچنین اتصالات 220 ولت را کمی بهتر بر روی دو ماژول تقسیم می کند و مدیریت کابل را کمی قابل کنترل تر می کند. (زندگی کن و بیاموز)

مرحله 6: اتصال قطعات 220 ولت

با تمام اجزای ولتاژ پایین ، زمان کار جدی است و مدار اصلی ولتاژ را نصب کنید.

ناگفته نماند که هنگام کار با سیم ها ، تحت هیچ شرایطی آنها را به برق وصل نکنید !!!!!

به همراه تکنسینی که چراغ های نمایش کنسرت آینده ما را نصب و کنترل می کند ، تصمیم گرفتیم از یک سوکت برق ذوب شده به عنوان ورودی برق برای کف سنج استفاده کنیم. این اطمینان حاصل کرد که هر کابل با هر طول قادر به نصب و تغذیه متر ما است.

همچنین این یک لایه ایمنی به تنظیمات ما می افزاید: این اتصالات مجهز به یک فیوز هستند که بالاتر از یک آمپراژ مشخص می دمد ، و اطمینان حاصل کنید که اگر قرار نباشد هیچ چیز آتش نمی گیرد.

برای نصب این پلاگین به اندازه گیری دقیق آن نیاز داشتیم. اما شکل بسیار پیچیده ای دارد. بنابراین ، ساده ترین کاری که می توانم انجام دهم این است که پاور را روی یک تکه مقوا فشار دهید و خطوط پلاگین را ردیابی کنید. سپس خطوط کانتور را می توان با ایجاد الگویی که می توان به چوب منتقل کرد ، قطع کرد.

هنگام علامت گذاری و برش محل اتصال دوشاخه ، به خاطر داشته باشید که در حال حاضر قطعاتی در داخل متر نصب شده است که دیگر قابل جابجایی نیستند ، و مکانهای احتمالی که در آن شاخه می تواند از جعبه خارج شود را محدود می کند. همین امر در مورد سوراخ خروجی سیم 20 متری برای کنترل از راه دور نیز صدق می کند.

به طور معمول شما می توانید سوراخ را با اره منبت کاری اره مویی برش دهید ، اما من چنین وسیله ای ندارم و بی حوصله بودم ، بنابراین من به سادگی سوراخ هایی را در امتداد خطوط حفر کردم و فقط با یک تیغه تیز سوراخ را بریدم. این کار می کند ، اما من نمی توانم آن را توصیه کنم زیرا تقریباً انگشتانم را قطع کردم.

در حال حاضر فقط مسئله اتصال همه چیز به یکدیگر است. من یک طرح کلی سیم کشی مدار 220 ولت برای مرجع آسان تهیه کرده ام. سیم داغ به طور همزمان به همه چراغ ها متصل می شود در حالی که سیم نول قبل از اتصال به چراغ ها توسط رله ها قطع می شود. این به همان سادگی است. فقط مطمئن شوید که چراغ صحیح را به رله صحیح وصل کرده اید ، در غیر این صورت باید انتهای کنترل 5 ولت یا سیم های 220 ولت را مجدداً وصل کنید تا اشتباه شما برطرف شود.

یک دستورالعمل در مورد نحوه اتصال سیم های خود به سوکت برق تلفیقی وجود دارد که همه چیز را بهتر از همیشه توضیح می دهد ، بنابراین به آنجا بروید ، اما به یاد داشته باشید که به اینجا برگردید (https://www.instructables.com/id/Wire- Up-a-Fused-AC-Male-Power-Socket/)

[توجه] برای اتصال سیم های خنثی به رله های مرکزی ، یک سیم را به سوکت فیوز وصل کردم و قبل از اتصال به رله ها آن را به ده تقسیم کردم. من در حال برنامه ریزی برای عبور از طریق کابل های خنثی در رله ها بودم و هر ورودی رله را به موازات یکدیگر متصل می کردم. با این حال ، پایانه های رله بیش از یک کابل را قبول نکردند و من را مجبور کردند تا راه حل دیگری را بیابم. برای ایجاد این تقسیم ، توصیه می شود از نوعی اتصال دهنده استفاده کنید. من چنین چیزی نداشتم ، (و من بی حوصله بودم) و فقط همه کابل ها را در یک گره بزرگ به هم وصل کردم قبل از اینکه جهنم را از آن جدا کنم. من این "گره" را به دلایل ایمنی الکتریکی توصیه نمی کنم. به ویژه به دلیل نزدیکی آن به برد آردوینو. با این حال به نظر می رسد کارکرد خوبی دارد.

مرحله 7: Snappers مغناطیسی (اختیاری)

این مرحله کاملاً اختیاری است ، زیرا راهنمای پانل جلویی به اندازه کافی صفحه جلویی را فقط به دلیل اصطکاک نگه می دارد. من تصمیم گرفتم که اسنپرها را فقط به عنوان یک ویژگی ایمنی قرار دهم ، به طوری که پنل جلویی بدون اینکه بخواهم شل شود ، شل نمی شود

شب های زیادی بیدار بودم و به این فکر می کردم که بهترین روش برای نگه داشتن صفحه جلویی جعبه در جایی که متعلق به آن است ، چگونه خواهد بود. در پایان ، من به استفاده از بسته کننده های مغناطیسی درب رسیدم.من شک دارم که این اصطلاح رسمی برای این دستگاه های خوب است ، اما شما آنها را بلافاصله تشخیص می دهید. اسنپرهای مغناطیسی بیشتر برای بسته نگه داشتن درهای کمد بدون استفاده از قفل استفاده می شود.

قسمت مغناطیسی را به پوسته بیرونی دستگاه تشویق کننده چسباندم (صفحه بالا ، پایین ، چپ یا راست). این کار با استفاده از فاصله دهنده و پیچ های چاپ شده سه بعدی (yadda yadda yadda ، پیچ های بلند ، چوب نازک ، شما داستان را می دانید) انجام شد

صفحات فلزی به چوب راهنماها پیچ شده بودند. این همچنین اولین بار بود که چوب به اندازه کافی ضخیم بود و از هیچ فضایی استفاده نمی کرد. با تعیین موقعیت صفحات فلزی برخی مشکلات داشتم. من به یک راه حل رسیدم:

1. قسمت مغناطیسی را به جعبه وصل کنید
2. صفحه فلزی را روی آهنربا در موقعیت مناسب خود قرار دهید
3. روی سوراخ های صفحه ، یک توپ کوچک "Pritt-buddy" (نوعی چسب آدامس برای چسباندن پوسترها به دیوارها بدون سوزن زدن ، آدامس معمولی نیز کار می کند)
4. با نشانگر الکل نقطه ای را روی توپ Pritt-buddy در محلی که سوراخ ها وجود دارد ایجاد کنید
5. درب را ببندید ، در نتیجه مقداری از جوهر نشانگر را به چوب منتقل کنید
6. درپوش را بلند کنید و تعدا! شما کمی علامت گذاری کرده اید که پیچ های شما باید کجا بروند
7. دوستان و بشقاب را بردارید و در موقعیت صحیح خود پیچ کنید ، ابتدا امتحان کنید
8. مرحله 8: سود

من چهار ضربه گیر مغناطیسی را در جعبه قرار دادم: یکی در پایین ، یکی در بالا ، یکی در وسط چپ ، یکی در وسط راست.

قدرت اسنپرهای انتخابی 6 کیلوگرم بود. با چهار مورد از آنها ، آنها قدرت کافی را برای تقریباً بلند کردن کل جعبه تنها با پنل جلویی فراهم کردند.

مرحله 8: آنچه من متفاوت انجام خواهم داد

در حین ساختن این کف زدن ، اغلب به خاطر تصمیمات احمقانه گذشته خود را نفرین می کردم ، مهمترین درسهایی را که آموخته ام در اینجا لیست می کنم:

• از چوب ضخیم تر استفاده کنید به طور جدی ، ساخت یک جعبه از تخته سه لا 8 میلی متری امکان پذیر است ، اما چالش های زیادی را ایجاد می کند و سازش هایی را نیز به اجرا می گذارد.

  • اول ، حفاری خلبان همه سوراخ ها برای پیچ ها یک چالش است زیرا هیچ تحملی برای مته های زاویه دار اشتباه وجود ندارد.
  • دوم ، پیچ هایی که داشتم 16 میلی متر بود (آیا قبلاً به این موضوع اشاره کرده ام؟). این من را مجبور کرد هنگام پیچاندن چوب برخی از ایستاده ها را انجام دهم تا از بیرون زدن پیچ ها در طرف دیگر جلوگیری کند ، اما در عین حال این بدان معنا بود که پیچ ها به اندازه کافی نفوذ نمی کنند و کشش کافی برای نگه داشتن برخی از اجزا را ندارند.
  • ….
  • فقط از چوب ضخیم تر استفاده کنید