جعبه فرار از قرنطینه (حوصله): 7 مرحله (همراه با تصاویر)

2024 نویسنده: John Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-30 08:53

این پروژه پروژه قرنطینه آردوینو شخصی من بوده است. من چندین هفته اول در قرنطینه به طور مداوم روی آن کار کردم ، اما بعداً با استفاده از موتورهای سروو که به راحتی نمی توانستم آنها را با مشکل روبرو کنم ، بنابراین آن را برای چند هفته کنار گذاشتم. اما اکنون که وضعیت ما دوباره شروع به باز شدن کرده است ، تصمیم گرفتم: دیگر تعلل نکنم. وقتش رسیده این کار را تمام کنم!

من روزانه برنامه نویس کامپیوتر و مشاور پایگاه داده هستم ، اما شیفته اتاق فرار و پازل هستم. اگرچه من هیچ علاقه ای به ساخت پروژه های آردوینو ندارم که نیازهایی را که قبلاً به صورت تجاری برطرف شده اند برآورده می کند (چرا وقتی یک چراغ سنسور نور را می توانم در فروشگاه خریداری کنم؟) ، وقتی تصمیم گرفتم خودم بسازم اتاق فرار خانگی برای دوستان در اواخر سال گذشته ، یادگیری استفاده از آردوینو در معماهای اتاق فرار سفارشی ناگهان به چیزی تبدیل شد که من به آن علاقه داشتم. گفته شد ، من اصلاً مهندس برق نیستم ، و لحیم کاری و استفاده صحیح از قطعات الکتریکی را یاد می گیرم. اغلب یک چالش بوده است! خدا را شکر بخاطر انبوه نمونه ها و مستندات آردوینو در اینترنت!

بنابراین حدود یک هفته قبل از تعطیلی کارولینای جنوبی. در حال گشت زدن در راهروهای فروشگاه Goodwill محلی خود بودم و به یک شیء جعبه چوبی با قفسه ها و در و چند قلاب برخورد کردم. برای من فوراً مشخص نبود که این جعبه برای چه چیزی طراحی شده است ، اما من فکر کردم با آردوینو در آن ، ممکن است در اتاق فرار خانگی که در آینده نزدیک برای برخی از دوستان برنامه ریزی کرده بودم ، یک وسیله مناسب باشد. بعد از اینکه من آن را به خانه رساندم ، بالاخره آن را به دلیل وجود آن تشخیص دادم: یک ایستگاه شارژ / پست الکترونیکی / کلیدی بزرگ. در عرض یک هفته از آن سفر خرید ، به ما گفتند "در خانه بمانید" ، و من دوباره نگاهی به جعبه انداختم. فکر کردم شاید بتواند بیشتر از آنچه که در ابتدا تصور می کردم شود. من با همه طرف ها و محفظه های جداگانه فکر کردم ، شاید بتوان آن را به یک جعبه پازل چند مرحله ای تبدیل کرد که می تواند به جای یک اتاق فرار واقعی ، با دوستان یا کودکان در طول قرنطینه به اشتراک گذاشته شود. از آنجایی که خود جعبه اساساً تخته خرده چوب با سطح زیبا است ، می خواستم چیزی را طراحی کنم که نیاز به حداقل تغییرات در جعبه داشته باشد تا نیازی به لمس یا رنگ برای پوشاندن سوراخ ها یا خراش ها نباشد. بنابراین به معماهای خود نیاز داشتم تا با معماری کناره های جعبه کار کنم. من همچنین می خواستم به اندازه ای پازل طراحی کنم که احساس کنم هر طرف جعبه حداقل در یک پازل نقش داشته است. بنابراین من چند روز به آن نگاه کردم و طوفان فکری کردم … در هر بخش زیر ، افکار اولیه ، برنامه ها و راه حل های نهایی خود را برای طرف های مختلف جعبه به اشتراک می گذارم. بخش آخر ، دنباله شروع تا پایان بازی را جمع بندی می کند و کد Arduino من را ارائه می دهد. در نهایت من توانستم 8 پازل مجزا را روی جعبه فشرده کنم ، که به نظرم برای یک جعبه کوچک عدد مناسبی بود.

امیدوارم اگر این نوع موردی است که به آن علاقه دارید ، یادداشت ها و تصاویر من ممکن است ایده هایی برای طراحی خود شما ارائه دهد.

تدارکات

اجزای مختلف آردوینو شامل:

برد ELEGOO MEGA 2560 R3 (بدون نام تجاری آردوینو مگا)

لاتس 6 ولت Solonoid

2 یا 3 سنسور سالن بدون چسبندگی

3 لامپ LED 10 میلیمتری UV

2 لیزر قرمز

چراغهای رشته ای LED پیکسلی VISDOLL WS2801 (آدرس دهی جداگانه)

3 کلید فشاری (12/17 میلی متر سوئیچ ضد قفل ضد آب)

HiLetgo mp3 Player Mini (DFPlayer)

بلندگوی ارزان قیمت

6 مقاومت در برابر نور / مقاومتهای وابسته به نور 5 میلی متر

ماژول رله 5 ولت Tolako

سنسور وزن سلول بار دیجیتال AuBreey 5 کیلوگرم

شارژر Anker PowerCore (برای روشن کردن چراغ ها و آردوینو)

باتری 9 ولت (برای تغذیه solonoid)

سیم (در صورت نیاز)

آداپتورها (در صورت نیاز)

سیم های جامپر (در صورت نیاز)

تخته های PCB (در صورت نیاز)

انواع مقاومت (در صورت نیاز)

سایر لوازم:

قفل های ترکیبی کوچک

کیسه های زیپ کوچک (که با قفل در بالا قفل می شوند)

فیلم پلاستیکی با رنگ ها یا تاریکی های مختلف

آینه های کوچک دندانپزشکی ، تلسکوپی و محوری

واشر و آجیل

قلم UV (جوهر نامرئی)

نشان کوچک یا کاراکتر مورد استفاده برای نگه داشتن آهنربا (من از یک ظرف خالی کننده لب به شکل روباه استفاده کردم)

ریسمان

آهنرباهای نادر زمین

کاغذ

ضایعات پارچه

ضایعات چوب

مرحله 1: طرف قلاب جعبه

جعبه من دارای یک طرف با دو قلاب بود. می توانستم آنها را به طور کامل حذف کنم ، اما همانطور که گفته شد ، خود جعبه تخته خرده چوب بود و سعی می کردم تا آنجا که ممکن است بدون زخم باشد. بنابراین قلاب های کناری برای چه مواردی قابل استفاده هستند؟ پاسخ واضح این بود که چیزی را از آنها آویزان کنید. اما چگونه می توان چیزی را از آنها آویزان کرد و به یک معما تبدیل کرد؟ من تصمیم گرفتم که می تواند نوعی پازل وزن باشد. در ابتدا قصد داشتم هر قلاب را در مقیاس جداگانه وصل کنم ، اما پس از بررسی سنسورهای وزن و کرنش ، متوجه شدم که احتمالاً جایی برای دو سنسور در جعبه ندارم و فقط استفاده از یکی برنامه نویسی و کار الکتریکی را بسیار ساده تر می کند. بنابراین با وجودی که می دانستم تنها یکی از قلاب ها کار می کند ، نمی خواستم بازیکن خودش این را بفهمد. من قصد داشتم چندین مورد با وزن های مختلف بسازم. بازیکن باید از منطق یا حدسیات استفاده کند تا بفهمد چگونه این موارد را به طور مساوی بین دو قلاب تقسیم کند. خیلی خوب بود که روی گردنبند شخصیت های فلزی زیبا و با وزن کمی وجود داشته باشد ، اما من راهی ارزان را پیش گرفتم و برای انواع واشرها و مهره های روی نخ تصمیم گرفتم. هر حلقه سخت افزاری با وزن بر حسب گرم مشخص شده است. بازیکن باید سخت افزار را به دو ست مساوی تقسیم کند و هر مجموعه را روی یک قلاب جداگانه آویزان کند تا معما حل شود. سنسور وزنی که من استفاده کردم سنسور وزن 5 کیلوگرمی وزن بار سلول HX711 است. محدوده وزن آن احتمالاً واقعاً برای کار بسیار بزرگ است ، اما وقتی کالیبره می شود به اندازه کافی خوب کار می کند. مدتی طول کشید تا بفهمم چگونه می توان سنسور وزن را در جعبه قرار داد تا یک قلاب بتواند سنسور را بکشد و وزن را ثبت کند. در نهایت به پیکربندی تصویر رسیدم. طرف ایستا سنسور به بلوکی متصل است که در داخل جعبه پیچ شده است. در طرف دیگر سنسور یک بلوک کوچکتر به قسمت بالای آن متصل شده است که قلاب از بیرون جعبه به آن پیچ خورده است (تا انتهای جعبه). این امر نیاز به استفاده از یک پیچ بلندتر و ایجاد سوراخی دارد که قلاب در ابتدا محکم از بیرون به آن متصل شده بود ، بسیار بزرگتر بود تا کمی پیچ پیچ قلاب را بدهد تا فشار بر روی آن توسط سنسور وزن حس شود.

از بیرون ، قلاب معمولی به نظر می رسد ، اما به اندازه ای حرکت می کند که مقداری فشار به سنسور وزن داخلی وارد کند و یک قرائت دقیق (هنگام کالیبراسیون) ایجاد کند.

مرحله 2: قسمت جیبی پست بلند جعبه

برای کنار جعبه حاوی یک جیب پست بلند ، تعدادی ایده را بررسی کردم. سرانجام تصمیم گرفتم که می خواهم از لیزرها در جایی روی جعبه استفاده کنم ، و در نهایت در آنجا قرار گرفت. از آنجا که محفظه بلند داخلی است ، من توانستم دو لیزر در بالا و دو مقاومت در برابر عکس در سمت چپ اضافه کنم. بازیکن باید تشخیص دهد که باید راهی (با آینه) برای هدایت لیزر به سمت هر سنسور به طور همزمان پیدا کند. به غیر از دادن دو آینه دستی به بازیکنان ، من می خواستم بازیکنان بتوانند راهی برای قرار دادن آینه ها به صورت جداگانه پیدا کنند که نیازی به استفاده از هر دو دست برای نگه داشتن آینه ها ندارد. من به این فکر می کردم که چه چیزی ممکن است برای انجام این کار برای مدت طولانی مفید باشد. در نهایت متوجه شدم که آینه های چرخشی دندانپزشکی ممکن است آنچه را که من می خواهم انجام دهد. من فکر کردم اگر می توان شفت آنها را ثابت نگه داشت ، از عملکردهای تلسکوپی و محوری آنها برای هدایت پرتوهای لیزر به طور مستقل به سمت سنسور استفاده می شود.

من یک قطعه چوب را با استفاده از یک مته به سختی بیش از قطر محور آینه در یک تکه چوب که در پایین جیب جانبی قرار دادم ، حفر کردم. بنابراین آینه ها به صورت عمودی پشتیبانی می شوند در حالی که بازیکن سر خود را برای هدف قرار دادن لیزر تنظیم می کند.

آینه های کوچک و تلسکوپی این مزیت را دارند که به قدری کوتاه هستند که به صورت افقی در بالای جیب قرار می گیرند ، بنابراین بلافاصله مشخص نمی شود که در کنار آن آینه وجود دارد.

مرحله 3: قسمت جلویی جعبه

جلوی جعبه دو قفسه شیب دار روی آن بود. می دانستم که می خواهم از دو قفسه برای معماهای مختلف استفاده کنم.

من تصمیم گرفتم که در یک پازل از نور سیاه برای روشن کردن جوهر نامرئی و UV استفاده شود و در پازل دیگر از چندین سنسور نور (مقاومت در برابر نور) در یک ردیف استفاده شود. پس از آزمایش با یک لامپ ماوراء بنفش UV که از انتهای یک قلم جوهر نامرئی آمده بود ، متوجه شدم که پرتو نور آن رضایت بخش نیست. در عوض ، من لامپ های بزرگتر (10 میلی متر) سفارش دادم و از سه عدد آنها برای روشن کردن قفسه بالایی استفاده کردم که روی آن یک طرح پازل تانگرام سنتی با جوهر UV طراحی کرده بودم. هر چراغ را جداگانه به پین خروجی آردوینو با مقاومت 100K وصل کردم (سیم کشی سری به بیش از 5 ولت نیاز داشت که آردوینو را تأمین می کردم). برای بازیکن ناشناخته است ، یک سنسور سالن (که وجود آهن ربای قوی را حس می کند) به یک مقاومت وصل شده و به نقطه خاصی پشت پنل پشت چسبیده است. هنگامی که چراغ های سیاه روشن می شوند ، بازیکن باید از قطعات چوبی تانگرام که به او ارائه شده است برای تکمیل طرح تانگرام استفاده کند. قطعه تانگرام مربع دارای آهنربای خاکی کمیاب است و هنگامی که در نقطه مناسب (در بالا) قرار می گیرد ، پازل تکمیل می شود. در نهایت ، من از نحوه شکل گیری این معما راضی بودم. برای قفسه پایین ، من ایده ایجاد یک پازل را داشتم که به بازیکن نیاز داشت برخی سرنخ ها را بخواند و از آنها چهار شخصیت را به ترتیب صحیح از چپ به راست قرار دهد. من فکر کردم می توانم شخصیت هایی (با Silhouette Cameo) ایجاد کنم که دارای پنجره های فیلم شفاف در سایه های مختلف هستند.

با عدم اطلاع زیاد از مقاومت های نوری ، فکر کردم اگر شخصیت ها در ترتیب صحیح قرار بگیرند ، فیلم های آنها به طور قابل اعتمادی بر خوانش نور هر یک از سنسورهای نور تأثیر می گذارد. من چندین فیلم پلاستیکی رنگی مختلف پیدا کردم و آنها را آزمایش کردم تا مشخص کنم کدام چهار رنگ فیلم بیشتر از یکدیگر متمایز هستند. اما این ایده در تئوری بهتر از واقعیت عمل کرد.

سنسورهای نور در نهایت چندان قابل اعتماد نیستند و من دریافتم که کوچکترین تفاوت در زاویه های نصب شده بر خواندن هر سنسور تأثیر زیادی می گذارد ، حتی اگر نور بر روی آنها کاملاً یکسان باشد. با توجه به گفته های من ، من مصمم بودم این کار را انجام دهم و راهی پیدا کردم تا شخصیت ها و فیلم های آنها را بر روی سنسورها سفارش دهم که 1) هرگز اجازه نمی دهد پازل به طور تصادفی حل شود و 2) به طور قابل اعتماد در یک اتاق حل می شود. با نور کافی در هر زمان این سنسورهای نور دقیقاً مشابه سنسورهایی هستند که با لیزرها در طرف پست بلند استفاده می شوند (با یک مقاومت که یک پای غیر مثبت را به یک پین منفی و ورودی تقسیم می کند). اسناد زیادی در مورد نحوه سیم کشی این موارد وجود دارد.

از آنجا که نمی دانستم هنگام بازی بازیکنان با این پازل ، چه مقدار نور وجود دارد ، به جای اینکه مقادیر خاص یا تفاوت بین اندازه گیری ها را بررسی کنم ، فقط بررسی می کنم که مطمئن شوم روشن ترین فیلم من نسبت به سبک ترین فیلم بعدی ، خوانایی بالاتری داشته است و این فیلم خوانش بالاتری نسبت به فیلم بعدی داشت و غیره.

سرنخ های سفارش من ، با مرجع Covid-19 برای سرگرمی ، در تصویر نشان داده شده است. یکی دیگر از کارهایی که در ابتدا منتظر انجام آن بودم این بود که چند محفظه مخفی در بالای قفسه ها داشته باشم که وقتی بازیکنی پازلی را حل می کرد به طور خودکار باز می شد تا وسایل پازل بعدی را در اختیار او قرار دهد. برای انجام این کار مقدار قابل توجهی فضای بالای هر قفسه وجود دارد. بنابراین من دو پنل لولا را نصب کردم و با استفاده از موتورهای کوچک سروو برای باز کردن پانل ها آزمایشاتی انجام دادم ، اما من مهندس مکانیک نیستم و نمی توانم به خوبی کار کنم. با ناامیدی پروژه را برای چند هفته کنار گذاشتم.

پس از چند هفته ، تصمیم گرفتم که دستور دهم این پروژه را به پایان برسانم ، بهترین کار این بود که ایده جابجایی درها را کنار بگذارم. برای حل مسئله دریافت منابع برای پخش کننده ، به راه حل بسیار ساده ای رسیدم که در مرحله بالا در جعبه در زیر توضیح داده شده است.

مرحله 4: بالای جعبه

بالای جعبه دارای یک درب است که باز می شود. در ابتدا من قصد داشتم درب را قفل کنم و فقط زمانی که پازل با موفقیت کامل شد ، درب را باز و باز کنم. اما بعد از اینکه ایده محفظه های محرمانه باز کردن خودکار برای من بسیار دشوار بود که بتوانم آن را در مدت زمان معقول اجرا کنم ، و متوجه شدم که به راه حل ساده تری نیاز دارم. تصمیم گرفتم قفل بالا را باز نگه دارم و فقط از آن برای ذخیره "لوازم" مورد نیاز بازیکن در هنگام تکمیل هر پازل استفاده کنم. اما چگونه می توانم بازیکنان را فقط به وسایلی که قرار بود هنگام تکمیل هر پازل دریافت کنند ، محدود کنم؟ پاسخ ساده من این بود که کیف های کوچک با قفل قفل داشته باشم. هر بار که بازیکنی پازلی را حل می کند که پاداشی دارد ، ترکیب قفل مربوطه اعلام می شود و بازیکن می تواند قفل ها را آزمایش کند تا بفهمد کیسه ای را که می تواند باز کند.

این یک راه حل آسان بود و مکانیک جعبه را تا حد زیادی ساده کرد بدون این که سرگرمی های حل معما را بیش از حد به خطر انداخت. و به من این امکان را داد که در نهایت جعبه را به پایان برسانم! در نهایت قسمت بالای جعبه نیز به میزان قابل توجهی قطعات الکتریکی از چراغ ها ، دکمه ها و لیزرها را ذخیره کرد.

مرحله 5: پشت درب جعبه

من همیشه فکر می کردم درب پشت جعبه "جایزه" ای برای حل همه معماهای جعبه دارد. با این حال ، همانطور که معلوم شد ، سیم ها و شارژرها و دیگر قطعات الکتریکی در آنجا زیاد است و برای چیزهای دیگر فضای زیادی وجود ندارد. برای پازل این طرف ، در ابتدا من فکر کردم که من می خواهم یک تخته سه لا داشته باشم که در پشت در قرار گیرد و از طریق آن یک علامت با آهنربا در پایه آن در پیچ و خم راه پیدا کند ، اما من راهی نداشتم برش یک توری چوبی ، و من تصمیم گرفتم که یک پیچ و خم روی یک تکه کاغذ یا پارچه ممکن است به همان اندازه خوب کار کند ، حتی اگر به این زیبایی نباشد. در نهایت من حتی یک پیچ و خم واقعی ایجاد نکردم. من فقط یک مسیر ساده با استفاده از وینیل آهن روی یک تکه پارچه کتانی ایجاد کردم. پارچه با آهن ربا به درب متصل می شود (در پشت درب فرو رفته است). بازیکن توکن خود را (حاوی آهنربا در پایه) از "شروع" به "پایان" حرکت می دهد و در این فرآیند یک سنسور سالن را برای موفقیت کامل پازل و باز کردن قفل برقی درب فعال می کند. (برای اینکه "تقلب" در [یا مستقیماً تا انتها] کمی دشوارتر شود ، من قصد داشتم سنسور سالن دوم را در جایی از مسیر اضافه کنم ، اما از آنجا که مسیر به هر حال بسیار ساده است ، بیش از حد به نظر می رسید.) "نشانه" من فقط یک محفظه قدیمی بالم لب است که در پایه آن یک آهن ربا خاکی کمیاب دارد.

منبع تغذیه این باتری از یک باتری 9 ولت تامین می شود و از طریق یک رله 5 ولت به آردوینو متصل می شود.

اگرچه این پازل ساده است ، اما امیدوارم چالش برخی از بازیکنان این باشد که فوراً مشخص نیست که وقتی در کیسه عرضه یافت می شود با پارچه ، نشانه و آهن ربا باید چه کار کرد.

مرحله 6: چراغ ها ، دکمه ها و صداها

می دانستم که می خواهم جعبه پازل دارای چراغ و صدا باشد. من همچنین فکر کردم که اگر دکمه هایی داشته باشم ، با معماهایی که می توانم ایجاد کنم انعطاف پذیری بیشتری خواهم داشت. تصمیم دارم دکمه ها و چراغ ها را در قسمت بالای جعبه اضافه کنم تا آنجا که ممکن است مرتب نگه داشته شود. من از هر طرف 4 سوراخ ایجاد کردم. چراغ های مورد استفاده 9 LED جداگانه و چند رنگ در یک رشته است. آنها به باتری اضافی از خارج از آردوینو نیاز دارند ، اما برنامه ریزی آنها آسان است. این اولین آزمایش من با دکمه های آردوینو بود. دکمه ها نیاز به مقاومت هایی دارند که روی آنها نیز سیم کشی شده است. اسناد زیادی در مورد دکمه های موجود وجود دارد. صدا توسط یک پخش کننده mp3 DFPlayer که به یک بلندگوی ارزان قیمت متصل شده بود و من از بلندگوی داک ارزان قیمت بیرون آوردم ، ارائه شد. من با ارجاع فایل ها با نام یا حتی اعداد (به کد مراجعه کنید) مشکلاتی داشتم ، اما در نهایت فهمیدن نحوه کارکردن آن چندان سخت نبود. با سه چراغ و 1 دکمه در هر سه طرف (چپ ، راست و جلو) ، سعی کردم ایده هایی برای پازل ارائه کنم. سرانجام من در مورد یک پازل رنگی ، یک پازل نور چشمک زن و یک پازل داستان گوش دادن تصمیم گرفتم. برای پازل رنگ ، دو چراغ بیرونی در هر طرف بر روی رنگهای اصلی تنظیم شده است. نور داخلی در ابتدا خاموش است. پخش کننده دکمه را فشار می دهد تا روشن شود و رنگ نور را به رنگ ثانویه صحیح تغییر دهد. به عنوان مثال ، اگر دو رنگ بیرونی قرمز و آبی هستند ، نور داخلی باید روی بنفش تنظیم شود. برای پازل چشمک زدن ، من دو چراغ بیرونی را در هر طرف جعبه به تعداد زمان مربوط به موقعیت آنها چشمک می زنم. از چپ به راست ، 1 ، 3 ، 4 ، 6 ، 7 ، 9. چراغ وسط در هر طرف باید با فشار دادن دکمه آن چند بار با موقعیت خود هماهنگ شود. در نهایت این پازل با نور در موقعیت 1 که یک بار چشمک می زند ، نور در موقعیت 2 دو بار چشمک می زند ، تا جایی که نور در موقعیت 9 9 بار چشمک می زند. برای پازل گوش دادن ، یک داستان ضبط شده خوانده می شود. داستان شامل کلمات چپ و راست چندین بار است. برای تکمیل پازل ، دکمه های چپ و راست باید به همان ترتیب داستان فشار داده شوند. علاوه بر این ، چراغ ها و صدا هر دو برای نشان دادن این که بازیکن با موفقیت پازل های خاصی را تکمیل کرده است ، ترکیب بازیکنان را به کیسه های عرضه می کند و به او اطلاع می دهد که کل جعبه را حل کرده است.

مرحله 7: دنباله و کد بازی

بازی در جعبه متوالی است. 8 معما باید به ترتیب حل شوند. و اگرچه امکانات متعددی برای سفارش پازل وجود دارد ، این چیزی است که من با آن به پایان رساندم: جعبه پازل توسط بازیکن (یا راهنمای جعبه ، AKA me) با فشار همزمان دکمه چپ و راست شروع می شود. چراغ های پازل رنگی روشن می شوند و بازیکن باید تشخیص دهد که باید چراغ های مرکزی را در هر 3 طرف با رنگ ثانویه مناسب (نارنجی ، سبز ، بنفش) تنظیم کند.

پس از تنظیم صحیح رنگها ، لیزرهای روی جیب نامه روشن می شوند و دستگاه پخش کننده باید آینه های خارج از دید را پیدا کرده و از آنها برای هدایت پرتوهای لیزر به سنسورهای لیزر استفاده کند.

سپس معمای چراغهای چشمک زن شروع می شود. پخش کننده دکمه را فشار می دهد به طوری که چراغ وسط در هر طرف تعداد دفعات صحیح چشمک می زند و پس از اتمام ، 1) عددی برای ترکیب یکی از کیسه های تامین و 2) چراغ های UV روشن می شوند.

کیسه اول شامل قطعات چوبی تانگرام است. بازیکن طرح کلی پازل تانگرام با اشعه ماوراء بنفش را می بیند و با قطعات چوبی شکل را تکمیل می کند. هنگامی که قطعه بالا قرار می گیرد ، معما حل می شود و پیامی پخش می شود که اساساً به بازیکن می گوید دکمه جلو را فشار دهید تا ادامه دهد.

هنگامی که بازیکن آن دکمه جلو را فشار می دهد ، پازل داستان سمت چپ را شروع می کند. او می تواند با فشردن مجدد دکمه جلو ، داستان را دوباره پخش کند.سرانجام او متوجه می شود که باید دکمه های چپ یا راست را هر بار که داستان یکی از جهت ها را می گوید فشار دهد.

هنگامی که او دنباله دکمه LEFT-RIGHT را به درستی تکمیل کرد ، پیام دیگری با ترکیب یک کیسه تامین دیگر اعلام می شود. این بار کیسه شامل حلقه های نخ دوشی وزن دار است. اعداد روی حلقه ها به بازیکن نشان می دهد که باید آنها را به شمع های مساوی تقسیم کند. هنگامی که وزن یکسانی روی هر قلاب وارد می شود (در واقع این فقط قلاب مناسب است که اندازه گیری می کند) ، ترکیب دیگری اعلام می شود.

این بار کیسه تهیه شامل شخصیت هایی با فیلم رنگی و سرنخ هایی است که به بازیکن دستور می دهد چگونه شخصیت ها را سفارش دهد. پخش کننده آنها را به ترتیب صحیح قرار می دهد ، و در نهایت اعلام آخرین ترکیب کیسه تامین می شود.

آخرین کیف شامل پارچه کتانی با خط شروع-> انتها ، 5 آهنربای کوچک و یک نشانه با آهنربا در پایه مخفی شده است. بازیکن توکن را از ابتدا تا انتها حرکت می دهد و سرانجام درب عقب باز می شود و چراغ ها و صداها اعلام می کنند که بازیکن برنده بزرگ است.

با وجود تعداد زیادی سنسور ورودی و خروجی ، من به پین های بیشتری نسبت به آردوینو اونو یا نانو نیاز داشتم. Ultimate من از مگا خارج از مارک استفاده کردم. من از ترکیب 1) لحیم کاری مستقیم به سنسورها و سیمهای مثبت و منفی و 2) پین های بلوز که مستقیماً وارد مگا می شوند استفاده کردم. من به خصوص احساس سوزن های بلوز در مگا (نوعی شل شدن) را دوست نداشتم ، بنابراین از مقداری چسب حرارتی برای حمایت بیشتر آنها استفاده کردم. و در حال حاضر کار می کند ، و من مشتاقانه منتظر هستم تا افراد بیشتری آن را بازی کنند!

اگر س specificال خاصی در مورد منابع یا روش هایی که من برای تکمیل این جعبه استفاده کردم ، به من اطلاع دهید ، و من تمام تلاش خود را برای پاسخگویی به کار خواهم گرفت.

اگر ایده استفاده از آردوینو برای ایجاد پازل های نوع Escape Room را دوست دارید ، توصیه می کنم مشترک فناوری Playful در YouTube شوید. میزبان ، Alastair ، قهرمان آردوینو من است!

اگر به نظر شما این مورد جالب یا مفید بود ، لطفاً در مسابقه Finish it Already (رایانه) آن را به من رای دهید. ممنون که خواندید!