فیوژن 360 تا AGD: 5 مرحله

2024 نویسنده: John Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-30 08:55

این دستورالعمل گردش کار یک جزء از Fusion 360 را نشان می دهد که با استفاده از Autodesk Generative Design (AGD) بهینه شده است. همانطور که اکثر شما می دانید ، Fusion 360 یک نرم افزار CAD با قابلیت های طراحی پارامتری است. AGD از سوی دیگر یک ابزار بهینه سازی شکل است که در آن پارامترهایی مانند بارها و محدودیت ها محرک اصلی هستند. پس از مشخص شدن این نقاط بار ، AGD مواد لازم را برای جلوگیری از نیروهای ذکر شده در اطراف قطعه ساخته و یا "تولید" می کند.

مرحله 1: Fusion 360 CAD

این نسخه نمایشی Fusion to AGD از براکت ساده ای استفاده می کند که شفت از آن عبور می کند. این براکت در Fusion 360 مدل شده است و به عنوان مرجعی برای طراحی پارامترهای مناسب برای شبیه سازی AGD عمل خواهد کرد. یک م componentلفه جدید در Fusion با نام AGD به همراه دو زیرمجموعه به نامهای penest and parastina ایجاد خواهد شد. بعداً ، این جزء AGD به نرم افزار Generative Design آورده می شود.

مرحله 2: بدنهای مانع

ارگانهای موانع در Generative Design به قسمتهای خارجی پیرامون اجزای اصلی شما اشاره می کنند. در این حالت ، شفت و پیچ ها مدل شده و به عنوان موانع مشخص می شوند. نمایش سطوح براکت ، مدل سازی پیچ و مهره را تسهیل می کند. اجسام مانع می توانند فراتر از محدوده اجزای اصلی گسترش یابند. به عنوان مثال ، دیوار نگهدارنده پیچ ها خارج از حجم قطعه اصلی قرار می گیرد. شفت نیز از نظر طول کمی خارج از جعبه محدوده امتداد می یابد. هدف از مدل سازی این روش جلوگیری از تولید مواد اضافی در لبه های جزء اصلی است. هنگامی که این جزء در AGD شبیه سازی می شود ، مواد را به گونه ای تولید می کند که در مسیر اجسام مانع تداخل ایجاد نکند.

مرحله 3: بدن ها را حفظ کنید

همانطور که از نام آن مشخص است ، ویژگیهای حفظ عبارتند از: AGD مواد تولید کرده و این اجسام را به هم متصل می کند. سوراخ های پیچ و مهره حفظ می شود تا پارامترهای طراحی براکت اصلی حفظ شود. به منظور طراحی این در Fusion 360 ، از دستورات patch and thicken استفاده می شود. مقادیر ضخامت توسط کاربر انتخاب می شود و بسته به نیاز کاربر متفاوت است. بر خلاف اجسام مانعی که می توانند خارج از فضای براکت اصلی گسترش یابند ، اجسام محافظ در داخل فضای تعیین شده اجزا باقی می مانند.

*توجه داشته باشید. اجزای حفاظتی و موانع باید مستقل از یکدیگر باشند و نمی توانند اجسام تداخلی بین این دو داشته باشند. داشتن اجسام مانع و حفظ اشغال فضایی یکسان ممکن است باعث اشتباه در شبیه سازی AGD شود.

پس از انجام هر دو م obstacلفه مانع و حفظ در Fusion ، می توان آنها را با کلیک بر روی آرم "G" در Fusion یا ذخیره قطعه AGD به عنوان یک فایل STEP و وارد کردن آن به AGD به AGD ترجمه کرد.

مرحله 4: راه اندازی AGD

اولین کاری که باید در رابط AGD انجام شود ، تعیین موانع و حفظ بدنه است که در برگه فضای طراحی یافت می شود. مرحله بعدی تنظیم محدودیت ها و بارها است. اینها را فقط می توان برای حفظ اجسام تعیین کرد. بارها و محدودیت ها را می توان بر روی صورت ، لبه ها ، نقاط و/یا بدنه ها قرار داد. این گزینه برای تنظیم موارد مختلف بار در یک مورد مطالعه وجود دارد.

برگه های زیر به نوع خروجی شبیه سازی مورد نظر اشاره می کند.

اهداف حداقل عامل ایمنی قطعه را بسته به مواد مختلف تجزیه و تحلیل تعیین می کنند

کتابخانه ای از مواد را می توان در AGD یافت و با آگاهی از خواص مکانیکی و حرارتی موارد بیشتری را می توان اضافه کرد. حداکثر 10 ماده مختلف را می توان در یک مورد مطالعه شبیه سازی کرد

برگه تولید فرآیندهای تولید افزایشی و حداقل ضخامت قطعه را ارائه می دهد

زبانه سنتز شبیه سازی را به همان اندازه درشت یا به میزان لازم انجام می دهد

پس از تنظیم همه این پارامترها ، شبیه سازی می تواند ایجاد شود.

هنگامی که شبیه سازی ایجاد می شود ، به هیچ وجه قابل ویرایش نیست ، اگرچه می توان نسخه های مشابه شبیه سازی را ایجاد کرد.

مرحله 5: نتایج

برای مشاهده نتایج شبیه سازی روی منوی explore کلیک کنید. چهار زبانه در بالای صفحه نتایج را در قالب های مختلف نشان می دهد. نتایج همگرا و تکمیل شده در برگه اول و دوم ظاهر می شود که تصاویر را با توضیحات نشان می دهد. نتایج در برگه سوم به عنوان نمودار معیارهای مختلف و در برگه چهارم به عنوان یک لیست نشان داده می شود. رابط کاربری همه معیارهای مختلف نتیجه را به شیوه ای کاربرپسند ارائه می دهد. هر نتیجه را می توان از AGD به عنوان فایل STL و SAT صادر کرد. راه توصیه شده برای آوردن فایل های AGD به Fusion فایل های SAT است (SAT در Fusion را می توان به عنوان STL نیز ذخیره کرد). براکت AGD در حال حاضر کامل است.