راهنمای مبتدیان برای مسابقه هواپیماهای بدون سرنشین FPV Quadcopter: 16 مرحله

2024 نویسنده: John Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-30 08:56

اگر با این مقاله برخورد کرده اید ، (امیدوارم) به این پدیده جدید معروف به FPVlying علاقه مند هستید. دنیای FPV دنیایی مملو از امکانات است و هنگامی که برای اولین بار از فرایند ناامیدکننده ساخت/پرواز با هواپیمای بدون سرنشین FPV عبور می کنید ، مزایای آن بسیار بیشتر از ناامیدی های تز است. این مقاله کوتاه مبتدی را از جنبه های اصلی پرواز FPV و به طور کلی یک هواپیمای بدون سرنشین می گذراند و به شما یک پایگاه دانش خوب می دهد که می توانید از آن استفاده کنید (به معنای واقعی کلمه…).

این مقاله در ابتدا در dronetrest.com منتشر شد و در اینجا با اجازه نویسنده (که من هستم!)

مرحله 1: FPV چیست؟

بنابراین اولین چیز ، FPV مخفف کلمه First-Person-View است. به طور خلاصه ، شما یک دوربین را بر روی یک هواپیمای بدون سرنشین قرار می دهید ، از طریق یک جفت عینک (یا مانیتور) خوراک زنده را از این دوربین دریافت می کنید و پهپاد را از طریق این تغذیه زنده پرواز می دهید. FPV به شما این فرصت را می دهد که جهان خود را از دید پرنده مشاهده کنید-این یک نقطه نظر کاملاً جدید است که نمی توانید به اندازه کافی از آن استفاده کنید! این خارج از خلبان واقعی بودن ، همهجانبه ترین تجربه پروازی است که با آن روبرو می شوید و من نمی توانم آن را بیشتر تبلیغ کنم. احساس می کنید از نظر جسمی در داخل هواپیمای بدون سرنشین هستید ، انگار یک پرنده هستید ، از کنار درختان می دوید و در حال اجرا و اجرای هوا است … هرچند که البته ، پاهای خود را محکم روی زمین قرار داده اید.

سه نوع اصلی پرواز FPV وجود دارد. آزاد ، مسابقه و عکاسی ، که هر کدام در زیر توضیح داده شده است.

FPV Freestyle این نوع پرواز FPV است که احتمالاً قبلاً با آن برخورد کرده اید ، اگر پرواز FPV را در YouTube تماشا کرده اید. پرواز می کند بدون هیچ محدودیتی در جایی که باید پرواز کنید. می توانید پایین پرواز کنید ، می توانید بلند پرواز کنید و می توانید هر مکان هیجان انگیز جدیدی را که پیدا کردید ، کاوش کنید. این عرصه ای است که در آن می توانید ترفندها و تلنگرها را انجام دهید و با مهارت های خود هر بیننده ای را تحت تاثیر قرار دهید! آزادشناسان آکروبات های دنیای هواپیماهای بدون سرنشین هستند و نمی دانند که با چیزهایی مانند دوره های مسابقه ، درختان یا ساختمان ها عقب نشینی می کنند … Freestyle همه چیز در مورد پیدا کردن بهترین خطوط از طریق موانع و اطراف آن است ، در حالی که چند تلنگر را پرتاب می کنید تا برای YouTube عالی به نظر برسید. فیلم های.

مسابقه FPV

هیچ جایزه ای برای حدس زدن این مورد وجود ندارد - این جایی است که گروهی از خلبانان FPV دور هم جمع می شوند و با هواپیماهای بدون سرنشین خود مسابقه می دهند. یک نوع مسابقه وجود خواهد داشت که ترکیبی از موانع طبیعی و دست ساز بشر (مانند درختان ، دروازه ها و پرچم ها) است. هرکس اول به پایان برسد برنده است. این لزوماً به سرعت و قدرت مربوط نمی شود ، بلکه واقعاً رفلکس ها و قدرت مانور شما را آزمایش می کند. در اینجا دقت زیادی لازم است…

عکاسی هوایی

باز هم ، این دقیقاً همان چیزی است که روی قلع می گوید-این هنر گرفتن عکس و فیلم از منظر چشم پرندگان است که قبلاً در مورد آن صحبت کردیم. فناوری مورد استفاده در هواپیماهای بدون سرنشین این دسترسی آسان به آسمان را امکان پذیر کرده است و بنابراین مردم عادی مانند من و شما می توانند مناظر خیره کننده را از بالا مشاهده کنند. نوع هواپیمای بدون سرنشین و تجهیزات مورد استفاده در این نوع پروازها کاملاً متفاوت از سبک های آزاد و مسابقه ای است. در اینجا ، پرواز روان و آسان بر سرعت و چابکی پیشی می گیرد زیرا فیلمبرداری صاف ضروری است. برای این منظور ، از گیمبال دوربین در یک هواپیمای بدون سرنشین عکاسی هوایی ، در کنار یک دوربین HD با کیفیت بالا برای فیلمبرداری صاف استفاده می شود. بنابراین FPV به طور خلاصه پرواز می کند. شما یک هواپیمای بدون سرنشین دارید ، یک دوربین را روی آن می چسبانید و با مشاهده برنامه زنده آن را پرواز می دهید. ساده. در حال حاضر ، اگر شما علاقه مند هستید ، من قصد دارم به برخی از بخشهای فنی تر (اما نه خیلی فنی!) از آنچه که یک هواپیمای بدون سرنشین را تشکیل می دهد ، بپردازم.

مرحله 2: نحوه عملکرد یک هواپیمای بدون سرنشین (چند حرکتی)

این بخش کوتاهی در مورد "علم" پشت یک هواپیمای بدون سرنشین است. اولاً ، هواپیمای بدون سرنشین از نظر فنی چیزی است که می تواند به صورت خودکار پرواز کند ، اما یک اصطلاح عمومی برای هر وسیله الکترونیکی است که پرواز می کند. در سرگرمی FPV ، ما اغلب از کلمه quadcopter یا "چند حرکتی" استفاده می کنیم. مولتی روتور یک وسیله نقلیه با چندین "روتور" یعنی موتور است و رایج ترین آن در آسمان یک کوادکوپتر است - یک موتور چند موتوره با 4 موتور.

بنابراین چگونه می توان چند حرکتی را کنترل کرد؟ یک موتور چندگانه دارای 4 نقطه کنترل است. رول ، گام ، خمیازه و رانش. اگر تجربه استفاده از هواپیما/هلیکوپتر را دارید ، می دانید که اینها چیست ، اما برای کسانی که ندارید ، در اینجا یک تمرین ساده برای آشنایی با آنها است. دست خود را بالا نگه دارید ، کف دست خود را روی زمین بگذارید - اکنون دست شما چند حرکتی است.

• رول - دست خود را از این طرف به آن تکان دهید - این رول شما است.
• زمین - دست خود را بالا و پایین کج کنید - این زمین شما است.
• بله - کف دست خود را به سمت پایین نگه دارید ، هکتار را به چپ و راست بچرخانید - این خمیازه شما است.
• رانش/گاز - دست خود را بالا بیاورید و رانش خود را داشته باشید.

شما از این 4 نقطه کنترل همزمان با یکدیگر استفاده می کنید تا حرکت چند منظوره شما به هر سمتی که می خواهید برود. این پرواز شبیه به عملکرد یک هلیکوپتر انجام می شود. برای حرکت رو به جلو باید ترکیبی از ارتفاع و رانش داشته باشید.

اگر می خواهید پرواز FPV را بدون خطر سقوط هواپیمای بدون سرنشین احساس کنید ، یک مکان عالی برای شروع استفاده از شبیه ساز پرواز FPV است.

FPV فقط برای کوادکوپترها استفاده نمی شود FPV استفاده از کوادکوپترها تا به امروز محبوب ترین روش برای پرواز با FPV است ، اما خلبانان بال ثابت زیادی وجود دارند که دوربین ها را به هواپیماهای کنترل رادیویی سنتی متصل می کنند. اما در این راهنما ما اصول اولیه FPV را از دیدگاه کوادکوپتر پوشش می دهیم ، زیرا این همان چیزی است که اکثر مردم با آن شروع می کنند.

مرحله 3: خودتان پرواز بسازید یا آماده پرواز باشید؟

در حال حاضر ، من به این س aال قسمتی اختصاص داده ام که س questionال بسیار مهمی است. آیا می توانید کوادکوپتر خود را بسازید یا چهار FPV از پیش ساخته ، آماده پرواز (RTF) بخرید؟ من بلافاصله می گویم که من در ساختن تعصب دارم - نه تنها سرگرمی خوبی است ، بلکه وقتی چهار نفره خود را در هوا به پرواز در می آورید ، احساس موفقیت خوبی خواهید داشت. این بدان معنا نیست که خرید کیت RTF اشتباه است - شما می توانید کیت های فوق العاده ای را تهیه کنید که عملکرد فوق العاده ای دارند و من مطمئن هستم که از تصمیم خود راضی خواهید بود.

اصل مسئله برای من این است که شما تصادف خواهید کرد - بارها و بارها. برخی از این تصادفات منجر به هیچ چیز فاجعه آمیزی نمی شود و شما فقط باید یک یا دو وسیله جانشین را جایگزین کنید. با این حال ، برخی از این تصادفات (به ویژه هنگامی که شجاع تر می شوید!) آسیب های جدی تری را در پی خواهد داشت. ممکن است لازم باشد یک موتور ، فرستنده ویدئو یا کنترل کننده پرواز خود quad را تعویض کنید. در این شرایط ، اگر خود دستگاه را نساخته اید ، لزوما نمی دانید چگونه آن را تعمیر کنید. بنابراین ممکن است مجبور شوید دوباره یک کیت کامل بخرید - که می تواند خیلی سریع گران شود. اگر آن را از ابتدا ساخته اید ، نکات و ویژگی های چهارگانه را می دانید و بنابراین قادر خواهید بود مشکل را شناسایی کرده و به راحتی حل کنید.

پس توصیه من؟ ساختن. اگر این امر شما را دوست دارد ، من اکنون فهرست آناتومی یک هواپیمای بدون سرنشین را ادامه می دهم و شما می توانید شروع به ساختن دانش آن هواپیمای بدون سرنشین کنید …

مرحله 4: آناتومی یک هواپیمای بدون سرنشین مسابقه FPV

بنابراین اجازه دهید جزئیات بیشتری در مورد آنچه که یک پهپاد کوادکوپتر تشکیل می دهد ، وارد کنیم. تمام اجزای اصلی یک پهپاد معمولی FPV در تصویر بالا نشان داده شده است.

یک هواپیمای بدون سرنشین FPV را می توان به سه قسمت اصلی تقسیم کرد. سیستم پرواز ، سیستم قدرت و سیستم FPV.

• سیستم پرواز شامل قطعاتی است که باعث می شود کوادکوپتر پرواز کند ، مانند موتورها و کنترل کننده پرواز.
• سیستم قدرت شامل قطعاتی است که برق را به پهپاد شما مانند باتری و برد توزیع برق تأمین می کند.
• سیستم FPV شامل قسمتهایی است که برای تغذیه ویدئو از جمله دوربین ، فرستنده ویدئو و عینک استفاده می شود.

در مراحل بعدی هر یک از این سیستم ها را با جزئیات بیشتری بحث خواهیم کرد

مرحله 5: قاب

اول از همه ، سه سیستم روی یک هواپیمای بدون سرنشین باید به چیزی متصل شوند که به عنوان قاب شناخته می شود. این اسکلت هواپیمای بدون سرنشین است و نه تنها قدرت چند حرکتی در کل ، بلکه نمای نهایی پهپاد را نیز فراهم می کند. انواع و اقسام مختلفی از فریم های چند حرکتی وجود دارد که شمارش آنها غیرممکن است اما همه آنها ویژگی های کلی یکسانی دارند. همه آنها می خواهند تا حد ممکن قوی باشند اما تا آنجا که ممکن است سبک باشند (زیرا این بدیهی است که بهترین ترکیب است). به همین دلیل است که از فیبر کربن اغلب استفاده می شود زیرا به طور کلی قوی اما سبک است.

فریم ها نیز طبقه بندی می شوند اما اندازه آنها. وقتی می گویم اندازه یک فریم ، منظورم فاصله بین دو محور است که طول مورب (بر حسب میلی متر) از وسط یک موتور تا وسط موتور به طور مستقیم مورب آن است. بیشتر قاب های FPV دارای فاصله بین دو محور 220 میلی متر و کمتر هستند زیرا این فناوری هوشمندتر و کوچکتر می شود.

خواندن بیشتر: راهنمای کامل خرید فریم کوادکوپتر FPV

مرحله 6: سیستم پرواز

سیستم پرواز شامل همه چیزهایی است که چند موتور برای پرواز به آن نیاز دارد. این شامل کنترل کننده پرواز ، موتورها ، کنترل کننده های الکترونیکی سرعت (ESC) ، گیرنده رادیویی و پروانه ها است.

نحوه عملکرد سیستم پرواز به شرح زیر است:

• خلبان میله ها را روی کنترلر R/C حرکت می دهد ، این به صورت بی سیم به گیرنده ارسال می شود
• گیرنده R/C دستورات خلبان را به کنترلر پرواز ارسال می کند
• کنترل کننده پرواز این دستورات را تفسیر کرده و محاسبه می کند که هر موتور با چه سرعتی باید حرکت کند و این سیگنال را به ESC ارسال می کند.
• ESC این سیگنال را به ولتاژی که به موتور می فرستد تبدیل می کند
• موتور چیزی است که نیروی محرکه ای را برای حرکت دادن پهپاد تولید می کند

این فرایند در هر ثانیه صدها بار اتفاق می افتد. اجازه دهید هر جزء را با جزئیات بیشتری بررسی کنیم

مرحله 7: کنترل کننده و گیرنده R/C

رادیو کنترل دستگاهی است که خلبان با دو جوی استیک در دستان خود دارد که برای پرواز با هواپیمای بدون سرنشین استفاده می شود. گیرنده رادیویی دستگاه الکترونیکی کوچکی است که بر روی هواپیمای بدون سرنشین نصب شده است (و به کنترل کننده پرواز متصل است). کنترل کننده سیگنال های رادیویی را به گیرنده ارسال می کند و گیرنده سپس اطلاعات را به کنترل کننده تغذیه می کند. هنگام انتخاب کنترل کننده و گیرنده R/C گزینه های زیادی وجود دارد. در حال حاضر رادیوهای Frsky Taranis از محبوب ترین رادیوها در جامعه FPV هستند.

مرحله 8: کنترل کننده پرواز

همانطور که از نامش پیداست ، این قطعه تجهیزات پرواز را کنترل می کند و بنابراین می توان آن را "مغز" هواپیمای بدون سرنشین دانست. کنترل کننده پرواز داده ها را از دو ورودی می گیرد و از آنها برای ثابت نگه داشتن چندحرکتی و هدایت پهپاد استفاده می کند. این دو ورودی داده از حسگرهای داخلی کنترلر پرواز و از خلبان از طریق کنترلر R/C به دست می آید. سنسورها مواردی مانند جهت و ارتفاع را به کنترل کننده هواپیما می گویند و خلبان به کنترل کننده پرواز می گوید که می خواهند چند جهته به کدام سمت برود.

بسته به میزان عمقی که می خواهید بروید ، می توانید کنترلر پرواز خود را دقیقاً مانند مشخصات یک ماشین مسابقه تنظیم کرده و برنامه ریزی کنید. به این ترتیب ، شما می توانید بهترین مطلق را از پهپاد خود دریافت کنید.

خواندن بیشتر:

راهنمای خرید کنترلر پرواز FPV Racing

مرحله 9: کنترل کننده های الکترونیکی سرعت (ESCs)

ESC ها م componentsلفه هایی هستند که دستورات را از کنترل کننده پرواز گرفته و آنها را به موتور تبدیل می کنند. ESC با توجه به دستورالعمل های خلبان به موتور می گوید سریعتر یا کندتر بچرخد. بنابراین هر موتور دارای ESC اختصاصی است زیرا هر موتور در هر زمان با سرعت متفاوتی نسبت به سایر موتورها حرکت می کند.

نوع و اندازه ESC مناسب برای هواپیمای بدون سرنشین شما بستگی به این دارد که از چه نیروگاهی و چه موتورهایی استفاده می کنید.

خواندن بیشتر

هنگام خرید ESC برای چند حرکتی خود به چه نکاتی توجه کنید

مرحله 10: موتورها

موتورها موتور محرک چند چرخه هستند و نیروی محرکه (همراه با ملخ ها) را فراهم می کنند. مهمترین چیزی که باید از نظر موتورهای بدون سرنشین FPV بدانید نحوه طبقه بندی موتورها است.

شما دارای موتورهای مختلف با اندازه های مختلف هستید اما منظور آنها چیست؟ خوب ، بیایید موتور ChaosFPV CF2205 2300Kv PRO را به عنوان مثال در نظر بگیریم. این موتور 2205 با درجه KV 2300KV است. عدد 2205 به ابعاد موتور اشاره دارد. موتور دارای قطر 22 میلی متر و ارتفاع استاتور 5 میلی متر است. هرچه موتور بلندتر (ارتفاع استاتور بزرگتر) باشد ، سریعتر می تواند واکنش نشان دهد ، در حالی که موتورهای با قطر بیشتر گشتاور و قدرت بیشتری به شما می دهند ، اما کندتر واکنش نشان می دهند. درجه KV به عنوان دور در دقیقه (RPM) ، بر ولت تعریف می شود. معمولاً از موتورهای KV پایین تر بهتر است با لوازم جانبی بزرگتر استفاده شود.

خواندن بیشتر:

موتورهای بدون برس - نحوه کارکرد آنها و معنی اعداد

مرحله 11: پروانه ها

پروانه ها به موتورها متصل شده و نیروی مورد نیاز را تامین می کنند. انواع مختلفی از لوازم جانبی در بازار وجود دارد از ملخ های 2 تیغه سنتی شما تا ملخ های 5 تیغه. دوباره ، پروانه ها به روش استاندارد نامگذاری می شوند ، به عنوان مثال. 5x3x3. این بدان معناست که شما یک پروانه 5 اینچی با ارتفاع 3 اینچ دارید و 3 تیغه وجود دارد.

مرحله 12: سیستم قدرت

سیستم قدرت یک هواپیمای بدون سرنشین شامل قسمتهایی است که قدرت را تأمین می کند و برق را به تمام وسایل الکترونیکی هدایت می کند. در یک کوادکوپتر معمولی FPV فقط دو جزء وجود دارد ، یک برد توزیع برق (PDB) و باتری.

برد توزیع برق به سادگی برق را از باتری گرفته و به منابع مربوطه توزیع می کند. در ساده ترین شکل ، یک برد جداگانه است که باتری را به آن متصل می کنید و سایر اجزای سیستم پرواز (مانند ESC) را به آن متصل می کنید. گاهی اوقات یک PDB شامل تعدادی تنظیم کننده ولتاژ می شود که خروجی ثابت 5 ولت یا 12 ولت را برای تغذیه برخی دیگر از لوازم الکترونیکی شما تولید می کند. همچنین متوجه خواهید شد که کنترل کننده های پرواز دارای PDB داخلی هستند که به این معنی است که باتری (و ESC ها) را مستقیماً به کنترل کننده پرواز وصل می کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر ، بررسی کنید

باتری

اکنون به م componentلفه ای می رسیم که قدرت چند موتوره شما را تأمین می کند - باتری. پهپادها عموماً از باتری های لیتیوم پلیمر (LiPo) تغذیه می کنند که از چندین "سلول" تشکیل شده است. هر سلول ولتاژ 3.7V را دارد و با افزودن سلول های بیشتر ، ولتاژ بیشتری را اضافه می کنید. به عنوان مثال ، یک باتری با 3 سلول (با نام 3S) ولتاژ 11.1 ولت را نگه می دارد. همانطور که در بخش "موتورها" اشاره شد ، سرعت چرخش موتور مستقیماً با ولتاژ ارائه شده در ارتباط است. بنابراین ، برای اینکه موتور شما سریعتر بچرخد ، به ولتاژ بیشتری نیاز دارید. متأسفانه ، شما نمی توانید به سادگی باتری 10 سلولی را روی پهپاد خود بکوبید تا سریعتر کار کند - هنگام انتخاب باتری مناسب برای شما همیشه تعادل خوبی بین وزن و قدرت وجود دارد.

بیشتر بخوانید: باتری های LiPo - چگونه بهترین باتری را برای هواپیمای بدون سرنشین خود انتخاب کنیم.

مرحله 13: سیستم FPV

سیستم FPV متشکل از یک دوربین است ، یک فرستنده ویدئو که ویدئو را به عینک های ویدیویی شما بر روی زمین باز می گرداند. برای درک سیستم FPV ، ساده ترین قیاس این است که در مورد نحوه عملکرد تلویزیون فکر کنید زیرا تقریباً یکسان است ، فقط در مقیاس بسیار کوچکتر. هواپیمای بدون سرنشین شما دوربینی دارد که فیلم می گیرد. این سیگنال به فرستنده ویدئویی ارسال می شود که سیگنال را به صورت بی سیم (مانند استودیوی تلویزیون) پخش می کند. عینک FPV روی کوادکوپتر شما مانند یک تلویزیون است که سیگنال را دریافت می کند. اما به طور دقیق ، گیرنده ویدئو سیگنال را برداشته و روی عینک روی صفحه نمایش می دهد. اکثر عینک های FPV دارای گیرنده ویدئویی یکپارچه هستند یا این قابلیت را دارند که از طریق یک ماژول ماژول را وصل کنند.

دوربین FPV

دوربین FPV شاید مهمترین جزء هر هواپیمای بدون سرنشین FPV باشد ، زیرا قطعه ای از تجهیزات است که از طریق آن به پلت فرم FPV خود منتقل می شوید. دوربین های FPV به عنوان دوربین های مدار بسته شروع به کار کردند ، اما با پیشرفت این سرگرمی ، بسیاری از تولید کنندگان در حال ساخت دوربین های سفارشی هستند که مخصوص FPV نیستند. این بدان معناست که دوربین های FPV طوری طراحی شده اند که کمترین تاخیر ممکن را داشته باشند (زمان لازم برای گرفتن یک فریم و ارسال مجدد آن به شما). اکثر دوربین های FPV خروجی HD را ارائه نمی دهند ، اما این باعث افزایش تأخیر در تغذیه می شود که برای پرواز FPV فاجعه بار است. وقتی با سرعت بیش از 80 مایل در ساعت در حال حرکت هستید ، هر میلی ثانیه تاخیر تفاوت ایجاد می کند.

مرحله 14: فرستنده ویدئو (VTX)

بدون فرستنده ویدئویی متصل به دوربین ، دوربین کاملاً بی فایده است. این جزء است که ویدئو را از دوربین به صورت بی سیم به عینک FPV شما در زمین منتقل می کند.

FPV VTX ها دارای طیف وسیعی از اندازه ها ، قدرت ها و ویژگی ها هستند اما عمدتا از نظر قدرت انتقال آنها (بر حسب میلی وات ، مگاوات) طبقه بندی می شوند. دو قدرت اصلی فرستنده های 25mW و 200mW هستند - 200mW در پروازهای FPV رایج است.

همچنین باید توجه داشته باشید که برخی مقررات وجود دارد که می توانید از چه قدرتی با فرستنده FPV خود استفاده کنید. در اتحادیه اروپا ، حداکثر قدرتی که می توانید به طور قانونی استفاده کنید 25 مگاوات است. اگر می خواهید از قدرت انتقال بالاتر در این مورد استفاده کنید ، باید برای این کار مجوز بگیرید.

بیشتر بخوانید: هر آنچه باید در مورد فرستنده های ویدئویی FPV بدانید

راهنمای آنتن FPV

مرحله 15: عینک FPV

شما خوراک ویدئویی زنده از هواپیمای بدون سرنشین خود را با عینک FPG مشاهده می کنید. از نظر فنی یک گیرنده ویدئو سیگنال را دریافت می کند و صفحه داخل عینک آن را نشان می دهد. اما امروزه یک گیرنده FPV تعبیه شده یا تقریباً روی هر عینک FPV چسبانده می شود ، بنابراین ما معمولاً این را یک چیز واحد می دانیم.

خوراک ویدئویی زنده روی یک صفحه کوچک در داخل عینک نمایش داده می شود و درست مانند واقعیت مجازی ، آنچه را که دوربین می بیند مشاهده می کنید و به آسمان منتقل می شوید! درست مانند هر جزء دیگر در ساختمان چند حرکتی ، انواع ، سبک ها و مارک های مختلف عینک FPV وجود دارد. اگر بودجه لازم را دارید ، می توانید به دنبال یک جفت واقعا گران قیمت با کیفیت صفحه درخشان ، گیرنده های دوگانه برای دریافت بهتر و عملکردهای خاص مانند قابلیت DVR باشید (به این معنی که می توانید آنچه را می بینید ضبط کنید). با این حال ، شما می توانید یک عینک بسیار محکم با پول نه چندان زیاد که کار فوق العاده ای را برای یک مبتدی انجام می دهد ، در دست بگیرید.

خواندن بیشتر: راهنمای خرید عینک FPV

مرحله 16: به صورت خلاصه

بنابراین پرواز با FPV تنها عملی است که با پهپاد FPV خود با دوربین متصل می کنید ، در حالی که فیلم زنده را تماشا می کنید و بر این اساس پهپاد خود را هدایت می کنید. می توانید به تنهایی در این فعالیت شرکت کنید (اگرچه اگر مبتدی هستید ، توصیه می شود با یک خلبان مجرب بیرون بروید) یا به صورت گروهی. شما می توانید مسیر مسابقه خود را تنظیم کرده و با یکدیگر مسابقه دهید تا ببینید خلبان نهایی FPV کیست. این به شما دید کاملاً متفاوتی از جهان پیرامون خود می دهد و به شما امکان می دهد در عین غرق شدن در یک تجربه عالی ، مهارت جدیدی را توسعه دهید.