نحوه ساخت سر سه پایه با 10 دلار پانوراما: 5 مرحله (همراه با تصاویر)

2024 نویسنده: John Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-30 08:58

دوختن نرم افزار و دوربین های دیجیتالی عکس های پانوراما را بسیار ساده تر از گذشته می کند. با این حال ، برای به دست آوردن بهترین نتایج ، شما نیاز به یک سر سه پایه مخصوص دارید. اینها می تواند صدها دلار هزینه داشته باشد ، اما ساختن آن کار چندان سختی نیست. حتی بهتر از این ، ارزان است. نرم افزارهای شگفت انگیزی برای عکاسی پانوراما وجود دارد. بسته های نرم افزاری مختلف دنباله ای از عکس ها را پیچ و تاب ، دوخت و ترکیب می کنند تا (در حالت ایده آل) مانند یک عکس پانوراما بزرگ و با وضوح بالا به نظر برسند. با این حال ، هنگام گرفتن دوربین یا استفاده از یک سه پایه معمولی ، به دست آوردن این عکسها به راحتی انجام نمی شود ، به ویژه هنگامی که برخی از قسمتهای تصویر تقریباً نزدیک لنز هستند. موضوع "اختلاف منظر" یا پاره کردن چیزی است از فرهنگ لغت میراث آمریکایی ، زیرا من قصد ندارم آن را توضیح دهم ، "تغییر ظاهری در جهت یک جسم ، ناشی از تغییر در موقعیت رصدی که خط دید جدیدی را فراهم می کند." برای رفع این مشکل ، باید دوربین را مجبور کنید تا در یک نقطه خاص که جلوتر از سوکت پیچ در دوربین شما قرار دارد بچرخد. سرهای پانوراما در محدوده 300 تا 500 دلار برای سرهای "نام تجاری" بسیار گران هستند. چندین طرح با قیمت نزدیک به 100 دلار در وب موجود است ، اما در قسمت ضعیف کمی به نظر برسید. ساختن سر پانوراما برای SLR خیلی سخت یا گران نیست. قیمت قطعات برای طرح نشان داده شده در اینجا حدود 10 دلار است. هر قسمتی در اینجا در یک فروشگاه مانند Home Depot موجود است. هنگامی که از برخی اطلاعات غلط خارج می شوید ، تنها قسمت سخت کشف ابعاد است. نکته منفی این است که سوار فقط برای یک دوربین ترکیبی خاص از دوربین/لنز مفید است. از سوی دیگر ، هنگامی که آن را ساختید ، نمی توانید به اشتباه یکی از تنظیمات مهم را خراب کنید ، و پایه خانگی به اندازه چند تکه چوب کوچک سبک است. مهارت های نجاری من درجه یک نیستند ، اما واقعاً نیازی به ظاهر زیبا آن نیست نگران ظاهر نباشید ، فقط اندازه گیری های کلیدی را نزدیک کرده و یک اسباب بازی جدید کاملاً کاربردی خواهید داشت.

مرحله 1: نظریه و حدس و گمان

قبل از شروع ، ما باید در مورد نقطه چرخش جادویی که قبلاً ذکر شد حدس بزنیم. اینجاست که اطلاعات غلط وارد می شود. نقطه ای که دوربین باید روی آن بچرخد "مردمک ورودی" است ، نه نقطه گره ای که اغلب گفته می شود. بهتر است بگویم ، چه کسی اهمیت می دهد که آن را چه می نامند ، یک آزمایش برای فهمیدن آن وجود دارد. نقطه چرخش (مردمک ورودی) لزوماً در نیمه راه عدسی نیست. در واقع ، در بسیاری از دوربین ها ، حتی به آن نزدیک نیست. بنابراین ، آزمایش برای یافتن مردمک ورودی چیست؟ سوار ما دوربین را به صورت جانبی نگه می دارد ، اما در حال حاضر ساده ترین حالت فقط نگه داشتن آن به صورت افقی است. دو جسم را روی میز قرار دهید به طوری که وقتی از لنز شما مشاهده می شوند با هم قرار بگیرند ، چند باتری برای این کار کاملاً کار می کند. حالا لنز خود را طبق معمول به راست و چپ بچرخانید. حرکت اجسام را نسبت به یکدیگر مشاهده می کنید که اختلاف منظر است. حال ، بیایید یک نقطه محوری بهتر پیدا کنیم. نوک انگشت اشاره دست چپ خود را در جایی در انتهای بشکه عدسی قرار دهید. حالا دوربین را در آن نقطه بچرخانید. سعی کنید آن دست چپ را تا آنجا که ممکن است ثابت نگه دارید (خوب ، عکاس هستید ، دستان ثابت دارید ، درست است؟) هنوز تغییر را می بینید؟ انگشت/نقطه محوری خود را در امتداد لنز حرکت دهید تا این تغییر از بین برود. در دوربین Canon 17-85 EF-S ، نقطه 4 1/8 اینچ جلوتر از سوکت پیچ بود. این عکس دوربین را مستقیم جلو نشان می دهد و باتری ها تراز شده اند: حالا دوربین به پهلو چرخانده شده است. تراز بسیار نزدیک است ، اما کامل نیست - ما می توانیم لبه سمت چپ باتری عقب را بیرون بکشیم:

مرحله 2: برش

چهار قطعه چوب وجود دارد که ما باید آنها را برش دهیم:- پایه- سمت- بازو- چرخاننده چرخان اختیاری است. اگر از سر شیب و تخت استفاده می کنید ، آن را رد کنید. با این حال ، اگر سر توپ دارید ، گنجاندن آن بسیار ساده تر از تلاش برای تنظیم سر توپ در هر ضربه است. اول ، یک تکه چوب را برای پایه برش دهید. از تکه ای از تخته سه لا بلوط بسیار مسطح و ضخیم (5/8 اینچ یا بیشتر) یا یک تخته چوب سخت استفاده کنید. اندازه آن را در حدود 5 اینچ در 4 اینچ (12 سانتی متر در 10 سانتی متر) بسازید. بعد ، طرف را ببرید. برای اطمینان از هنگامی که دوربین را به پایین می چرخانید ، فاصله کافی دارد ، قد آن را کمی بیشتر از 5 اینچ کنید. عرض آن 4 اینچ برابر با پایه است. دو لبه 4 اینچی را طوری تراز کنید که طرف روی پایه بنشیند و یک "L" تشکیل دهد (تصویر بالا را ببینید). سوراخ هایی را از قسمت پایین پایه به طرف آن انجام دهید و این دو را با هم پیچ کنید. کمی چسب و شاید مقداری مهاربندی به این امر کمک کند که بهتر انعطاف پذیری کمتری داشته باشد.

مرحله 3: حفاری

اکنون ما باید چند سوراخ ایجاد کنیم. بسته به اندازه اتصال دهنده هایی که خریداری کرده اید ، اندازه همه سوراخ های این پروژه به جز مورد آخر به شما بستگی دارد. اولین سوراخ باید در پایه قرار بگیرد -ما نیاز به سوراخ در نزدیک مرکز داریم. فاصله دقیق از پهلو بسیار مهم است و باید از مرکز لنز عبور کند. بنابراین ، دوربین خود را روی میز بگذارید. ارتفاع از میز تا مرکز لنز را اندازه بگیرید ، فاصله ای که سوراخ پایه باید از کنار آن باشد. اگر از چرخان زیر پایه استفاده نمی کنید ، در اینجا به یک سوراخ نسبتاً بزرگ نیاز دارید ، زیرا شما باید سوکت (یا مهره) را نصب کنید تا سه پایه به سر سه پایه پیچ بخورد. ابعاد آن سوکت به سه پایه شما بستگی دارد اگر قصد دارید آن را به پیچ متصل کنید که معمولاً به دوربین متصل می شود ، سوکت 1/4-20 را می خواهید. در اینجا مهره درج به نظر می رسد: سوراخ در طرف جایی است که بازو در آن چرخانده می شود. به این ترتیب ، باید در همان سطح سوراخ در پایه قرار گیرد. به عبارت دیگر ، اگر از کنار به واحد نگاه کنید ، سوراخ کناری مستقیماً بالای سوراخ پایه ظاهر می شود. حفره ای را در پهلو در حدود 4 1/2 تا 5 اینچ بالاتر از پایه قرار دهید ، وقتی عکاسی از آسمان را انجام می دهید ، به اتاق نیاز دارد تا به سمت پایین بچرخد.

مرحله 4: ادامه

بعد ، بازو را ببرید. برای پی بردن به طول ، با فاصله قبلی اندازه گیری شده بین مردمک ورودی و سوکت پیچ (فاصله ای که در کانن من 4/8 اینچ بود) شروع کنید ، این فاصله در بالا با رنگ سبز نشان داده شده است. یک و نیم اینچ را در هر طرف اضافه کنید. عرض فقط باید چند اینچ باشد. در یک سر آن را سوراخ کنید تا بازو به قطعه جانبی متصل شود که در آن چرخانده می شود. یک سوراخ دیگر را به اندازه 4 و نیم اینچ (یا اندازه گیری شما) در قسمت بازو به سمت انتهای دیگر آن ایجاد کنید. این سوراخ آخر جایی است که دوربین به آن متصل می شود ، بنابراین باید 1/4 اینچ عرض داشته باشد. یک پیچ انگشت شست 1/4-20 را از طریق این سوراخ وارد کنید (1/4-20 به معنی عرض 1/4 ، با یک پیچ نخ 20) در حال حاضر ، بازو را به پهلو وصل کنید. شما نیاز به پیچ ماشین سر تخت دارید ، ممکن است مجبور شوید کمی سوراخ بازو را بیرون بیاورید تا سر کامل در بازو فرو رود و به لنز خود ضربه نزنید: پیچ را از طریق بازو ، سپس از کنار آن فشار دهید ، سپس از یک واشر و یک فندک بال برای محکم کردن آن استفاده کنید.

مرحله 5: پایان کار

اگر شما انتخاب کرده اید که گردان را بچرخانید ، تکه ای از چوب را به اندازه پایه برش دهید ، ترجیحاً به اندازه کافی بزرگ باشد تا کمی بیرون بیاید و به شما این امکان را بدهد که روی آن علامت گذاری کنید تا بتوانید ببینید چند درجه دارید چرخید لازم نیست ، اما من حلقه خود را در یک دایره برش می دهم تا بتوان آن علائم را راحت تر دید (هر چند هنوز در تصویر نشان داده نشده است). از وسط آن یک سوراخ ایجاد کنید و یک پیچ دستگاه سر تخت را از طریق آن و سپس از طریق سوراخ در پایه فشار دهید. همانطور که سوراخ در بازو وجود دارد ، احتمالاً باید سوراخ گردان را کمی بیرون بیاورید تا بتوانید از سر بیرون آمدن سر جلوگیری کنید و سطح باید با سه پایه هم سطح شود. پیچ را با واشر و بال بال محکم کنید. در نهایت ، شما باید یک سوکت یا مهره ای را که در قسمت بالا توضیح داده شده است ، نصب کنید. آن را تا آنجا که ممکن است به مرکز قرار دهید تا ثبات را به حداکثر برسانید. تمام قطعات را سنباده بزنید. برای اتمام کار ، می توانید لاک بزنید ، مهر و موم کنید یا رنگ کنید ، اما هر زمان که بازو را تنظیم می کنید یا می چرخانید ، آن را روی سطوح چرخان نچسبانید. پیوستن به یک سطح کوچک بسیار توصیه می شود. همین ، ما تمام شدیم! هنگام استفاده از سر پانوراما جدید خود ، به یاد داشته باشید که هرگز در نقطه ای که دوربین در بازویی پیچیده می شود که مفصل ثابت می ماند ، نمی چرخد. در صورت لزوم در بازو و پایه چرخانده شده و بین 20 تا 50 درصد بین عکس ها با هم تداخل داشته باشند. اما صرف نظر از آنچه استفاده می کنید ، این ابزار جدید دوخت را بسیار ساده تر و دقیق تر می کند. به عنوان مثال ، این تصویر پانوراما از 9 عکس به هم چسبیده است: تصویر در اندازه کامل 32 مگاپیکسل بود ، با این حال بدون هیچ خطایی بزرگتر از یک پیکسل به هم چسبیده بود! تصویر ترکیبی نداشت ، اما تنها درز که می توانید ببینید (درست در سمت راست مسیر) به دلیل خطای نوردهی است - در وسط دنباله کمی روی من تیره شد.