دستگاه ردیابی خام از GPS و رادیوهای دو طرفه: 7 مرحله

2024 نویسنده: John Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-30 08:58

بنابراین ، من می خواستم دستگاه ردیابی تهیه کنم. به محض نگاه به بازار ، متوجه شدم قیمت یکی از این موارد از یک دست شروع می شود و تا یک پا یا بیشتر افزایش می یابد! باید جلوی دیوانگی را گرفت! مطمئناً اصول دانستن جایی که می توان از چیزی استفاده کرد بدون پرداخت هزینه برای آن استفاده می شود. پس از کمی کشیدن مو ، این ایده متولد شد. این کار قبل از اینکه بتوانم آنچه را که امروز برای من اتفاق افتاده است بررسی کنم ، نیاز به آزمایش و خطای زیادی داشت و برای همه اینها ، فقط برای اهداف من به اندازه کافی قابل اجرا است. بنابراین ، اگر می توانید راهی برای بهتر شدن این مفهوم فکر کنید ، لطفاً به اشتراک بگذارید! من بر روی شانه های غول ها بنا کرده ام و انتظار دارم شما نیز همین کار را انجام دهید. این ایده متعلق به مردم است! اطلاعات رایگان است! یک شعار الهام بخش در اینجا قرار دهید! ماهیت این دستگاه ردیابی بسیار محدود و فنی است ، اما اگر بتوانید آن را هک کنید ، این واقعا کار می کند - و این به خودی خود واقعاً هیجان انگیز است. محدودیت ها گاهی ناامید کننده است:

• رادیوهای دو طرفه نیاز به یک دید خطی یا تقریباً خطی در دستگاه ردیاب شما دارد (که در بسیاری از موارد به هر حال ممکن است کل نقطه را خراب کند).
• شما باید از محدوده اسمی رادیوهای خود به فرستنده نزدیک تر باشید.
• ردیاب می تواند حجیم شود (در مورد آن فکر کنید - شما اساساً دو دستگاه الکترونیکی را که در ابتدا به طور جداگانه کار می کردند ، به هم وصل می کنید).
• این یکی بدترین محدودیت است: شما باید بتوانید زباله های ایستایی که معمولاً رادیوها منتشر می کنند را به صورت دستی غربال کنید تا داده هایی را که GPS شما در حال ارسال آنها است پیدا کنید. اگر شما در کل 1337 h4ck3r هستید ، ممکن است بتوانید برنامه ای بنویسید که آن را به طور خودکار بیرون بکشد و در Google Earth تغذیه کند. (اگر به طور اتفاقی این کار را انجام دادید ، به من بگویید چه کار کنم تا وقتی جهان را به دست می گیرید مورد پسند شما واقع شود.) مراقب باشید! رادیو استاتیک می تواند واقعاً تصادفی باشد و حتی از داده های موردنظر شما تقلید می کند و اغلب نتایج گمراه کننده ای به شما می دهد.

تا کنون ، در تمام مراحل آزمایشی من ، این دستگاه حدود 60 درصد دقت دارد. برای نقل قول ، با اندکی تغییر ، شخصی که من را به این روش ترغیب کرد: "اگر نمی توانید آن را اصلاح کنید ، مالک آن نیستید!" بر اساس آن ، درسی که آموخته ام و امیدوارم به دیگران بیاموزم این است که برچسب چیزی نباید نحوه استفاده از آن را محدود کند.

مرحله 1: وسایل ، ابزار و مواد را جمع آوری کنید

GPS دریافت کنید که بتوانید به رایانه وصل کنید. من از Garmin GPS 72. استفاده کردم. من معتقدم که Garmins بهترین و مطمئن ترین و راحت ترین هک شدن هستند. اگر اصرار دارید از نوع دیگری استفاده کنید ، آماده باشید تا خودتان موارد ورودی/خروجی را مشخص کنید. به هر حال ، من فکر می کنم این پروژه با هر نوع دستگاه GPS امکان پذیر است ، به شرطی که بتواند اطلاعات را با سرعت پایین ارسال کند. یک کابل تهیه کنید که GPS را به کامپیوتر متصل کند. برای پروژه خود ، من از یک درگاه COM استفاده کردم ، زیرا قبلاً آن را در اطراف داشتم ، اما من فکر می کنم استفاده از اتصال USB کمی ساده تر بود. یک جفت واکی تاکی (آمریکایی برای رادیوهای دو طرفه) تهیه کنید که دامنه چشمگیری دارد. برای این مثال ، من از یک جفت با برد 12 مایل استفاده می کنم. سایر مواد موجود در این پروژه: سیم ، لحیم کاری ، باتری ، کامپیوتر و چسب یا اپوکسی. اختیاری: چیزی برای ردیابی. ابزارهایی که استفاده خواهید کرد عبارتند از: برش سیم ، سیم کش ، پیچ گوشتی ، انبردست ، آهن لحیم کاری ، DMM (چند متر دیجیتال) ، قیچی ، رادیوی بدون آلودگی و راهنمای کاربر GPS شما. مکانی آرام و آرام برای تنظیم دقیق این مورد پیدا کنید. بسیاری از مراحل برای اولین بار ، مانند من ، ناامید کننده خواهد بود.

مرحله 2: آن را تجزیه کنید

با چیزهای ساده شروع کنید: آن کابل را نصف کنید. آن را زیبا و تمیز کنید تا همه سیمها در جلال کامل خود نمایان شوند. اگر کابل شما مانند سیم من است ، جایی برای چهار سیم وجود دارد ، اما فقط سه سیم پیدا خواهید کرد. در واقع ، شما از نظر فنی فقط به دو عدد از آنها برای نیمه فرستنده نیاز دارید! من از قیچی برای برش و سفت کردن سیم های خود استفاده می کنم ، اما این به این دلیل است که 1) من خیلی تنبل هستم تا سیم برش ها و نوارهای برقی را بیرون بیاورم ، و 2) من اهمیتی نمی دهم که قیچی را چگونه کسل کننده می سازم. به نظر من آنها هم راحت و هم خطرناک هستند. مراقب باش! بعد ، رادیوها را باز کنید. مدتی را با درون خود بگذرانید. با آنها آشنا شوید شاید آنها را برای یک شام خوب یا پیاده روی در ساحل ببرید. بلندگو را در یکی و میکروفون را در طرف دیگر به دقت لحیم کنید. من آنها را با استفاده از انبردست پاره کردم ، که در گذشته یک خطر احمقانه بود و خوش شانس بودم که اتفاق بدی نیفتاد. مخاطبین روی برد مدار را که این قطعات در آن بودند ، یادداشت کنید. بعداً از آن مخاطبین استفاده خواهید کرد. بلندگو و میکروفون را داخل سطل لوازم یدکی خود بیندازید.

مرحله 3: سیم کشی فرستنده

در انتهای دوشاخه GPS کابل که هک کرده ایم ، دو سیم آن را روی هریک از دو سیم میکروفون می چسبانیم (فکر کنید GPS با رادیو صحبت می کند). اما ابتدا ، باید دقیقاً بفهمیم که کدام سیمها کجا می روند! برای پیدا کردن کدام پین روی آرایه com در GPS برای چه چیزی استفاده می شود ، باید به دفترچه راهنمای کاربر خود مراجعه کنید و سپس از DMM خود برای تعیین اینکه کدام سیم به کدام پین می رود استفاده کنید. ما به پین زمینی و پین خروجی داده ها علاقه داریم. در GPS 72 من ، پین های سمت راست و پایین آرایه هستند. اگر این اطلاعات در دفترچه راهنمای شما وجود ندارد ، می توانید تعیین کنید که به کدام دو سیم علاقه دارید زیرا هنگامی که GPS شما در حال انتقال اطلاعات است ، یک جریان قوی از آنها عبور می کند. هنگامی که روی زبان اعمال می شود ، یک لگد کامل به نظر می رسد ، در حالی که ترکیب هر دو سیم دیگر به سختی قابل توجه است. زبان خود را برای مدت طولانی تکان ندهید ، در غیر این صورت بی حس می شود و احتمالاً حتی زخمی می شود. همچنین به خاطر داشته باشید که قطبیت مخاطبین مهم است ، بنابراین اتصال را دائمی نکنید. وقتی مطمئن شدید که مخاطبین در بهترین موقعیت و قطب ممکن هستند ، آنها را خوب لحیم کنید و سپس برای استحکام آنها را بچسبانید. من از چسب حرارتی استفاده کردم ، اما فکر می کنم اپوکسی خیلی بهتر بود.

مرحله 4: سیم کشی گیرنده

اکنون ما قصد داریم همان مفهوم اولیه را با رادیو دریافت کننده انجام دهیم. پینهای 2 ، 3 و 5 را در انتهای COM کابل قطع شده پیدا کنید و آنها را با سیمهای انتهای دیگر با استفاده از DMM خود مرتبط کنید. متوجه شدم سوراخ های پین COM برای کاوشگرهای DMM من بسیار کوچک هستند ، بنابراین کمی سیم مسی لاغر در اطراف آنها پیچاندم تا در آنجا بچسبد. سیمهای مربوط به پایه های 2 و 3 را به هم بچرخانید و لحیم کنید ، به طوری که یک گره از دو پین دریافت کنید. من مطمئن نیستم که اگر این کار را نکنید ، گیرنده کار نمی کند ، اما قبل از اینکه بفهمم شش ساعت با آن کار کردم. سیمها را به مخاطبین گیرنده ای که از اسپیکر میزبانی می کرد وصل کنید. باز هم ، قطبیت در این امر مهم است ، بنابراین قبل از دائمی شدن همه چیز را آزمایش کنید.

مرحله 5: قسمت نرم افزار

پس از آماده سازی همه چیز برای آزمایش ، Earth Bridge را بارگیری و نصب کنید. چه برنامه فوق العاده ای! اگرچه قرار است به عنوان رابط با Google Earth مورد استفاده قرار گیرد ، اما شما مجبورید به عنوان واسطه آن عمل کنید ، زیرا به شنیدن وضعیت سیگنال های رادیویی عادت ندارد. اگر Google Earth را ندارید بارگیری و نصب کنید (انگار!). GPS و Earth Bridge خود را با کمترین سرعت ممکن تنظیم کنید. در مورد من ، این 1200 باود بود ، که به سختی برای این پروژه قابل قبول است. داشتن نرخ باود پایین به Earth Bridge شانس بیشتری می دهد تا مطمئن شود بخشی از آنچه که می شنود به جای استاتیک ، یک بیت داده واقعی است. در برگه Preferences به Earth Bridge بگویید که با همان نرخ baud مطابقت داشته باشد و همه گزینه ها را بردارید. آنچه شما در اینجا دنبال آن هستید متن خام در برگه وضعیت GPS است.

مرحله 6: برطرف کردن شکاف

فرستنده را به GPS خود وصل کنید. گیرنده را به رایانه خود وصل کنید. همه چیز را روشن کنید. رادیوهای خود را بر روی همان کانال (ترجیحاً تلویزیونی که معمولاً هیچ کس از آن استفاده نمی کند) تنظیم کنید. در ابتدا ، سیگنال com GPS من به اندازه کافی قوی بود تا به رادیو فرستنده بگوید چه زمانی باید مخابره کند و چه زمانی باید آرام شود. من مطمئن نیستم که چرا قبلاً خوب بود ، اما در حال حاضر فرستنده مختصات شمالی را حذف می کند مگر اینکه دکمه PTT نگه داشته شود ، بنابراین هنگام ردیابی چیزی مجبورم آن را ضبط کنم. وقتی همه اینها تنظیم شد و رادیوها هر دو در یک کانال قرار گرفتند ، مطمئن شوید که گیرنده روی حجم کامل است تا Earth Bridge بتواند آن را بشنود. روی دکمه "اتصال" کلیک کنید تا بلافاصله شروع به ریختن زباله روی کادر متن کند. اگر مدتی این زباله ها را مطالعه کنید ، باید متوجه الگویی شوید که از قوانین خاصی پیرامون آنچه GPS سعی در بیان آن دارد پیروی می کند. برای انتخاب مختصات می توانید از این قوانین برای غربال کردن آشفته آشفته استفاده کنید. (اگر به طور اتفاقی Garmin یک پیامک با شماره 1200 baud ارسال می کند و به دلایلی WordPerfect 12 را نیز در رایانه خود دارید ، من چند ماکرو مبتنی بر قانون نوشته ام که می توانید از آنها برای غربال سریع آشغال های رادیویی استفاده کنید!) برای تشخیص مختصات خود ، می توانید آنها را به عنوان علامت مکان در Google Earth وارد کنید و دقیقاً ببینید دستگاه ردیابی شما کجاست! پس از تمرین زیاد ، این فرایند را می توان در یک جنون 2 دقیقه ای فشرده کرد که شما را شبیه یک هکر کامپیوتر دهه 80 می کند (برای تاثیر کامل از عینک و دستکش استیم پانک استفاده کنید)! کمی پشتیبان گیری کنید ، اگر همه چیز را تنظیم کرده اید اما هیچ سیگنالی دریافت نمی کنید ، یا فقط یک سیگنال کاملاً غیرقابل استفاده نیست ، به احتمال زیاد قطبیت گیرنده یا فرستنده شما برعکس شده است. سعی کنید مخاطبین هر دو دستگاه (یا در مورد من هر دو!) را معکوس کنید تا یک سیگنال قابل استفاده دریافت کنید. یکی دیگر از روشهای خوب برای آزمایش فرستنده استفاده از رادیویی است که از هم جدا نکرده اید. گوش دادن به فرستنده از طریق رادیو آزمایشی باید کمی شبیه پخش از سیستم پخش اضطراری باشد (که من را متعجب می کند آیا این یک سری داده است که آنها پخش می کنند). بعد از مدتی اصلاح کردن همه چیز ، ایده بسیار خوبی از آنچه که باید به نظر برسد دریافت خواهید کرد.

مرحله 7: گزینه های قدرت

هنگام ارسال یک دستگاه ردیابی ، مهم است که از قبل به این فکر کنید که چقدر مدت زمان برنامه ریزی برای ردیابی را دارید و همچنین تا کجا می خواهید برای پیگیری آن کار کنید. این به شما کمک می کند تا تصمیم بگیرید که از چه نوع باتری استفاده کنید و همچنین چقدر می خواهید قابل حمل باشید. گیرنده خود را به لپ تاپ وصل کرده بودم ، که به نوبه خود به یک اینورتر در ماشین من متصل شده بود. من تنظیمات خود را با باتری های قابل شارژ آزمایش کردم. رادیوهای من 3 باتری AAA و GPS من 2 باتری AA می گیرد. من از باتری های AAA با ظرفیت 1000 میلی آمپر ساعت و باتری های AA با ظرفیت 2600 میلی آمپر ساعت استفاده کردم. محاسبات اولیه باعث شد من پیش بینی کنم که رادیو فرستنده 2.5 ساعت دوام می آورد. بر این اساس ، توصیه می کنم باتری های رادیویی شما دارای بالاترین میزان mAh ممکن باشند. اگر در حال ردیابی طولانی مدت هستید ، این برای شما مناسب نیست. جالب اینجاست که رادیوی دریافت کننده به سختی از باتری های خود استفاده می کند. من در ابتدای این آزمایش سخت مجموعه ای جدید از AAA های قلیایی به خود دادم و آنها را یکبار تغییر ندادم. من آزمایش دوم را کمی بعدتر با استفاده از باتری های 12000 میلی آمپر ساعتی D انجام دادم (بله!). آنها بیش از 24 ساعت از انتقال جان سالم به در بردند ، اما من دقیقاً مطمئن نیستم که آنها چه زمانی مردند ، زیرا من آن را برای مدت طولانی تنها گذاشتم. این زمانی بود که GPS مختصات شمالی را از قلم نمی انداخت ، بنابراین من مجبورم با دکمه مکالمه ضبط شده یک آزمایش دیگر انجام دهم و نتایج را در اینجا ارسال کنم.