نحوه دیجیتالی کردن اسلایدها و فیلم های منفی با DSLR: 12 مرحله (همراه با تصاویر)

2024 نویسنده: John Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-30 08:52

یک تنظیم همه کاره و پایدار برای دیجیتالی کردن اسلاید و نگاتیو با DSLR یا هر دوربینی با گزینه ماکرو

این دستورالعمل به روز شده در مورد نحوه دیجیتالی کردن نگاتیوهای 35 میلی متری (بارگذاری شده در ژوئیه 2011) با چندین پیشرفت برای گسترش عملکرد آن است. علاقه من به استفاده از این روش برای کپی نگاتیو و اسلایدها از زمان شروع فیلمبرداری چند سال پیش افزایش یافته است. من بهترین دوربین های فیلم قدیمی خود را از کمد بیرون آوردم ، چند دوربین دیگر خریدم (دست دوم با قیمت بسیار پایین) و به اندازه DSLR خود از آنها استفاده می کنم. من همچنین منفی B/W ایجاد می کنم ، کاری که من زمانی انجام می دادم که فیلم تنها رسانه موجود بود. از آنجا که من اغلب موارد منفی را کپی می کنم ، مجبور شدم تنظیمات را دوباره طراحی کنم و تنوع و کارایی آن را افزایش دهم. دلایلی که من هنوز به فیلم علاقه دارم در دو مرحله پایانی این آموزش قابل بحث است

مرحله 1: درسهایی که از تنظیمات قبلی آموخته اید

تنظیمات آموزشی 2011 در عکس نشان داده شده است. اینها جنبه هایی است که باید تغییر می دادم: 1. سکوی متحرک من یک مرحله meccano را به منظور افزودن دقت در تمرکز شامل کردم. این امر واقعاً ضروری نبود زیرا تمرکز لنز و استفاده از ویژگی بزرگنمایی نمای زنده دوربین بیش از حد کافی است. علاوه بر این ، در مورد منفی 6x6 من به فاصله بیشتری بین قاب و دوربین نیاز داشتم ، بنابراین قسمت meccano را با یک پلت فرم کشویی جایگزین کردم ، بنابراین فاصله را تا 25 سانتی متر افزایش داد. نگهدارنده نگاتیوهای 35 میلیمتری در تنظیمات قدیمی ، نگاتیوها شل بودند و فقط جلوی صفحه ثابت می ماندند. این امر بارگذاری منفی ها را کمی دشوارتر و زمان برتر می کند ، به علاوه آنها می توانند به راحتی آسیب ببینند. من تصمیم گرفتم تمام نگاتیو های خود را در 5 قطعه فریم برش دهم ، همانطور که قبلاً در آرشیو دارم و نوارها را در یک نگهدارنده فیلم خانگی نصب کنم. این ثابت شد که یک ارتقاء بزرگ است. من اکیداً به هر کسی که همین کار را می کند پیشنهاد می کنم که یکی از این موارد مورد استفاده در اسکنرها را تهیه یا خریداری کند.

3. صفحه نمایش

من 2 صفحه ایجاد کردم: یکی برای نگاتیو 35 میلیمتری و اسلاید (با استفاده از هر دو طرف) و دیگری برای نگاتیو با اندازه متوسط 6x6. اینها بر روی سکوی کشویی با دو پیچ نصب شده اند و می توان آنها را به راحتی نصب و نصب کرد. منبع نوری که من از پروژکتور استفاده کردم که البته خوب است به شرطی که لنزهای پروژکتور را تمیز نگه دارید. من این را با یک بازتابنده مقوایی ساده جایگزین کردم که دارای مزایای (الف) نور همگن به دلیل ارجاع و انتشار (ب) سریعتر برای راه اندازی است زیرا از لامپ رومیزی استفاده می کند (ج) نیازی به استفاده از صفحه مات مانند پلاستیک اکریلیک نیست که نور را جذب می کند من با این روش 1-2 توقف از زمان شاتر را بدست آوردم.

مرحله 2: چند نکته مهم

موفقیت این روش به عوامل زیادی بستگی دارد:

• نگاتیو باید به طور یکنواخت با منبع رشته ای روشن شود. منبع رشته ای (هالوژن یا سایر موارد) دارای طیف وسیع تر و یکنواخت تری است و به عنوان مثال به LED ها به درک چشم انسان نزدیکتر است (شکل را ببینید).
• روشنایی باید به اندازه کافی شدید باشد تا بتوانید کم رنگ ترین رنگهایی را که ممکن است منفی باشند کپی کنید. این امر همچنین باعث کاهش نویز در تصویر نهایی می شود.
• با دقت تمرکز کنید. من روی صفحه نمایش زنده با استفاده از نشانگر بزرگنمایی x20 تمرکز می کنم
• بازگرداندن تعادل رنگ یک کار ظریف است. رنگهای منفی قرمز مایل به قرمز و وقتی معکوس مایل به آبی هستند. در صورت امکان ، هنگام گرفتن عکس با DSLR ، قسمتی از مرز منفی را حفظ کنید. از رنگ این نوار به عنوان "سفید" برای بازگرداندن تعادل رنگ با نرم افزار خود استفاده کنید.
• اگر دوربین شما دارای گزینه RAW است ، ادامه دهید و از آن استفاده کنید ، هر دو را در RAW و JPEG ذخیره کنید. این فرمت به شما کمک می کند مناطق بیش از حد و کم نور را بازیابی کرده و تصویر نهایی خود را بهبود ببخشید. برای برخی از اطلاعات اساسی ، دستورالعمل ChronicCrafter را ببینید. اگر این مورد اصلاً محاسبه شود ، هنگامی که من از RAW استفاده کردم دائمی شد.

و در اینجا یک نکته اضافی است که من آن را حیاتی می دانم و از تجربه شخصی من ناشی می شود:

قبل از شروع ، با استفاده از نور منعکس شده از سطحی مانند اسلاید منفی خود را بررسی کنید. یک چراغ روی میز که روی کاغذ سفید روی میز شما می درخشد. رنگ ها و تضاد را با دقت نگاه کنید. سعی کنید تصویری را که می بینید در ذهن داشته باشید. به هر حال شما باید بتوانید از نظر رنگ ، شدت و کنتراست به این تصویر نزدیک شوید. اگر این کار را نمی کنید ، (الف) هنگام کپی کردن با DSLR نوردهی نامناسب داشته باشید یا (ب) در پردازش تصویر پس از حرکت اشتباه کرده اید

درباره نرم افزار:

• عملیات اولیه پردازش مورد نیاز (برش ، وارونه کردن رنگ ، رنگ/اشباع ، تعادل رنگ ، دمای رنگ ، منحنی گاما ، کنتراست ، تیز کردن/تار شدن) را می توان با بسیاری از نرم افزارها ، رایگان یا غیر رایگان انجام داد. من از Lightroom استفاده می کنم که در واقع برای برخورد با گروه های عکس تنظیم شده است.
• برنامه ای که من اغلب برای روشهای ساده از آن استفاده می کنم Photofiltre است ، یک ویرایشگر تصویر رایگان و یک جایگزین سبک وزن قابل حمل برای Photoshop.

مرحله 3: ایجاد تنظیمات

• "نیمکت نوری" شامل یک سکوی متحرک روی پایه است. فریم های مختلف اسلاید و فیلم بر روی این پلت فرم نصب شده است.
• نور توسط یک لامپ هالوژنی رومیزی پس از بازتاب روی یک جعبه سبک مقوایی تأمین می شود. جعبه سبد توسط آهنربا در تماس با ماشین لباسشویی ثابت نگه داشته می شود.
• همه اجزا در عکس نشان داده شده است. همه چیز از تکه های تخته سه لا ضایعاتی ساخته شده بود. من از چسباندن قطعات به یکدیگر اجتناب می کردم و به جای آن از پیچ ها برای تسهیل اصلاحات استفاده می کردم.

مرحله 4: ساخت جعبه نور

من یک مکعب 7 در 7 سانتی متر تهیه کردم. کوچک است اما خوب کار می کند ، نور منعکس شده همگن است و هیچ نشانه ای از رنگ آمیزی روی عکس وجود ندارد.

من از مقوا استفاده کردم (کمی ضخیم تر از معمولی). این طرح در قسمت خاکستری طراحی شده است. این یک روش ساده تا شدن و چسباندن است که در عکس ها نشان داده شده است. پس از تا شدن ، تمام طرفهای خارجی باید سفید باشند. بازتابنده اصلی (نوار وسط) خمیده است و آخرین قسمتی است که تا می شود و می چسبد. شخص باید مراقب تمیز نگه داشتن سطح آن باشد.

مرحله 5: پانل برای اسلاید و 35 میلی متر

فاصله دوربین و فیلم مورد نیاز برای اسلاید و نگاتیو مساوی است ، بنابراین تصمیم گرفتم آنها را روی یک قاب تخته سه لا یکسان بسازم.

نگهدارنده اسلاید بسیار ساده است. اسلاید در یک جیب چوبی وارد شده و توسط یک لاستیک در جای خود نگه داشته شده است. لاستیک اسلاید را مماس با قاب نگه می دارد و این ساده ترین راه حلی است که می توانم به آن فکر کنم.

همانطور که قبلاً بحث کردم ، یک نگهدارنده فیلم را از کاغذ مقوایی و کانسون درست کردم. این به محافظت از موارد منفی کمک می کند و کل تنظیمات را "کاربر پسند" می کند.

قاب با کاغذ کانسون پوشانده شده است. نرده های نگهدارنده از چوب ساخته شده و روی قاب چسبانده شده اند.

مرحله 6: پنل فیلم با فرمت متوسط 6x6

در مورد نگاتیو با فرمت متوسط ، محکم نگه داشتن آن از چهار طرف بسیار مهمتر از قاب 35 میلیمتری است. بنابراین من یک نوع "پاکت" از کاغذ کانسون تهیه کردم و با دو لاستیک در جای خود نگه داشتم.

در آینده قصد دارم یک نگهدارنده مقوایی مانند مورد فیلم 35 میلی متری بسازم.

مرحله 7: دوربین و لنز

یک توصیه کوتاه: از بهترین دوربینی که دارید برای این کار استفاده کنید

من لنز مورد استفاده خود را در Olympus از Helios 44 به لنز 50mm/1.8 Pentacon Prime که یکی از دوستانم به من داده بود ، ارتقا دادم. از این لنز به عنوان یک لنز ماکرو با کمک حلقه های افزودنی M42 استفاده می شود (هر دو مورد را می توانید در e-bay با قیمت مناسب پیدا کنید)

بهترین راه حل استفاده از لنزهای ماکرو مناسب برای DSLR خاص شما (احتمالاً گران است) و دومین بهترین استفاده از لوله افزودنی ماکرو برای دوربین خاص شما است که به شما امکان فوکوس خودکار (ارزان تر) را می دهد

مرحله 8: کار با اسلایدها

این عکس خاص سالها پیش در Tynisia با دوربین FED3 و فیلم اسلاید Kodak 200 ISO گرفته شده است.

من اسلاید را با 100 ISO ، دیافراگم f11.0 و زمان نوردهی 1/30 ثانیه کپی کردم. نتیجه به نظر نمی رسد اما اطلاعات موجود است.

• در کار با Lightroom ، ابتدا عکس را برش دادم و با استفاده از داده های RAW نکات برجسته را بازیابی کردم. این باعث می شود عکس بیشتر تیره شود بنابراین در این مرحله باید نور را افزایش دهید.
• مرحله نهایی اصلاح تعادل تن با استفاده از نمودار گاما است. Lightroom 4 ناحیه تنال مختلف برای تنظیم فراهم می کند. سرانجام با کاهش کمی دمای رنگ ، کمی تغییر رنگ به کل طرح رنگ ها را تغییر دادم.

مرحله نهم: کار با سیاه و سفید

این عکس با دوربین Canon EOS 1000F با لنزی که همراه آن گرفته شده است (زوم 35-80 ، f3.5) گرفته شده است. فیلم B/W Kodak TMAX 400 است. من نگاتیو را با لنز Pentacon در f = 8.0 و t = 1/40 sec ، ISO = 100 کپی کردم. B/W معمولاً ساده ترین مورد است و من تمام مراحل پردازش را با نرم افزار رایگان Photofiltre انجام دادم. اینجا اند:

1. قاب تصویر. در این مورد حفظ مرزها برای مرجع ضروری نیست.
2. آن را به یک تصویر منفی B/W تبدیل کنید. این کار را می توان به دو طریق انجام داد: یا اطلاعات رنگی را دور بریزید یا با استفاده از ابزار Hue/Saturation میزان اشباع رنگ را به حداقل برسانید. نتیجه یکسان است.
3. وارونه کردن رنگها (گرفتن عکس منفی)
4. روشنایی ، کنتراست و نمودار گاما را برای تعادل کیفیت لحن به کار بگیرید. اغلب این بسیار ذهنی است

مرحله 10: کار با رنگ های منفی

پردازش صحیح نگاتیوهای رنگ نسبتاً مشکل تر است. دلیل آن این است که شما نمی توانید رنگها را از تصویر مایل به قرمز معکوس تشخیص دهید. به عنوان مثال در عکس خاص سبز و آبی غالب هستند و وقتی به منفی نگاه می کنید نمی دانید کدام کدام است. اینجاست که به نکاتی که در مرحله 2 داده شده است نیاز دارید.

• منفی را زیر نور بررسی کنید تا آنچه را که انتظار دارید در عکس نهایی مشاهده کنید تشخیص دهید.
• منفی را کمی بیش از حد نمایان کنید.
• اگر یک نوار در لبه عکس نگه داشته اید ، از آن برای بازگرداندن تعادل رنگ استفاده کنید. این کار را می توان قبل از معکوس کردن رنگها یا بعد از آن انجام داد. منفی پس از متعادل شدن خاکستری به نظر می رسد.
• اگر با فرمت RAW آشنایی دارید از آن استفاده کنید.

مرحله 11: فیلم و دیجیتال

چرا فیلمبرداری؟

• من نحوه پخش نور در فیلم را دوست دارم. این متفاوت از چیزی است که با دوربین های دیجیتال دریافت می کنید - متفاوت ، نه بهتر و نه بدتر. با این حال ، محدوده دینامیکی فیلم ، یعنی توانایی حفظ جزئیات در برجسته ها و سایه ها از آنچه با دوربین های دیجیتال ارزان قیمت بدست می آورید ، برتر است. بحثی در این باره در اینجا یافت می شود.
• سریع و آهسته: ما به هر دو آنها نیاز داریم. من این واقعیت را دوست دارم که دوربین های دیجیتال امکان عکاسی بدون هزینه را در عرض چند دقیقه ارائه می دهند که می توان آنها را در محل مشاهده کرد. البته این به شما شانس بیشتری برای گرفتن یک تصویر زیبا می دهد. با این حال من این حقیقت را دوست دارم که یک فیلم با فرمت متوسط فقط 12 فرصت به شما می دهد ، بنابراین باید آماده باشید و موظف هستید قبل از فشار دادن شاتر کمی بیشتر از مغز خود استفاده کنید. من فکر می کنم که با این کار یاد می گیرید که بیشتر از دوربین دیجیتال خود قدردانی کنید و از آن در راه بهتری استفاده کنید.
• من روش توسعه را دوست دارم. من بعد از سالها توسعه B/W را دوباره شروع کردم.
• من نسبت به دوربین های قدیمی خود نوستالژی دارم. من صدای دیافراگم مکانیکی را دوست دارم و علاقه دارم ببینم عملکرد آنها امروز چگونه است و چگونه با دیجیتال مقایسه می شود.

برای چه مدت؟

تا زمانی که فیلم در دسترس باشد (اگرچه پیدا کردن آن دشوار است)

دوربین هایی که من استفاده می کنم

1. کانن EOS 1000F بدنه دوربین خوب ، لنز متوسط. این ویژگی های برنامه نویسی زیادی دارد که من دوست دارم. من اغلب لنزهای دیگر را روی آن نصب می کنم.
2. Yashica Electro 35. دوربین فاصله سنج با اولویت دیافراگم با لنز عالی 45/1.8.
3. Rollei 35 SE. این دوربین بسیار عجیب است. همه چیز در جای اشتباه است اما شما به آن عادت می کنید. احتمالاً کوچکترین در نوع خود است و مانند دو مورد اول به باتری وابسته نیست (برای باتری سنج نیاز به باتری دارد اما چه کسی اهمیت می دهد).
4. Lubitel 166U و Meopta Flexaret V. من هر دو TLR خود را دوست دارم. Lubitel ساده ، سبک و لنز بسیار شفاف است. Vignetting امضای این دوربین است. Flexaret یک TLR فلزی واقعی است. لنز ، سیستم مشاهده و فوکوس عالی هستند.

مرحله دوازدهم: اندیشه نهایی

عکاسی مربوط به وضوح بالا یا ISO بالا نیست ، بلکه به موضوع (محتوا) و نحوه درک و نمایش آن (ترکیب) مربوط می شود

اگر می خواهید یک دوربین با مگاپیکسل بیشتر داشته باشید ، ببینید افرادی که در سایت lomography با دیاناهای پلاستیکی ارزان قیمت چه کار می کنند ، گهگاه از فیلم های منقضی شده استفاده می کنند که عمدا با مواد شیمیایی اشتباه پردازش شده اند

اگر شکایت دارید که برای عکاسی شبانه به ISO 6400 یا بیشتر احتیاج دارید ، به عکس های شبانه جورج براسای ، همه با 50-100 فیلم ISO گرفته شده نگاه کنید

گفته می شود ، داشتن D4s نیکون با سنسور فول فریم و ISO 256000 (قابل ارتقا تا 409600) ضرری ندارد

دیجیتال یا آنالوگ ، اجازه دهید نقل قول زیر از هنری کارتیه برسون شما را راهنمایی کند:

"عکس گرفتن به معنای تشخیص - همزمان و در کسری از ثانیه - هم خود واقعیت و هم سازماندهی دقیق اشکال بصری است که به آن معنا می بخشد. این سر ، چشم و قلب خود را در یک محور قرار می دهد."