دسترسی کمی به ذهن شما: 8 مرحله (همراه با تصاویر)

2024 نویسنده: John Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-30 08:55

بنابراین ، من یک آزمایشگاه فناوری خلاق را در کالج هنرهای کالیفرنیا مدیریت می کنم. این در اصل یک هکر آموزشی برای هنرجویان و دانشجویان طراحی است. بسیار عالی ، درست است؟ پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه مینه سوتا در رشته مهندسی مکانیک ، من به شدت تلاش می کردم شغلی را پیدا کنم که به من اجازه دهد از مهارت های فنی خود به شیوه ای خلاقانه استفاده کنم. پیدا کردن کار سختی است و در نهایت شانس آوردم. من عاشق کارم هستم اما این بدان معنا نیست که کار آسانی است. از نظر روحی خسته کننده است هفته گذشته هفته فینال بود. اگر تا به حال در اواخر ترم شاهد مدرسه طراحی بوده اید ، می دانید که در آنجا هرج و مرج کامل است. دانش آموزان نمی خوابند. آنها همیشه در محوطه دانشگاه هستند و تا آنجا که می توانند فشار می آورند تا پروژه های خود را به پایان برسانند. انتظارات سنتی از انسان بودن در حال فروپاشی است. آنها باید پروژه های خود را به پایان برسانند و برای به پایان رساندن پروژه خود هر کاری لازم باشد انجام می دهند. در چند روز گذشته ، دانش آموزان تمام همدلی خود را از دست می دهند. مواد به مقدار زیاد ناپدید می شوند. آنها ابزارهایی را می دزدند و به آتلیه خود می آورند. من باید با دانش آموزانی که در آزمایشگاه به دنبال ابزاری هستند برخورد کنم و نمی دانم کجا رفته است. "ببخشید ، پایان ترم است. حتماً کسی آن را گرفته است." طراحی انسان محور به طراحی خود محور تبدیل می شود. ترم ها با تمام محوطه دانشگاه به نظر می رسد که گروهی از زامبی ها از راه رسیده اند. بخشی از نقش من این است که به دانش آموزان کمک کنم تا پروژه های خود را به واقعیت تبدیل کنند و مشکلات را با آنها حل کنند. در اواخر ترم ، این چیزی است که من انجام می دهم. آزمایشگاه دائماً مملو از دانش آموزان است. بر می گشتم و چهار دانش آموز درست پشت سرم ایستاده بودند و با چشمانی وحشت زده به من نگاه می کردند. از نظر روحی خسته کننده است عیب یابی وسایل الکترونیکی دشوار است و هنگامی که با یک دانش آموز کار می کنم ، مغز من در حال تلاش بیش از حد است تا مشخص کند که مقصر چیست. گاهی اوقات ساده است و فقط چند ثانیه طول می کشد تا بفهمید. گاهی اوقات سیم بلوز خراب است و ممکن است یک ساعت طول بکشد. بعد از آنکه روز جمعه قبل از هفته پایانی آزمایشگاه را تعطیل کردم ، به این فکر می کردم که "من تعجب می کنم که دانش آموز هر چند وقت یکبار از من س questionالی می پرسد؟". صبر کن … من می توانم این را تعیین کنم! من توسط ابزارهای توسعه فناوری احاطه شده ام!

مرحله 1: انواع سوالات

به همه سوالاتی که از من می پرسند فکر کردم. پس از کمی فکر کردن ، این چیزی است که من به آن رسیدم. "اندرو ، چرا کار نمی کند؟" "اندرو ، کجاست (جسم شیء را در اینجا قرار بده)؟" "اندرو ، چگونه می توانم (در اینجا مفهومی را وارد کنید)؟"

مرحله 2: اندرو کمی شده است

من یک روز فرصت داشتم که سیستم را برای هفته نهایی آماده کنم. شنبه تمام روز برای بررسی معماری در محوطه دانشگاه بودم ، بنابراین روز یکشنبه دست به کار شدم. من تصمیم گرفتم با یک آردوینو با Data Shield و سه دکمه لحظه ای برای هر دسته س goال بروم. من سیستم را روی کمربندم می پوشیدم و هر وقت از من س questionالی می شد ، دکمه ای را فشار می دادم و آن را روی کارت SD روی سپر وارد می کردم. اگر باتری در اواسط روز از بین برود ، هنوز اطلاعات عقب افتاده دارد.

مرحله 3: مونتاژ الکترونیک

قطعات مورد استفاده: Arduino UnoAdafruit's Data Shield 6 AA Battery Holder 3 Switch Momentary Switch (معمولاً از NO استفاده می کردم اما این چیزی است که من داشتم) 3 10K ResistorsSD Card Switch سوئیچ سوئیچ های لحظه ای به پین 4 ، 6 و 8 متصل می شوند. سپر داده کوچک است منطقه ای برای نمونه سازی که برای لحیم کردن همه چیز با هم بسیار مناسب است.

مرحله 4: بارگذاری کد

در اینجا کدی است که من استفاده کردم. این یک تغییر از کد ثبت نور و دما از Adafruit بود.

مرحله 5: مورد برش لیزری

من قاب را از تخته سه لا 1/8 اینچی برش دادم. دارای اتصالات انگشتی برای سهولت مونتاژ ، سوراخ و برچسب برای همه دکمه ها ، شکاف هایی برای بستن آن از طریق یک کمربند و یک سوراخ برای سوئیچ ضامن دار. در نهایت من یک سوراخ ایجاد کردم برای اینکه سوئیچ ضامن به بالا نزدیک باشد زیرا مونتاژ آسان تر بود. همه چیز را بجز قطعه بالا بچسبانید و محکم کنید. قطعه بالا از نیروی مناسب برای اتصال به جعبه استفاده می کند.

مرحله ششم: مونتاژ

همه وسایل الکترونیکی باید داخل جعبه بچرخند و سوئیچ ضامن در سوراخ کناری نصب شده است. سوئیچ ها را روی درب قرار دهید و درب باید دارای نیرویی مناسب بر روی بدنه باشد. من توانستم یک کمربند را از طریق سوراخ های کناری بیرون بیاورم اما محکم بود.

مرحله 7: نتایج

بنابراین ، من همه این کارها را انجام دادم و در نهایت بسیار آرام تر از آنچه پیش بینی می کردم انجام شد. من فکر می کنم دوشنبه هفته فینال آرام ترین روز کل ترم بود. چهارشنبه نیز آرام بود. سه شنبه و پنج شنبه بسیار شلوغ بود اما تقریباً در سطح هفته قبل نبود. در روز جمعه ، همه پروژه ها به پایان رسید و من روز را صرف نظافت و بررسی اقلام کردم. در اینجا نتایج بدست آمده است: چگونه؟ - 69 بار کجا؟ - 34 بار چرا؟ - 9 بار کمی ناامید شده ام. نه تقریباً اعدادی که امیدوار بودم. باید به خاطر داشته باشم که هفته قبل از فینال را آغاز کنم. بیایید فقط فرضی فکر کنیم و فرض کنیم که این یک هفته متوسط است. من فکر می کنم که این یک فرض منطقی است ، دو روز از روزها به طور غیرمعمول آرام بود و دو روز دیگر شلوغ بود. به طور متوسط تمام آن روزها با هم هستند و من فکر می کنم که درک خوبی از یک هفته معمولی است. با در نظر گرفتن این فرض ، در اینجا اعداد یک ترم 15 هفته ای به شرح زیر است: چگونه؟ - 1035 بار کجا؟ - 510 بار چرا؟ - 135 بار همچنین ، در طول این ترم ، من به دانش آموزان اجازه دادم تا قرارهای مشاوره ای نیم ساعته را از من تعیین کنند. من این کار را در اواسط ترم آغاز کردم و در دو ماه در مجموع 53 نوبت مشاوره نیم ساعته وجود داشت. آزمایشگاه همچنین دارای سیستم پرداخت است ، که اطلاعات اضافی فراتر از سیستم آردوینو را که من با عجله جمع آوری کرده ام به من می دهد. بسیاری از م componentsلفه هایی که بررسی می شوند عبارتند از Arduinos ، سنسورها ، سپرهای مختلف ، سرووها ، پروژکتورها ، iPads و غیره. پرداخت های این ترم (پاییز ، 2013): تعداد کل پرداخت ها - 409 تعداد کل منابع بررسی شده - 648 تعداد کل مشتریان - 114 (از مجموع دانش آموزان حدود 2000 نفر) این اعداد برای شما بی معنی است. بگذارید به آن معنا بدهم. این دومین سال است که این تسهیلات به بهره برداری می رسد. این به دانشجویان هنر و طراحی اجازه می دهد تا به فناوری که به طور سنتی فقط توسط مهندسان استفاده می شد دسترسی داشته باشند. من فکر می کنم بسیاری از مردم تصور می کردند که آزمایشگاه الکترونیک در مدرسه هنر و طراحی یک شکست ناگوار خواهد بود. بیایید این اعداد را با اعداد سال گذشته مقایسه کنیم. میانگین ترم سال گذشته: مجموع پرداخت ها - 184 تعداد کل منابع بررسی شده - 263 تعداد کل مشتریان - 56 افزایش بین این ترم و میانگین سال گذشته: کل پرداخت ها - 222٪ تعداد کل منابع بررسی شده - 246٪ کل مشتریان - 205٪ لعنتی.

مرحله 8: این به چه معناست؟

در اینجا معنای آن برای من است. من باید بودجه اضافی دریافت کنم تا دانش آموزان بیشتری را استخدام کنم تا در آزمایشگاه به من کمک کنند. محبوبیت این آزمایشگاه در حال افزایش است و تنها کاری که یک نفر می تواند انجام دهد وجود دارد. من به حمایت نیاز دارم و بیشتر این حمایت ها مالی خواهد بود. بنابراین ، من از کمیته بودجه مدرسه برای سخت ترین کار در هر مدرسه ، بودجه اضافی و نه فقط کمی ، بسیار درخواست می کنم. برای انجام این کار ، باید یک استدلال قانع کننده داشته باشم. در نهایت ، من چندان امیدوار نیستم. اما این احتمالاً برای شما مهم نیست. بنابراین … برای شما چه معنایی دارد؟ اگر خودم را از موقعیت و آنچه که امیدوارم به دست آورم حذف کنم ، این برای من معنی دارد. جنبش سخت افزاری منبع باز موفق است. فوق العاده آردوینو چشم انداز آنچه مبتدیان می توانند انجام دهند را تغییر داده است و علاقه ذاتی برای یادگیری و استفاده از آن وجود دارد. من دانش آموزان را شنیده ام که با انتقاد از چاپگرهای سه بعدی ساخته شده توسط دانشجویان معماری در CCA قدم می زنند و آنها را در گوش دوستان خود می شنوند که می گویند "من می خواهم نحوه ساخت روبات را یاد بگیرم!". و چه کسی نمی کند؟ میزان فناوری که ما با آن احاطه شده ایم به سرعت در حال افزایش است. تعداد ما که حتی اصول اولیه نحوه عملکرد فناوری را درک می کنیم بسیار محدود است. این امر شرایطی را ایجاد می کند که در آن افراد احساس می کنند قربانی فناوری می شوند زیرا هیچ کنترلی بر آن ندارند. آردوینو به مردم اجازه می دهد تا از فناوری آن گونه که باید استفاده شود ، به عنوان یک ابزار استفاده کنند. به جای اینکه به فناوری متکی باشیم ، اکنون می توانیم از فناوری برای اتکا به خود استفاده کنیم. این امر از طریق فناوری ، توانمندسازی را ایجاد می کند. این باید هدف باشد. من از داشتن پاسخ پاولوویایی به تلفن همراهم هر بار که به صدا در می آید متنفرم. "آیا این یک متن است؟" آیا این یک ایمیل است؟ "" از چه کسی است "" اگر مهم باشد؟ "احتمالاً اینطور نیست. من احساس نمی کنم که این پایدار است. تازگی داشتن فناوری که دائما زندگی ما را مختل می کند تا تلاش کنیم توجه باید از بین برود. فناوری باید معنی دار شود. فناوری باید یاد بگیرد چگونه به ما احترام بگذارد. من نمی دانم آیا می توان انتظار داشت که شرکت ها این را برای ما تعیین کنند و ایجاد کنند. به همین دلیل است که فناوری منبع باز برای من مهم است. به همین دلیل است که توسعه فناوری مبتنی بر جامعه برای من مهم است. ما می توانیم به طور جمعی تعیین کنیم که آینده چگونه خواهد بود. ما می توانیم بخشی از گفتگوی جهانی باشیم و باید یک مکالمه جهانی باشد. یک کامپیوتر 24 ساله دانشمندی که از دانشگاه استنفورد فارغ التحصیل شده و در سیلیکون ولی زندگی می کند نمی داند که یک کشاورز در مقیاس کوچک در Ottertail ، MN به چه فناوری احتیاج دارد. احتمالاً حتی اگر دانشمند کامپیوتر هم سودمند باشد ، سودآور نخواهد بود. اما کشاورز هنوز به آن نیاز دارد. مقاله در مورد کارفرمایان که از wea استفاده می کنند دستگاه های قابل کنترل برای نظارت بر کارکنان این مقاله به نظر می رسد که انواع مواردی که آنها نظارت می کنند مخرب نیستند ، اما هنوز برای من وحشتناک است. من فکر می کنم این یک جهت غیرانسانی برای فناوری است که به سمت آن حرکت می کند. فن آوری منبع باز بهترین فرصتی است که ما در سطح جهانی برای تعیین جهت داریم. شاید من فقط آرمان گرا هستم. با من خوب است وقتی متوجه شدم که می توانم یک دستگاه پوشیدنی برای نظارت بر داده هایم ایجاد کنم و سعی کنم کارم را کافی تر کنم ، قدرت توسعه فناوری مبتنی بر جامعه را احساس کردم. این همان نوع توانمندی است که هنگام استفاده از فناوری برای خوداتکایی به دست می آورید.