جاکلیدی قلب: 3 مرحله

2024 نویسنده: John Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-30 08:57

توسط ColdKeyboardSasaKaranovic.com بیشتر توسط نویسنده دنبال کنید:

درباره: مهندس الکترونیک علاقه مندان به سیستم های جاسازی شده عاشق فن. خرخون. اطلاعات بیشتر درباره ColdKeyboard »

این یک پروژه بسیار ساده اما جالب است که مدتی قبل در وب سایت خود منتشر کردم. چیزی که من به هر کسی که علاقه مند به لوازم الکترونیکی DIY ، ابزارها و به طور کلی یادگیری چیزهای جدید است توصیه می کنم. این قطعاً یکی از پروژه هایی است که به زمان زیادی احتیاج ندارد ، اما می توانید با ساختن آن چیزهای زیادی بیاموزید و همچنین با به اشتراک گذاشتن آن با دوستان و خانواده خود اعتبار زیادی کسب کنید.

در زیر می توانید یک محصول نهایی را مشاهده کنید. این یک جاکلیدی کلیدی شکل قلب ، حساس به لمس ، برای عزیزان شما است. در قسمت جلویی نقاشی صورت خندان وجود دارد که دارای چشم و دهان است. چشم ها دارای دو LED قرمز هستند که با لمس جاکلیدی یا انگشت روی صورت لبخند شروع به ضربان می کنند (در تصویر زیر ببینید) در قسمت پشتی یک نگهدارنده باتری برای باتری سلول سکه ای ، میکروکنترلر (MCU) و چهار عدد وجود دارد. غیرفعال برای پشتیبانی از MCU و LED های جلو

مرحله 1: اجزای مورد نیاز برای این پروژه

اجزای مورد نیاز برای این پروژه

• میکروکنترلر PIC12LF1822 ، مغز پشت دستگاه ما
• CR2016 برای تأمین برق دستگاه ما
• خازن 4.7uF
• دو مقاومت 200 اهم و
• 2 عدد LED قرمز همه با رد پای 0603 (شاهنشاهی)

مرحله 2: بیایید ببینیم این چیز در واقع چگونه کار می کند

بیایید ببینیم این چیز در واقع چگونه کار می کند

ما می خواهیم تشخیص دهیم که کسی با جاکلیدی ما در تعامل است و وقتی این اتفاق می افتد ، چراغ های LED را روشن می کنیم تا نشان دهنده چیزی مانند "دوستت دارم" ، "دلم برایت تنگ شده است" یا هر چیز دیگری که می خواهی باشد. از آنجا که این ابتدا یک جا کلیدی است ، باید ظاهر و احساس خوبی داشته باشد. قرار دادن یک دکمه لمسی مطمئناً زندگی ما را آسان می کند اما همچنین دستگاه را حجیم و زشت می کند و ما این را نمی خواهیم. بنابراین به جای استفاده از یک دکمه لمسی ، ما قصد داریم از حسگر لمسی با نام دیگر cap cap استفاده کنیم. اساساً همان چیزی که در تلفن های لمسی ، پایانه های پرداخت و غیره دارید.

نحوه کار کلاه کلمه (اگر به جزئیات فنی علاقه ای ندارید این قسمت را رد کنید)

نحوه کارکرد آن را می توان به روشی بی نهایت پیچیده و همچنین روشی بسیار بسیار ساده توضیح داد. بیایید به توضیح ساده نگاه کنیم.

تصور کنید دو صفحه رسانا و یک دی الکتریک (عایق) در این بین دارید ، چیزی که می توانید به راحتی روی PCB دو لایه خود با اثری در لایه های بالا و پایین ایجاد کنید. و فرض کنید ما یک ردیابی را در سطح GND و دیگری را در ولتاژ V. نگه داریم. آنچه که شما اساساً در آنجا دارید یک خازن است! بسیار خوب ، اکنون اگر به خاطر بیاوریم ، زمان شارژ خازن به ولتاژ مشخص ثابت است. همچنین تخلیه آن به ولتاژ معین ثابت است. حال اگر شروع به شارژ و تخلیه آن خازن کنیم ، می بینیم که زمان کمی طول می کشد تا شارژ و تخلیه به پایان برسد. خوب ، X ثانیه طول می کشد تا این کار انجام شود ، حالا چه؟ خوب اگر این انگشت دوم را با انگشت خود لمس کنید ، کاری که انجام می دهید این است که ظرفیت بدن خود را به موازات خازنی که روی PCB ایجاد کرده اید ، اضافه کنید. این بدان معناست که خازن PCB شما دارای C = (CPCB + CBody) است. اگر به درستی طراحی شده باشد ، ظرفیت بدن شما می تواند بر مقدار خازن PCB تأثیر بگذارد و زمان شارژ و دشارژ را تغییر دهد ، بنابراین می توانید به راحتی اندازه گیری کنید که زمان/بارگیری و تخلیه خازن PCB شما به میزان قابل توجهی افزایش/کاهش می یابد ، که به نوبه خود به شما می گوید یک انگشت (یا بدن خازنی دیگر) روی PCB شما وجود دارد. کل فناوری و فرآیند طراحی به منظور توضیح رویکرد سنجش خازنی به روش ساده و قابل فهم ساده شده است. ایجاد یک طراحی حسگر خازنی خوب به این سادگی ها نیست ، اما تصویر را دریافت کرده اید.