سنسور خم شدن پارچه: 8 مرحله (همراه با تصاویر)

2024 نویسنده: John Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-30 08:58

با استفاده از نخ رسانا ، Velostat و نئوپرن ، سنسور خم شدن پارچه خود را بدوزید. این سنسور خمش در واقع در برابر فشار (کاهش مقاومت) واکنش نشان می دهد ، نه به طور خاص برای خم شدن. اما از آنجا که بین دو لایه نئوپرن (پارچه ای محکم) قرار گرفته است ، هنگام خم شدن فشار وارد می شود ، بنابراین به فرد اجازه می دهد تا خمیدگی (زاویه) را از طریق فشار اندازه گیری کند. معنی دارد؟ موارد زیر را تماشا کنید: بنابراین اساساً شما می توانید از بیشتر سنسورهای فشار برای اندازه گیری خم استفاده کنید ، اما این مورد به نظر من بهترین نتیجه (حساسیت) را برای اندازه گیری خم شدن مفاصل انسان هنگام اتصال به بدن به من می دهد. آنقدر حساس است که حتی یک خمیدگی جزئی را ثبت می کند و دارای دامنه ای به اندازه کافی بزرگ است که در صورت خم شدن کامل اندام ها هنوز می تواند اطلاعات را بدست آورد. محدوده مقاومت این سنسور خم شدن بستگی زیادی به فشار اولیه دارد. در حالت ایده آل ، هنگامی که سنسور صاف و بدون اتصال است ، بین هر دو مخاطب مقاومت بیش از 2M اهم دارید. اما بسته به نحوه دوخت سنسور و همپوشانی سطوح رسانای مجاور ، این میزان می تواند متفاوت باشد. به همین دلیل است که من دوخت مخاطبین را به عنوان بخیه های مورب نخ رسانا انتخاب می کنم - تا همپوشانی سطح رسانا را به حداقل برسانم. اما تنها کوچکترین خم شدن یا لمس انگشت به طور کلی مقاومت را به چند کیلو اهم کاهش می دهد و در صورت فشار کامل ، به حدود 200 اهم می رسد. سنسور هنوز تفاوت را تشخیص می دهد ، تقریباً تا آنجا که می توانید با انگشتان خود فشار دهید. محدوده غیر خطی است و با کاهش مقاومت کوچکتر می شود. این سنسور واقعاً بسیار ساده ، آسان برای ساخت و در مقایسه با خرید آن ارزان است. من همچنین دریافتم که برای نیازهای من به اندازه کافی قابل اعتماد است. من همچنین این سنسورهای خم پارچه ای دست ساز را از طریق Etsy می فروشم. اگرچه تهیه آن بسیار ارزان تر است ، اما خرید آن به من کمک می کند تا هزینه نمونه سازی و توسعه خود را پشتیبانی کنم >> https://www.etsy.com/shop.php؟user_id=5178109 این سنسور خمش نئوپرن نیز در CNMAT قرار دارد سایت منابع ، در میان سایر امکانات عالی برای ساخت سنسورهای خم خود >> رقاص دارای سنسورهای خم شدن پارچه (همانند این دستورالعمل نشان می دهد) به او متصل شده است: زیر بغل ، آرنج ، مچ دست ، شانه ها ، باسن و پاها. یک ماژول بلوتوث در پشت رقصنده وجود دارد که تمام اطلاعات سنسور را به رایانه منتقل می کند و سپس ابزارها (روبات های موسیقی LEMUR) را برای پخش فعال می کند. برای اطلاعات بیشتر به آدرس زیر مراجعه کنید: https://kobakant.at/index.php؟ menu = 2 & project = 4 در انتهای این دستورالعمل ویدیوی دیگری وجود دارد که آن را در حالت پوشیدنی نشان می دهد!

مرحله 1: مواد و ابزارها

مواد: مواد مورد استفاده برای سنسور در اصل ارزان و بدون قفسه هستند. مکانهای دیگری وجود دارد که پارچه های رسانا و Velostat را می فروشند ، اما LessEMF برای هر دو گزینه مناسب است ، به ویژه برای حمل و نقل در آمریکای شمالی. Velostat نام تجاری کیسه های پلاستیکی است که قطعات الکترونیکی حساس در آنها بسته بندی شده است. همچنین ضد استاتیک نامیده می شود ، پلاستیکی کربنی استاتیک سابق. (بنابراین اگر می توانید یکی از این کیسه های پلاستیکی سیاه را برش دهید. اما احتیاط کنید! همه آنها کار نمی کنند!) برای اینکه پارچه سنسور کاملاً پارچه ای باشد ، می توانید به جای آن از پارچه رسانای EeonTex (www.eeonyx.com) استفاده کنید. از Velostat پلاستیکی Eeonyx به طور معمول فقط پارچه های روکش شده خود را در حداقل 100yds تولید و به فروش می رساند ، اما نمونه های 7x10 اینچی (17.8x25.4 سانتی متر) به صورت رایگان و نمونه های بزرگتر از 1 تا 5 یارد با حداقل هزینه در هر یارد در دسترس هستند. برای سنسور خم استفاده می شود: کیفیت: H ضخامت: 1 ، 5 مگابایت در طرفین: نایلون- / پلی استرجرسی (استاندارد) یک طرف: خاکستری ، طرف دیگر: سبز نئون اما شما می توانید با کیفیت و ضخامت های مختلف آزمایش کنید و آزمایش کنید! همچنین با مواد مختلف به من می توانم تصور کنم که لاستیک فوم و موارد مشابه کار خواهد کرد. یک نکته خوب در مورد نئوپرن این است که پیراهن آن در هر دو طرف جوش خورده است و به پوست احساس زیبایی می بخشد ، اما دوخت را نیز آسان می کند ، زیرا بخیه ها در غیر این صورت نئوپرن ساده را پاره می کنند. - موضوع هدایت کننده از www.sparkfun.com همچنین به https://cnmat.berkeley.edu/resource/conductive_thread- نئوپرن از www.sedochemicals.com- پارچه رسانای کششی از www.lessemf.com نیز به https:// cnmat مراجعه کنید. berkeley.edu/resource/stretch_conductive_fabric- رابط قابل استفاده از فروشگاه پارچه محلی- نخ دوخت معمولی از فروشگاه پارچه محلی- Velostat توسط 3M از www.lessemf.com همچنین به https://cnmat.berkeley.edu/resource/velostat_resistive_plastic- poppers ماشین/مراجعه کنید ابزارهای:- قلم و کاغذ- خط کش- قیچی پارچه ای و کاغذی- آهن- سوزن خیاطی- دستگاه پوپر/ضربه محکم و ناگهانی (دستی یا چکش و نسخه ساده)- احتمالاً انبردست برای بازکردن پنجره ها برای اتصال به کامپیوتر: من نیستم قرار است به جزئیات بپردازد در اینجا ، زیرا این دستورالعمل بیشتر در مورد خود سنسور است و کمتر در مورد این اتصال است. اما اگر س haveالی دارید ، فقط برای من پیام ارسال کنید. com- کشش یا کشش روی زمین آردوینو ، با مقاومت 10-20 کیلو اهم- مقداری سیم و لحیم و موارد دیگر

مرحله 2: یک استنسیل درست کنید

از آنجا که ما در حال ساخت یک سنسور خم هستیم ، منطقی است که آن را طولانی کنیم تا بتوان آن را به راحتی به محل اندازه گیری خمش متصل کرد.

لازم نیست شکل و اندازه این سنسور را دقیقاً رعایت کنید. من ساده بیان این ایده را بیان کردم. یک استنسیل ایجاد کنید که شامل علامت گذاری برای بخیه هایی باشد که باید به صورت مورب اجرا شوند. خوب است بین بخیه ها و لبه نئوپرن حداقل 5 میلی متر فاصله بگذارید. بین بخیه ها 1 سانتی متر فاصله بگذارید. این در مورد ایجاد یک سطح بیش از حد رسانا نیست ، به طوری که سنسور حساس می ماند. 4-7 بخیه مورب (بسته به طول سنسور شما) معمولاً خوب است. همچنین ، نیازی به طولانی شدن آنها نیست. حداکثر 1 ، 5 سانتی متر برای این نسخه می خواهید حدود 1-2 سانتی متر فضا در هر انتهای سنسور بگذارید تا بتوانید یک پوپر را وصل کنید ، که بعداً برای اتصال آن به مدار پارچه ای مفید خواهد بود.

مرحله 3: آماده سازی مواد

هنگامی که شابلون را ایجاد کردید ، آن را روی نئوپرن بچسبانید تا دو قطعه IDENTICAL (آینه دار) نداشته باشید. با استفاده از رابط ، یک قطعه کوچک پارچه رسانای کششی (عکسها را ببینید) را در انتهای هر قطعه نئوپرن ذوب کنید. در یک قطعه باید در سمت سبز (داخل) و در قسمت دیگر در سمت خاکستری (خارج) باشد. این به این دلیل است که بعداً ، هنگامی که سنسور به هم دوخته شد ، پارچه رسانا فقط رو به یک طرف است (این بیشتر به دلایل زیبایی است ، بنابراین بدون توجه به این که پارچه رسانا را به کدام طرف وصل کنید ، همچنان کار می کند).

مرحله چهارم: دوخت

حالا که هر دو طرف سنسور شما آماده شده است ، یک سوزن را با مقدار خوبی نخ رسانا بکشید. می توانید آن را دو نفره یا یک نفره بگیرید. من ترجیح می دهم آن را مجرد بگیرم.

از پشت/بیرون (در این مورد از طرف خاکستری) به نئوپرن دوخت. کار را از انتهای دورترین قسمت از پارچه رسانا شروع کنید. همانطور که در عکس ها نشان داده شده است را به جلو و عقب بچسبانید. وقتی به انتها رسیدید ، نخ را به پارچه رسانا بدوزید. برای اتصال این دو دست کم 6 بخیه بزنید. این دوخت را برای هر دو قطعه نئوپرن انجام دهید ، با این تفاوت که در یک مورد پارچه رسانا در طرف دیگر بخیه های رسانا قرار دارد. هنوز هم می خواهید نخ رسانا را با حداقل 6 بخیه به تکه پارچه ای رسانا وصل کنید. دلیل دوخت دو طرف باید یکسان باشد به این صورت که وقتی روی هم قرار می گیرند (رو به روی هم) بخیه ها متقاطع شده و در یک نقطه همپوشانی دارند. این دو مزیت دارد. اول اینکه بعید است که بخیه ها کنار هم قرار بگیرند و هیچ اتصال تداخلی ایجاد نکنند. و دوم اینکه سطح اتصال خیلی بزرگ نیست. من دریافته ام که اگر سطوح رسانا خیلی بزرگ باشند حساسیت سنسور دیگر برای آنچه می خواهم خوب نیست.

مرحله 5: بستن سنسور

قبل از بستن سنسور ، می خواهید قطعه ای از Velostat را ببرید که کمی کوچکتر از قطعات نئوپرن شماست. این قطعه Velostat بین دو بخیه رسانای شما قرار می گیرد. و این همان چیزی است که باعث ایجاد تغییر حساس به فشار در مقاومت می شود. Velostat اجازه می دهد تا برق بیشتری عبور کند ، هرچه بیشتر دو لایه رسانا را به هم فشار دهید ، و Velostat در بین آنها باشد. من دقیقاً مطمئن نیستم که چرا این اتفاق می افتد ، اما من تصور می کنم زیرا ذرات کربن در Velostat وجود دارند که الکتریسیته را هدایت می کنند و هرچه فشار بیشتری بر آنها وارد شود ، هر چه بیشتر به هم نزدیک شوند و بهتر انجام دهند یا چیزی مشابه (؟؟؟). بنابراین ، قطعه Velostat را در بین قرار دهید و سنسور را همانطور که در تصاویر نشان داده شده است به هم بدوزید. خیلی محکم دوخت نزنید ، در غیر این صورت فشار اولیه ای خواهید داشت که حساسیت شما را کمتر حساس می کند.

مرحله ششم: پوپرها

دستورالعمل های همراه دستگاه پوپر خود را بخوانید. من دو پاپر مختلف (زن و مرد) به دو طرف سنسور خود وصل کرده ام ، اما این به شما بستگی دارد. من قسمت جلویی هر پوپر (قسمت پوپر) را با پارچه ای رسانا به پهلو وصل کرده ام ، به طوری که هر دو پاپ در یک طرف متصل می شوند.

اگر تصادفاً با پاپرها اشتباه می کنید ، بهترین ابزار برای بازکردن آنها یک انبردست و فشار دادن قسمت ضعیف تر ، که معمولاً قسمت پشتی است (اغلب فقط یک حلقه) است. و سپس کمانچه تا شل شدن. این اغلب پارچه را خراب می کند.

مرحله 7: آزمایش مولتی متر

حالا سنسور شما تمام شده است! قلاب را به یک مولتی متر تبدیل کنید و آن را برای اندازه گیری مقاومت تنظیم کنید. هر سنسور مقاومت متفاوتی خواهد داشت اما تا زمانی که خیلی کوچک نباشد و برای اهداف شما کار کند ، همه چیز خوب است. سنسوری که من ساختم دارای محدوده های زیر بود: دراز کشیدن: 240 کیلو اهم فشار دادن با انگشت: 1 کیلو اهم دراز کشیدن در کنار: 400 کیلو اهم خم: 1 ، 5 کیلو اهم

مرحله 8: تجسم نرم افزار

برای تجسم تغییر مقاومت در حسگر خمشی که به تازگی ایجاد کرده اید ، می توانید آن را از طریق میکروکنترلر (آردوینو) به رایانه خود متصل کرده و از کمی کد (پردازش) برای تجسم آن استفاده کنید. برای کد میکروکنترلر آردوینو و پردازش کد تجسم لطفاً اینجا را ببینید >> https://www.kobakant.at/DIY/؟cat=347 نوار نارنجی را در تصاویر مشاهده کنید. وقتی مچ دست خم است در سمت راست صفحه کامپیوتر قرار دارد. و در سمت چپ هنگامی که مچ دست راست است !! از آن لذت ببرید و ممنون که خواندید. به من بگویید که شما چه فکر می کنید.