کنترل کننده بازی بازی بی سیم 4 بازیکن: 3 مرحله

2024 نویسنده: John Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-30 08:53

این یک کنترلر سبک بازی بی سیم است که 4 نفر می توانند همزمان با آن بازی کنند. این دستگاه بی سیم است تا مجبور نباشید کامپیوتر خود را به کنترلری متصل کنید که توسط کودکان 5 ساله استفاده می شود. آنها دائماً زمین می خورند و من نمی خواهم آنها هنگام اسباب بازی اجتناب ناپذیر با یک سیم ، همه اسباب بازی های من را خراب کنند. ما اخیراً یک مانیتور کامپیوتر جدید خریداری کردیم و در جعبه ای بسیار محکم قرار گرفت و داخل آن یک ورقه فشرده واقعاً متراکم وجود داشت. من مانند چیزی از یک کمدی طنز ، مدام با همسرم در مورد نگهداری جعبه بحث می کردم. به نظر من التماس می کرد که تبدیل به چیزی شود در حالی که برای او این آشغال زشت بود. سپس ، غیر منتظره ، Instructables یک مسابقه سرعت را بر اساس مقوا اجرا کرد. و بنابراین در یک بعدازظهر مشاجره حل شد و این پروژه متولد شد.

ما برای زنده نگه داشتن پروژه از پایان پایان شانس که در اطراف خانه داشتیم استفاده کردیم. ایده این بود که از چیزی که قبلاً دور آن نشسته بودیم برای انجام یک کار جالب استفاده کنیم - خوشبختانه ما مجموعه ای از دکمه های بازی و یک تمشک پی که چند سال پیش خریداری کرده بودیم برای ساخت یک کابینت بازی. برای برش از اره و چاقوی جیبی قدیمی مورد اعتماد من استفاده کردیم.

تدارکات

1. جعبه مقوایی 2. فوم پلی استایرن یا سایر پرکننده های متراکم 3. دکمه های بازی از Ali Express یا Amazon 4. Raspberry Pi 3B + 5. برخی دیگر از کامپیوترها + صفحه نمایش. 6. چاقو یا چیزی برای برش سوراخ روی مقوا 7. نوار ماسک 8. رنگ اسپری

مرحله 1: ساخت و ساز

ما به سرعت طرحی از ظاهر مورد نظر خود تهیه کردیم ، سپس از چاقو و اره چوبی برای برش مقوا و پلی استایرن به اندازه مناسب استفاده کردیم. مقوا را با یک طرح دکمه/جوی استیک خوب مشخص کرده و سوراخ ها را با دقت با چاقو برش می دهیم. این یک تمرین عالی در ریاضیات پایه برای بچه ها بود. هنگامی که مقوا بریده شد ، آن را نقاشی کردیم و سپس همه دکمه ها را در جای خود قرار دادیم. اصلی ترین کار جالبی که انجام دادیم چسباندن سه لایه مقوا به قسمت بالای کنترلر برای استحکام بیشتر آن بود. این امر برش را تا حدودی دشوار می کند ، اما کاملاً برای استحکام بالای آن به اندازه چوب کار می کند.

Raspberry Pi 3B+ دارای چهار پورت usb است. ما یک خانواده چهار و 4 مجموعه ای از دکمه های بازی داریم! این از پیش تعیین شده بود.

مرحله 2: برنامه نویسی

کد این پروژه ساده و اشکال دارد. همه را می توان در اینجا یافت:

4 کنترل کننده از طریق usb به رزبری pi متصل می شوند. در Raspberry pi ، یک اسکریپت پایتون کوچک در حال اجرا است. من از کتابخانه ورودی های پایتون برای دریافت سیگنال از دکمه ها و جوی استیک ها استفاده کردم. سپس برنامه سیگنال را به یک کد کوتاه ASCII تبدیل می کند و آن را از طریق سوکت TCP روی وای فای به رایانه ای که بازی را اجرا می کند ارسال می کند (من از این به عنوان سرور بازی یاد می کنم). به عنوان مثال ، هنگامی که بازیکن 0 جوی استیک را به چپ حرکت می دهد ، کاراکترها "0XL" از طریق سوکت TCP به سرور بازی ارسال می شوند. برای آزمایش ، من SuperTuxKart را در صفحه فکر خود اجرا کردم. یک برنامه سرور کوچک روی Thinkpad اجرا می شود و روی سوکت TCP گوش می دهد. کدهایی که از تمشک pi روی وای فای به دست می آید ، از طریق کتابخانه pyautogui به فشار دکمه های صفحه کلید تبدیل می شود. بنابراین ، هنگامی که بازیکن 0 روی کنترلر مقوایی جوی استیک را به سمت چپ حرکت می دهد و کنترل کننده "OXL" را پخش می کند ، سروری که بازی را اجرا می کند فکر می کند که بازیکن دکمه "1" را روی صفحه کلید فشار داده است. بازی باید طوری تنظیم شود که بتواند این فشارهای صفحه کلید را در صفحه گزینه ها در اینجا نشان دهد. این بازی با یک یا دو بازیکن خوب اجرا می شود ، اما وقتی 4 نفر به صورت SuperTuxKart بازی می کنند ، سرور شروع به از دست دادن برخی از داده ها از کنترلر می کند. مطمئن نیستم این خطا باشد: 1. در سمت سرویس گیرنده (کنترل کننده) 2. در سمت سرور (Thinkpad) side3. دارای قابلیت لینوکس شاید لپ تاپ اوبونتو من نتواند تعداد زیادی از کلیدهای همزمان را تشخیص دهد. بنابراین اگر بازیکن 0 ، 1 و 2 همه در حال حرکت به بالا و چپ هستند ، این بدان معناست که 2 * 3 = 6 دکمه در یک بار فشرده می شوند. من مطمئن نیستم که آیا کامپیوتر من (یا هر رایانه ای) طوری طراحی شده است که بتواند این کار را انجام دهد. معمولاً کلیدهای گرم 3 یا کمتر دکمه هستند ، به عنوان مثال. CTRL + ALT + DEL. در آینده سعی می کنم 4 سوکت tcp ، یکی برای هر کنترلر ، راه اندازی کنم و سپس در سمت سرور یک پد بازی مجازی ایجاد کنم. هنوز وقت نکرده ام که بین والدین ، کار و برش دادن جعبه های مقوایی چگونه این کار را انجام دهم.

مرحله 3: آینده

این یک اثبات ساده مفهوم بود. در آینده ، کد باید بهتر باشد. من می خواهم اتصال را به عنوان یک دستگاه HID بلوتوث کدگذاری کنم ، اما bluez5 در لینوکس کمی زمان می برد تا کار کند - به همین دلیل من با سوکت TCP + پایتون رفتم. همچنین - بیایید قبول کنیم - کنترل کننده به نظر می رسد مثل هک با گذشت زمان بیشتر انرژی بیشتری را صرف برش دقیق تر می کنم. سپس من ساپورت های بیشتری قرار می دهم -کناره های جعبه کمی شروع به پیچ خوردن می کنند. برای این که آن چیست و هزینه آن چقدر است ، این چیز به اندازه کافی خوب به نظر می رسد. وقتی غروب فیلم می بینیم ، همچنان در مورد آن صحبت می کنم.