Dronecoria: Drone for Forest Restoring: 7 Step (همراه با تصاویر)

2024 نویسنده: John Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-30 08:55

با هم ، ما می توانیم جهان را جنگل زدایی کنیم.

فناوری پهپادی همراه با بذرهای پوشش داده شده بومی انقلابی در بازسازی اکوسیستم ایجاد خواهد کرد. ما مجموعه ای از ابزارهای ترشحی باز ایجاد کردیم تا از هواپیماهای بدون سرنشین برای کاشتن گلوله های دانه ای بذر وحشی با میکروارگانیسم های کارآمد برای ترمیم محیط زیست استفاده کنیم و بذرپاشی را در مقیاس صنعتی و هزینه کمتری آسان کنیم.

هواپیماهای بدون سرنشین می توانند زمین را تجزیه و تحلیل کرده و با هکتارهای دقیق در عرض چند دقیقه بکارند. کاشت ترکیبی از هزاران درخت و علفی برای تثبیت کربن ، تبدیل هر دانه به یک برنده ، ایجاد مناظر سبز در مقیاس بزرگ با هزینه کم ، با قدرت ساخت منبع باز و دیجیتال.

ما این فناوری را برای افراد ، تیم های بوم شناس و سازمانهای مرمت در سراسر جهان به اشتراک می گذاریم تا بطور چشمگیری بذرپاشی سنتی جنگل را بهبود بخشد.

Dronecoria نشان دهنده یک منطقه جدید از دستگاه های همزیستی است که توسط فرآیندهای بیولوژیکی و تکنولوژیکی تولید شده و تأثیر بالقوه تعامل بین محیط زیست و سیستم های روباتیک را در محیط های بحرانی نشان می دهد. متکی به مکانیسم هایی است که از سایبرنتیک ، روباتیک و پرماکولت برای کاشت بذر از هواپیماهای بدون سرنشین چوبی مقرون به صرفه استفاده شده است. اجازه دادن به موقعیت دقیق هر نهال جدید ، شانس زنده ماندن را افزایش می دهد.

مشخصات:

• وزن کل بدون بار: 9 ، 7 کیلوگرم
• مدت زمان پرواز بدون بار: 41 دقیقه
• حداکثر بار: 10 کیلوگرم بذر.
• خودمختاری: می تواند یک هکتار را در مدت 10 دقیقه ، در حدود 5 دانه در متر مربع ، با سرعت 5 متر بر ثانیه در خلبان خودکار بکارید.
• هزینه تولید: 1961 ، 75 دلار آمریکا

مجوز:

همه فایلها دارای مجوز Creative Commons BY-SA هستند ، این امر کاملاً به شما امکان می دهد با این پروژه سود کسب کنید (لطفاً این کار را انجام دهید!) شما فقط باید به ما اسناد (dronecoria.org) بدهید ، و اگر پیشرفت کردید ، باید به اشتراک بگذارید با همان مجوز

مرحله 1: مواد را تهیه کنید

توجه:

اگر این اولین پهپادی است که می سازید ، توصیه می کنیم با هواپیماهای بدون سرنشین کوچکتر و ایمن تر مانند هواپیمای بدون سرنشین چوبی ، کوچک و منبع باز شروع کنید: flone intructable. Dronecoria بسیار قوی تر از آن است که اولین هواپیمای بدون سرنشین شما باشد!

محل ساخت/خرید:

هزینه پهپاد کامل با دو باتری و کنترلر رادیویی کمتر از 2000 دلار آمریکا است. شما باید به دنبال خدمات برش لیزری برای برش چوب و خدمات چاپ سه بعدی برای مکانیسم کاشت باشید. مکانهای مناسب برای درخواست باید FabLab's و MakerSpaces باشد.

ما پیوندهای فروشگاههای آنلاین مختلف مانند Banggood ، Hobbyking یا T-Motor را در اینجا قرار می دهیم ، جایی که می توانید قطعات را خریداری کنید ، اکثر آنها را نیز می توانید در eBay پیدا کنید. به خاطر داشته باشید که بستگی به کشور شما دارد ، می توانید تامین کننده نزدیکتر یا ارزانتری پیدا کنید.

لطفاً فرکانس حقوقی صحیح telemetryradio را برای کشور خود بررسی کنید ، معمولاً برای ایالات متحده 900 مگاهرتز و برای اروپا 433 مگاهرتز است.

باتری های 16000 میلی آمپر ساعتی ما به هواپیما اجازه می دهد بدون بار به مدت 41 دقیقه پرواز کند ، اما به دلیل ماهیت عملیات ، به منطقه ای پرواز کنید ، دانه ها را در اسرع وقت تحویل دهید (حدود 10 دقیقه طول می کشد) ، و فرود ، کوچکتر و باتری های سبک تر نیز توصیه می شود.

قاب هوایی

تخته سه لا 250 x 122 x 0 ، 5 سانتی متر 28 دلار

الکترونیک

• موتورها: T-Motor P60 170KV 6 x 97.11 دلار
• ESC: شعله 60A 6 90 90 دلار
• پروانه ها: T-MOTOR Polymer Folding 22 "Propeller MF2211 3 x 55 $
• باتری: Turnigy MultiStar 6S 16000mAh 12C LiPo باتری 2 x 142 دلار
• کنترل پرواز: HolyBro Pixhawk 4 & M8N GPS Module Combo 1 x 225.54 دلار
• تله متری: Holybro 500mW فرستنده گیرنده رادیو تله متری V3 برای PIXHawk 1 x 46.36 دلار
• سروو (کنترل دانه): Emax ES09MD 1 9. 9.65 دلار

مختلف

• اتصال باتری AS150 ضد جرقه 1 x 6.79 دلار
• اتصال موتور MT60 6 x 1.77 دلار
• پیچ موتور M4x20 (جایگزین) 3 x 2.42 دلار
• عایق حرارتی جمع کننده 1 x 4.11 دلار
• کابل سیاه و قرمز 12 AWG 1x 6.83 دلار
• کابل سیاه و قرمز 10 AWG 1 متر x 5.61 دلار
• بند باتری 20x500mm 1 x 10.72 دلار
• نوار چسب Velcro 1.6 دلار
• فرستنده رادیویی iRangeX iRX-IR8M 2.4G 8CH چند پروتکلی w/ گیرنده PPM S. BUS-حالت 2 1 x 55 $

مجموع: 1961 ، 75 دلار آمریکا

هزینه های گمرکی احتمالی ، مالیات یا هزینه حمل و نقل در این بودجه گنجانده نشده است.

مرحله 2: برش داده و مجموعه هواپیما را تنظیم کنید

در این مرحله ما روند ساخت و مونتاژ قاب پهپاد را دنبال می کنیم.

این قاب از تخته سه لا ساخته شده است ، مانند هواپیماهای رادیویی کنترل شده تاریخی ، این بدان معناست که می توان آن را با چسب تعمیر کرد ، و در صورت تصادف و ترمز ، قابل کمپوست است.

تخته سه لا یک ماده بسیار خوب است و به ما امکان می دهد یک هواپیمای بدون سرنشین سبک وزن و کم هزینه بسازیم. وزن 1.8 کیلوگرم و می تواند به جای هزاران دلار چند صدها دلار هزینه داشته باشد.

ساخت دیجیتال به ما امکان تکرار آسان را می دهد و طرح را با شما به اشتراک می گذارد!

در ویدیو و دستورالعمل های پیوست ، نحوه نصب فریم را مشاهده خواهید کرد.

ابتدا باید فایل ها را بارگیری کرده و مکانی برای برش لیزر پیدا کنید. پس از اتمام کار ، این مراحل اصلی مونتاژ است:

1. شما باید از قطعات استفاده کنید ، هر بازو با اعداد مشخص می شود. برای شروع ساخت بازوها ، تکه های هر بازو را سفارش دهید.
2. مونتاژ قسمت بالای هر بازو را شروع کنید. چسب بزنید یا از zipties برای تقویت ارتباط استفاده کنید.
3. همین کار را با قسمت پایینی بازوها انجام دهید.
4. این قسمت آخر را با هم مخلوط کنید تا بقیه بازو مناسب باشد.
5. بازوها را با افزودن تجهیزات فرود به پایان برسانید.
6. در نهایت ، از صفحات بالا و پایین برای قرار دادن همه بازوها استفاده کنید.

و بس

در مرحله بعدی ، نحوه نصب قسمت پرینت سه بعدی برای ریختن دانه ها را خواهید آموخت ، ما آنجا منتظر شما هستیم!

مرحله 3: پرینت سه بعدی و ضبط کننده بذر را به هم متصل کنید

ما یک سیستم چاپ بذر سه بعدی را طراحی کردیم که می تواند مانند شیر به هر بطری آب PVC متصل شود ، برای استفاده از بطری های پلاستیکی به عنوان ظروف بذر.

بطری ها می توانند به عنوان وزن کم - کم هزینه ، دریافت کننده توپ های بذری Nendo Dango ، به عنوان محموله بار برای هواپیماهای بدون سرنشین استفاده شوند. مکانیزم رهاسازی در گردن بطری است ، سروو موتور قطر باز شده را کنترل می کند و اجازه می دهد تا میزان کاشت بذرها از بطری به طور خودکار باز و کنترل شود.

اینها موادی هستند که به آنها نیاز خواهید داشت:

• یک بطری پلاستیکی با تنگنای بزرگ.
• مکانیزم چاپ سه بعدی
• یک زیپتی
• پنج پیچ و مهره M3x16mm ،
• یک پیچ گوشتی.
• یک سروو
• چیزی برای اتصال به سروو ، مانند کنترل کننده پرواز ، گیرنده رادیو یا تستر سرو.

ما برای سرویس های هوایی سرویس های دیجیتالی را توصیه می کنیم ، زیرا مدار دیجیتالی صدا را فیلتر می کند ، مصرف باتری را کاهش می دهد ، زمان پرواز را افزایش می دهد و هیچ گونه نویز الکترونیکی ایجاد نمی کند که می تواند بر کنترل کننده پرواز تأثیر بگذارد.

ما سروو EMAX ES09MD را توصیه می کنیم ، تعادل کیفیت/قیمت خوبی داشته و شامل چرخ دنده های فلزی است.

می توانید قطعات را بصورت آنلاین در Shapeways سفارش دهید ، یا قطعات را خودتان بارگیری و چاپ کنید.

مونتاژ بسیار ساده است:

1. فقط حلقه را روی قطعه پیچ قرار دهید.
2. هر یک از پیچ ها را یکی یکی پیچ کنید ، قطعات کوچک را به بدنه اصلی متصل کرده و مهره ها را در انتهای آن قرار دهید.
3. سروو را در محل خود قرار دهید و آن را با زیپ کراوات ثابت کنید. توصیه می شود از پیچ مخصوص سروو نیز استفاده کنید تا محکم تر محکم شود.
4. دنده را به محور سروو وصل کنید. (در ویدیو چسبانده شده است ، اما دیگر لازم نیست.
5. برای آزمایش آن: سروو را به سرو تستر وصل کنید و چند دانه بریزید:)

با خیال راحت ویدئو را بررسی کنید ، تا مراحل مونتاژ را با جزئیات ببینید!

مرحله 4: الکترونیک

هنگامی که قاب و مکانیسم کاشت مونتاژ شد ، زمان انجام قسمت الکترونیکی فرا رسیده است.

هشدار

• لحیم کاری را به درستی انجام دهید ، اتصال نادرست می تواند عواقب فاجعه باری داشته باشد ، مانند شل شدن کامل هواپیما یا تصادف.
• از مقادیر زیادی لحیم استفاده کنید زیرا برخی از سیم ها از آمپراژهای قوی پشتیبانی می کنند.
• فقط زمانی که تمام بررسی های ایمنی انجام شده است ، باتری ها را وصل کنید. شما باید (با تستر) بررسی کنید که اتصال کوتاه بین سیم ها وجود ندارد.
• تا زمانی که همه چیز به خوبی پیکربندی نشده است ، پروانه ها را قرار ندهید. قرار دادن ملخ ها همیشه آخرین مرحله است.

برای این بخش از فرآیند ، باید تمام اجزای الکترونیکی را داشته باشید:

• 6 موتور P60 179KV.
• 6 ESC شعله 60A
• 2 باتری LiPo 6S.
• 1 FlightBoard Pixhawk 4
• 1 ماژول GPS
• 2 گیرنده های گیرنده رادیو تله متری.
• 1 گیرنده رادیو
• 2 کانکتور باتری AS150.
• 6 کانکتور سه سیم MT60.
• بند باتری.
• کابل سیاه 1 متری 12 AWG
• کابل قرمز 1 متری 12 AWG.
• کابل 1 متری مشکی 10 AWG
• کابل قرمز 1 متری 10 AWG.
• 24 پیچ برای موتورها M4 x 16

و برخی ابزارها مانند:

• لحیم کاری و لحیم کاری.
• عایق لوله هیت شرینک
• چسب نواری.
• Velcro
• دست سوم برای لحیم کاری.
• نوار دو طرفه.

پس بزن بریم!

موتورها و ESC

از هر موتور سه کابل وجود دارد ، برای جلوگیری از تداخل الکترومغناطیسی با بقیه تجهیزات الکترونیکی ، ایده خوبی است که سیم ها را ببندید ، به منظور کاهش این تداخل ها ، همچنین طول این اتصال باید تا حد ممکن کوتاه باشد.

این سه کابل از موتورها باید به سه کابل ESC متصل شوند ، ترتیب این سیمها به جهت نهایی موتورها بستگی دارد ، برای تغییر جهت باید دو سیم را عوض کنید. جهت درست حرکت هر موتور را بررسی کنید.

برای ایجاد سیم کشی نهایی می توانید از MT60 با سه کانکتور استفاده کنید: کابل ها را از موتور به کانکتور نر و سه سیم را از ESC به کانکتور زن لحیم کنید.

فقط این کار را برای 6 موتور Motor ESC 6 بار تکرار کنید.

اکنون می توانید موتورها را با استفاده از پیچ M4 به هر بازو پیچ کنید. ESC ها را نیز در داخل قاب قرار دهید و هر موتور را با ESC مربوطه متصل کنید.

کنترل کننده پرواز

از یک نوار جدا کننده ارتعاشی دو طرفه برای قرار دادن تخته پرواز بر روی قاب استفاده کنید ، مهم است که از یک نوار مناسب برای جدا کردن تخته از ارتعاشات استفاده کنید. بررسی کنید که پیکان تخته پرواز در راستای جهت پیکان قاب باشد.

هیئت مدیره توزیع برق

PDB کانون الکتریکی هواپیمای بدون سرنشین است که به هر عنصر نیرو می بخشد. همه ESC در آنجا سیم کشی شده اند تا ولتاژ را از باتری دریافت کنند. این PDB یک BEC را برای تغذیه تمام عناصر مورد نیاز 5V مانند کنترل کننده پرواز و لوازم الکترونیکی یکپارچه کرده است. همچنین میزان مصرف برق هواپیما را اندازه گیری کنید تا از باتری باقی مانده مطلع شوید.

اتصالات باتری را به PDB لحیم کنید

موتورهای P60 که ما استفاده می کنیم طوری طراحی شده اند که در 12S (44 ولت) کار کنند ، زیرا باتری های ما 6S هستند ، بنابراین برای افزودن ولتاژ هر یک باید به صورت سریال متصل شوند. هر باتری 22.2 ولت دارد ، اگر باتری ها را به صورت سری وصل کنیم 44.4 ولت به دست می آوریم.

ساده ترین راه برای سیم کشی باتری های سری ، اتصال AS150 است ، این به ما این امکان را می دهد که مستقیم یک باتری را به باتری دیگر و مثبت و منفی هر باتری را به PDB متصل کنیم.

اگر باتری شما دارای کانکتور متفاوتی است ، می توانید به راحتی کانکتور را به AntiSpark AS150 تغییر دهید یا از آداپتور استفاده کنید.

شروع به لحیم کاری 10 سیم AWG به PDB کنید ، از کابل کافی برای رسیدن از موقعیت PDB به باتری ها استفاده کنید. سپس لحیم کاری اتصالات AS150 را به پایان برسانید. لطفاً از قطبیت مناسب مراقبت کنید.

Solder ESC’s to PDB

انرژی باتری ها مستقیماً به PDB می رود و سپس از PDB قدرت به شش ESC مختلف می رسد. شروع به قرار دادن PDB در محل طراحی شده خود کنید و آن را پیچ کنید یا از velcro برای چسباندن به قاب استفاده کنید.

دو سیم مثبت و منفی هر ESC را با سیم 12 AWG به PDB بچسبانید ، این PDB می تواند تا 8 موتور را پشتیبانی کند ، اما ما از اتصالات فقط برای شش موتور استفاده می کنیم ، بنابراین ESC را با ESC ، مثبت و منفی ، لحیم کنید. به PDB

هر ESC دارای یک کانکتور سه سیم است ، شما سیم سفید سیگنال این اتصال را انتخاب کرده و آن را در موقعیت مشخص شده در PDB لحیم می کنید.

در نهایت ، PDB را با پورت طراحی شده به صفحه پرواز وصل کنید ،

GPS و دکمه بازو و زنگ

این GPS دارای یک دکمه برای مسلح کردن هواپیما و یک زنگ برای فعال کردن زنگ هشدار یا بوق سیگنال های مختلف است.

پایه GPS را در موقعیت مشخص شده قرار دهید و آن را به قاب بچسبانید ، مراقب ساخت یک پیوست محکم بدون ارتعاش یا حرکت باشید ، سپس آن را با کابل های مشخص شده به تخته پرواز وصل کنید.

تله متری

به طور معمول به یک جفت دستگاه نیاز دارید ، یکی برای هواپیما و دیگری برای ایستگاه زمینی. یک فرستنده گیرنده تله متری را در موقعیت دلخواه قرار دهید و از نوار چسب دو طرفه یا نوار دو طرفه برای ثابت شدن در موقعیت خود استفاده کنید. آن را با درگاه مخصوص به برد پرواز وصل کنید.

گیرنده رادیو

گیرنده رادیو را در محل طراحی شده قرار دهید ، آن را با نوار چسب یا نوار دو طرفه ثابت کنید ، سپس آنتن ها را تا آنجا که ممکن است قرار دهید و آنها را با چسب با خیال راحت به قاب وصل کنید. همانطور که در طرح مشاهده می کنید ، گیرنده را به صفحه پرواز وصل کنید.

مرحله 5: پیکربندی نرم افزار

نکته:

ما این دستورالعمل را تا آنجا که ممکن است کامل کردیم ، با دستورالعمل های ضروری مورد نیاز برای آماده سازی کنترل کننده پرواز برای پرواز. برای پیکربندی کامل ، همیشه می توانید از اسناد رسمی پروژه های Ardupilot / PixHawk مشورت کنید ، در صورتی که چیزی نامشخص باشد یا سیستم عامل به نسخه جدید به روز شود.

برای انجام این مرحله باید اتصال اینترنت داشته باشید تا نرم افزار و سیستم عامل مورد نیاز را بارگیری و نصب کنید.

به عنوان ایستگاه زمینی ، برای پیکربندی و اجرای برنامه های پرواز در خودروهای مبتنی بر آردوکوپتر ، می توانید از APM Planner 2 یا QGroundControl استفاده کنید ، هر دو در همه سیستم عامل ها ، لینوکس ، ویندوز و OSX به خوبی کار می کنند. (QGroundControl حتی در Android)

بنابراین اولین قدم دانلود و نصب Ground Station به دلخواه شما در رایانه شما است.

بسته به سیستم عامل شما شاید برای اتصال به برد نیاز به نصب درایور اضافی داشته باشید.

پس از نصب ، کنترل کننده پرواز را از طریق کابل USB به رایانه خود وصل کنید ، Install Firmware را به عنوان airframe انتخاب کنید ، باید هواپیمای بدون سرنشین هگزاکوپتر را با پیکربندی + انتخاب کنید ، این آخرین سیستم عامل را در رایانه شما بارگیری کرده و آن را در هواپیمای بدون سرنشین بارگذاری می کند. در حین بارگذاری ، این روند را قطع نکنید یا کابل را جدا نکنید.

پس از نصب سیستم عامل ، می توانید به هواپیمای بدون سرنشین متصل شوید و پیکربندی هواپیما را انجام دهید ، این پیکربندی باید فقط یک بار یا هر بار که سیستم عامل جدید به روز شود انجام شود. از آنجا که هواپیمای بزرگی است ، بهتر است ابتدا اتصال را با پیوند بی سیم با رادیوهای تله متری پیکربندی کنید تا بتوانید بدون سرنشین کابل بدون سرنشین ، پهپاد را جابجا کنید.

اتصال رادیو تله متری

USB-Radio را به رایانه خود وصل کرده و پهپاد را با استفاده از باتری ها روشن کنید.

سپس ، باتری ها را نیز به پهپاد وصل کنید و روی اتصال در ایستگاه زمینی کلیک کنید ، بسته به سیستم عامل شما ، به طور پیش فرض پورت دیگری می تواند ظاهر شود ، معمولاً با Port in AUTO ، باید یک اتصال محکم انجام شود.

اگر نه ، بررسی کنید که از پورت مناسب و سرعت مناسب در این پورت استفاده می کنید.

کالیبراسیون ESC. برای پیکربندی ESC ها با حداقل و حداکثر مقدار گاز ، باید کالیبراسیون ESC انجام شود. ساده ترین راه برای انجام این کار از طریق Mission Planer ، کلیک روی ESC Calibration و دنبال کردن مراحل روی صفحه است. اگر شک دارید می توانید بخش کالیبراسیون ESC را در اسناد رسمی بررسی کنید.

کالیبراسیون شتاب سنج

برای کالیبراسیون شتاب سنج به یک سطح صاف نیاز دارید ، سپس باید روی دکمه Calibrate Accelerometer کلیک کرده و دستورالعمل های روی صفحه را دنبال کنید ، آنها از شما می خواهند که پهپاد را در موقعیت های مختلف قرار دهید و هر بار دکمه را فشار دهید ، موقعیت ها باید در سمت چپ ، در سمت راست ، بینی بالا و بینی پایین قرار بگیرید.

کالیبراسیون مغناطیس سنج

برای کالیبره کردن مغناطیس سنج ، هنگامی که دکمه Calibrate Magnetometer را فشار می دهید ، باید هواپیمای کامل را 360 درجه حرکت دهید تا یک کالیبراسیون کامل انجام شود ، صفحه در این فرایند به شما کمک می کند و هنگام انجام کار به شما هشدار می دهد.

با گیرنده رادیو جفت شوید

برای اتصال امیتر و گیرنده ، دستورالعمل های کنترلر رادیویی خود را دنبال کنید. پس از اتمام اتصال ، سیگنال هایی را که به کنترل کننده پرواز می رسد مشاهده خواهید کرد.

پیکربندی سرو برای انتشار بذر

سیستم تخلیه بذر ، برای کنترل کننده پرواز ، می تواند به عنوان دوربین پیکربندی شود ، اما به جای عکس گرفتن ، دانه ها را رها کنید:)

پیکربندی دوربین تحت Trigger Mods قرار دارد ، حالت های مختلف پشتیبانی می شوند ، فقط واک را بهتر برای ماموریت خود انتخاب کنید:

1. مانند یک فاصله سنج اولیه عمل می کند که می تواند فعال و غیرفعال شود. باز و بسته شدن خودکار.
2. فاصله سنج را به طور مداوم روشن می کند. هواپیمای بدون سرنشین همیشه دانه می ریزد. شاید چندان مفید نباشد زیرا ما برخی دانه ها را در هنگام برخاستن از دست می دهیم.
3. بر اساس فاصله ایجاد می کند. در پروازهای دستی می توان دانه هایی با فرکانس خاص بر روی زمین بدون استقلال از سرعت هواپیما رها کرد. هر زمان که از فاصله افقی تعیین شده فراتر رفت ، سیستم در را باز می کند.
4. هنگام انجام یک نظرسنجی در حالت ماموریت ، به طور خودکار فعال می شود. برای برنامه ریزی مکان هایی برای ریختن دانه ها از ایستگاه زمین مفید است.

فریم ما با پیکربندی استاندارد به خوبی کار می کند ، بنابراین نیازی به پیکربندی خاصی نیست.

مرحله 6: پرواز کنید و پروژه های جنگل کاری را انجام دهید

نقشه برداری از سرزمین. پس از آتش سوزی یا بازیابی منطقه تخریب شده ، اولین قدم انجام ارزیابی آسیب و ثبت وضعیت فعلی قبل از هرگونه مداخله است. برای این کار ، هواپیماهای بدون سرنشین یک ابزار اساسی هستند زیرا آنها با وفاداری وضعیت زمین را مستند می کنند. برای انجام این کارها می توانیم از یک هواپیمای بدون سرنشین معمولی یا دوربین هایی استفاده کنیم که مادون قرمز نزدیک را ضبط می کند و به ما امکان می دهد فعالیت فتوسنتز گیاهان را مشاهده کنیم.

هرچه نور مادون قرمز بیشتر منعکس شود ، گیاهان سالم تر خواهند بود. بسته به میزان زمین آسیب دیده ، می توانیم از چند موتور استفاده کنیم ، که می تواند ظرفیت نقشه برداری حدود 15 هکتار در هر پرواز داشته باشد ، یا یک بال ثابت را انتخاب کنیم ، که می تواند تا 200 هکتار را در یک پرواز ترسیم کند. قطعنامه انتخاب بستگی به آنچه می خواهیم رعایت کنیم ، می شود. برای انجام اولین ارزیابی ، وضوح 2 تا 5 سانتی متر در پیکسل کافی است.

برای ارزیابی بیشتر ، هنگامی که به دنبال بررسی تکامل بذر کاشته شده در یک منطقه هستید ، ممکن است توصیه شود نمونه هایی با وضوح حدود 1 سانتی متر در پیکسل برای مشاهده رشد انجام دهید.

پرواز در حدود 23 متر ارتفاع 1cm/pixel و پروازها در 70 متر وضوح 3 cm/pixel را به دست می آورد.

برای ساختن مدل Orthophoto و دیجیتالی زمین ، می توانیم از ابزارهای رایگان مانند PrecissionMapper یا OpenDroneMap که نرم افزار رایگان نیز است استفاده کنیم.

پس از اتمام عکس عکاسی ، لطفاً آن را در Open Aerial Map بارگذاری کنید تا وضعیت سرزمین را با دیگران به اشتراک بگذارید.

تجزیه و تحلیل و طبقه بندی سرزمین

هنگامی که ما عکس ارتو را بازسازی کردیم ، این تصویر ، معمولاً در قالب geoTIFF ، شامل مختصات جغرافیایی هر پیکسل است ، بنابراین هر شیء قابل تشخیص در تصویر مختصات دو بعدی ، عرض جغرافیایی و طول جغرافیایی آن را در دنیای واقعی مرتبط کرده است.

در حالت ایده آل ، برای درک قلمرو ، ما همچنین باید با داده های سه بعدی کار کنیم و ویژگی های ارتفاعی آن را با هدف تعیین مکان های ایده آل برای کاشت تجزیه و تحلیل کنیم.

طبقه بندی سطحی و تقسیم بندی

منطقه مورد نظر برای جنگل کاری ، تراکم و نوع گونه ها توسط یک زیست شناس ، اکولوژیست ، مهندس جنگلداری یا متخصص مرمت و همچنین سوالات حقوقی یا سیاسی تعیین می شود.

به عنوان مقدار تقریبی ، می توان به 50،000 بذر در هکتار اشاره کرد ، این مقدار 5 بذر در متر مربع است. این سطحی که باید کاشته شود در محدوده نقشه برداری قبلی محدود می شود. هنگامی که ناحیه احتمالی جنگلکاری مشخص شد ، اولین طبقه بندی لازم ، متمایز کردن منطقه واقعی برای کاشت و در کجا نیست.

شما باید به عنوان مناطق غیر کاشت شناخته شوید:

• زیرساخت ها: جاده ها ، ساختمان ها ، جاده ها.
• آب: رودخانه ها ، دریاچه ها ، مناطق سیل زده.
• سطوح غیر بارور: مناطق صخره ای یا دارای سنگهای بزرگ.
• زمین شیب دار: با شیب بیشتر از 35٪.

بنابراین این اولین قدم این است که بخش بندی قلمرو به مناطق برای انجام بذرپاشی انجام شود.

ما می توانیم این مناطق را پر کنیم ، پوشش گیاهی تولید کنیم ، از فرسایش جلوگیری کنیم و در اسرع وقت با بازیابی خاک شروع کنیم.

هنگامی که ما این چند ضلعی ها را برای کاشتن ایجاد کردیم ، برای پر کردن کامل سطح با دانه ها ، باید مسیر عرض کاشت را که می تواند پهپاد Seeder را باز کند و ارتفاع پرواز را مشخص کنیم ، برای انجام یک تور کامل از قلمرو ، با جدایی بین مسیرهای این عرض شناخته شده.

سرعت نیز تعداد دانه در متر مربع را تعیین می کند ، اما ما سعی می کنیم سرعت را به حداکثر برسانیم ، زمان پرواز را به حداقل برسانیم و عملیات کاشت در هکتار را در حداقل زمان ممکن انجام دهیم. با فرض اینکه ما با سرعت 20 کیلومتر در ساعت پرواز می کنیم این حدود 5 متر در ثانیه خواهد بود ، اگر عرض مسیر ما 10 متر باشد ، در یک ثانیه سطح 50 متر مربع را پوشش می دهد ، بنابراین ما باید 250 دانه در ثانیه برای پرتاب کردن پرتاب کنیم. هدف 5 دانه در متر مربع افزایش داد.

ما امیدواریم که پروازهای خوبی برای بازیابی اکوسیستم داشته باشید. ما برای مبارزه با آتش سوزی های وحشی به شما نیاز داریم

اگر به اینجا رسیدید ، یک ابزار بسیار قدرتمند در دست دارید ، یک هواپیمای بدون سرنشین که قادر است در 8 دقیقه یک هکتار را جنگل اندازی کند. اما این قدرت یک مسئولیت بزرگ است ، فقط از بذرهای طبیعی استفاده کنید تا هیچ گونه دخالتی در اکوسیستم نداشته باشید.

اگر می خواهید همکاری کنید ، مشکلات برطرف شود یا ایده های خوبی برای بهبود این پروژه دارید ، ما در سایت wikifactory سازماندهی شده ایم ، بنابراین لطفاً از این بستر برای توسعه پروژه استفاده کنید.

باز هم سپاسگزارم که به ما در ایجاد سیاره ای سبزتر کمک کرد.

تیم Dronecoria

این دفترچه راهنما توسط:

لوت آموروس (Aeracoop)

ویوی چنگ چن (PicAirDrone)

Salva Serrano (استودیو Ootro)

مرحله 7: مسیر پاداش: بذرهای خود را برای کاشت هوایی بپوشانید

دانه های قدرتمند (Semillas Poderosas) پروژه ای است که ما برای دسترسی به دانش پیرامون پوشش دانه های ارگانیک ، با توجه به نوع مواد تشکیل دهنده و روش تولید با مواد کم هزینه ، انجام دادیم.

در بازیابی زمینهای تخریب شده ، چه توسط آتش سوزی و چه خاکهای نابارور ، گلوله شدن بذر می تواند عامل کلیدی در بهبود کاشت و کاهش هزینه های بذر و نیازهای زیست محیطی باشد.

ما امیدواریم که این اطلاعات برای کشاورزان و متخصصان حفاظت از محیط زیست برای انجام پروژه های ترمیم مفید باشد ، بذر خود را گلوله کرده ، زنده ماندن بذرها را افزایش دهد ، اطمینان حاصل شود که بذرها در هنگام جوانه زنی در برابر قارچ ها و شکارچیان محافظت می شوند و میکروبیولوژی را برای افزایش باروری خاک اضافه می کنند. به

ما این آموزش را با استفاده از میکسر معمولی سیمان و یک سمپاش آب برای گلوله سازی مقادیر زیادی دانه تهیه کرده ایم. برای گلوله شدن دانه های کوچکتر ، می توان سطل را روی میکسر قرار داد. روش 3 لایه ما:

1. لایه اول: حفاظت بیولوژیکی ترکیبات طبیعی که به محافظت از دانه در برابر عوامل مضر مانند قارچ ها و باکتری ها کمک می کند. اصلی ترین قارچ کش های طبیعی عبارتند از: سیر ، گزنه ، خاکستر ، دم اسب ، دارچین ، دیاتوم.
2. لایه دوم: تغذیه آنها کودهای آلی طبیعی هستند که توسط میکروارگانیسم های مفید خاک تولید می شوند و با ریشه ها هم افزایی ایجاد می کنند. کودهای زیستی اصلی: هوموس کرم خاکی ، کمپوست ، کود مایع ، میکروارگانیسم های کارآمد.
3. لایه سوم: حفاظت خارجی. ترکیبات طبیعی که به محافظت از دانه در برابر عوامل خارجی مانند شکارچیان ، آفتاب و کم آبی کمک می کند. عوامل ضد حشرات: خاکستر ، سیر ، خاک دیاتومه ، میخک ، تنباکو زردچوبه ، سرخ ، اسطوخودوس. عوامل در برابر عوامل خارجی: خاک رس ، هیدروژل ، ذغال سنگ ، دولومیت آهک.

در بین: اتصال دهنده ها. مواد روکش از طریق چسبنده یا مواد چسبنده به هم متصل می شوند و از شکستن یا پاره شدن لایه های پوشش جلوگیری می کند. این چسب ها می توانند عبارتند از: پلانتاگو ، آلژینات ، agar.agar ، صمغ عربی ، ژلاتین ، روغن گیاهی ، پودر شیر ، کازئین ، عسل ، نشاسته یا رزین.

توصیه می کنیم تا زمانی که بر تکنیک تسلط ندارید ، با کنترل های کوچک شروع کنید. این فرآیند ساده است ، اما تا زمانی که مقدار مناسب را ندانید ، به تجربه نیاز دارد.

مواد جامد باید بسیار نازک و خیلی کم استفاده شوند تا توده ای ایجاد نشود یا گلوله ای بدون دانه در داخل ایجاد نشود. اجزای مایع از طریق یک پودر کننده تا حد امکان نازک استفاده می شود ، که قطره ایجاد نمی کند. حداقل مقدار مایع بین مواد و مواد برای بهبود چسبندگی گرد و غبار روی توپ ها اعمال می شود. برخی از مواد نسبت به مواد دیگر به چسب بیشتری نیاز دارند زیرا می توانند برچسب بیشتری باشند. اگر توپ ها را به هم بچسبانید ، می توانید آنها را با دستان خود با دقت جدا کنید ، زیرا می توانند بشکنند. یک گندله سازی خوب نیازی به جداسازی مکانیکی ندارد.

در ویدئو نمونه ای از روند پوشش Eruca Sativa را مشاهده خواهید کرد. توجه داشته باشید که این یک مثال است ، شما می توانید اجزای مختلف را برای پوشش ، بسته به کمبودها یا خاک و دانه های احتمالی ، همچنین از شکارچیان یا در دسترس بودن مواد موجود در منطقه خود ترکیب کنید. برای این آموزش ، من همچنین فهرست پیوست مواد اولیه احتمالی را که می توانید استفاده کنید ، تهیه کردم.

به عنوان چسبنده از آگار آگار استفاده می کنیم. به عنوان عامل حفاظت زیستی ، از خاک دیاتومه استفاده خواهیم کرد. به عنوان اجزای تغذیه ، زغال سنگ ، همچنین کمپوست ، دولومیت و کود زیستی مایع. خاک رس و زردچوبه برای لایه محافظ بیرونی.

مهمترین عنصر بذر است ، که هیچ گونه فرآیندی را با مواد شیمیایی شیمیایی متحمل نشده است.

• کود زیستی به نسبت یک در ده در آب رقیق می شود. در این مورد 50 سانتی متر مکعب در نیم لیتر آب. آماده سازی مایع در یک سمپاش مایع است و ما به آن بار 15 فشرده می دهیم.
• ما دانه ها را در دستگاه قرار می دهیم و آنها را با آب اسپری می کنیم. اسپری ها باید تا حد ممکن کوچک باشند تا توده ایجاد نشود. سپس دستگاه را روشن کرده و با روکش شروع می کنیم.
• اگر دانه ها را بین آنها بچسبانید ، می توانید آنها را به آرامی جدا کنید.
• ما پودر دیاتومه را اضافه می کنیم و مخلوط می کنیم تا یک مخلوط یکدست شود ، سپس آب را برای خلع سلاح توده ها اضافه می کنیم.
• ذغال سنگ به مخلوط اضافه می شود و اسپری آب را تکرار می کند ، سپس دولومیت یا خاک آهکی را اضافه می کند.
• هنگامی که لایه ها به خوبی شکل گرفتند ، بستر تا حد امکان نازک اضافه می شود. برای رسیدن به این هدف می توانید از فیلتر استفاده کنید.
• خاک رس به خوبی با دانه ها مخلوط می شود. سرانجام برای لایه محافظ بیرونی ، تصمیم گرفتیم که زردچوبه را اضافه کنیم.
• دانه های گلوله ای را باید در فضای باز در سایه خشک کرد ، در غیر این صورت می تواند ترمز شود.

و بس! اوقات خوشی را برای ایجاد یک اکوسیستم فوق العاده داشته باشید

جایزه اول در مسابقه Epilog X