تلنگر ماشینکاری در روتر CNC DMS: 5 مرحله (همراه با تصاویر)

2024 نویسنده: John Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-30 08:56

پس از فکر کردن در مورد پتانسیل ماشینکاری تلنگر سه محوره ، تصمیم گرفتم از تخته سه لا چند لایه یک نقاشی برجسته سه بعدی بسازم. این قطعه از هر دو طرف قابل مشاهده است و اگرچه دو طرف به یکدیگر مرتبط هستند ، لزوماً هم تراز نیستند.

در این دستورالعمل ، من مفهوم خود را مورد بحث قرار خواهم داد و مراحل گام به گام خود را به تفصیل توضیح خواهم داد.

قبل از تصمیم به استفاده از پس زمینه بر اساس بافت کلم بروکلی رومانسکو ، با چند مفهوم مختلف تصویر بازی کردم. این بافت با الگوی فراکتال مقیاس پذیر ، به طور قطع ، زمینه جالبی را برای هر دو طرف نقاشی ایجاد می کند. از آن زمان ، من به طرح هایی که توسط کودکان ایجاد شده بود به عنوان تصویر منبع نگاه کردم. از آنجا که این پروژه CNC بسیار دور از هنجار است-قصد ندارد کاربردی باشد و به صورت انبوه تولید نمی شود-من کنجکاو بودم ببینم اگر مراحل اولیه من تصادفی ، خودجوش و شهودی باشد ، چگونه پیشرفت می کند. در محیطی که معمولاً فرایند آن با نتایج از پیش تعیین شده تعیین می شود ، بدون یک هدف نهایی نهایی چه اتفاقی می افتد؟ برای این منظور ، من تصمیم گرفتم تا امکانات ژست را در ارتباط با دستگاه پیش ببرم.

در مدرسه هنر من عادت کرده بودم که نقاشی های برهنه را با ژست 30 ثانیه تا 60 ثانیه ایجاد کنم ، و گاهی اوقات اتفاقات واقعاً شگفت انگیزی از این روند رخ می داد. ایده این بود که به صورت فله ای تولید شود ، و سپس در میان انبوهی از نقاشی ها دسته بندی کنید تا نقاشی هایی را که واقعاً به چیزی برخورد می کنند ، بیابید-خط بی زحمتی که حرکت را منتقل می کند ، یک حرکت مچ دست که یک شکل خمیده را با احساسات شارژ می کند. من با موش روی کامپیوتر شروع به ابله کردن کردم ، به آرامی به رومانسکو اشاره کردم اما بیشتر با خط خطی سریع و آشفته برای چند ثانیه کار کردم و سپس متوقف شدم. من حداقل بیست نقاشی تهیه کردم و دو مورد را برای جلو و عقب پروژه CNC خود انتخاب کردم.

مرحله 1: تولید مدل ArtCAM

هنگامی که زمینه رومانسکو و دو نقاشی خود را انتخاب کردم ، ArtCAM را باز کردم و یک مدل جدید در ابعاد 48 "x 24" x 6 "ایجاد کردم. برای جلوه جلویی ، از سبزی به عنوان بافت استفاده کردم و سپس از خط دو خطی برای چرخش نقش برجسته به شکل پیچیده ، "فرش پرنده". کار با عمق در این راه راه خوبی برای استفاده از قابلیت های CNC است. من مطمئن شدم که این تسکین فقط 42 "x 18" است (نگران زیاد در مورد z در این نقطه) به طوری که وقتی به ماشین قسمت خود می روم ، یک حاشیه 3 اینچی در همه طرف مواد خود دارم. این به من سطحی می دهد که پس از اتمام تلنگر قسمت را روی آن استراحت دهم. سپس اولین نقاشی خود را به نقش برجسته ای تبدیل کردم که در آن مناطق تاریک عقب نشینی می کردند در حالی که مناطق روشن تر ظاهر می شدند. بین ArtCAM و Gimp رفتم و جلو رفتم تا گرادیان را شماره گیری کنم ، تا جایی که نقش برجسته دارای تنوع زیبایی از خطوط برجسته بود. سپس من همین فرایند را برای قسمت پشتی پشت سر گذاشتم و آن را 0.75 "زیر برجسته جلویی جبران کردم و مطمئن شدم که نواحی" برآمده "به سمت پایین است-به عبارت دیگر ، اطمینان حاصل کنم که مدل من هرگز نازک تر از 0.75 نخواهد بود.

هنگامی که از ظاهر هر دو طرف راضی بودم ، از تابع مقیاس برای اطمینان از اینکه تفاوت بین بالاترین و پایین ترین مقادیر z برای جلو و عقب 5 است ، استفاده کردم. صفر خود را در گوشه سمت چپ پایین مدل قرار دادم ، و اطمینان حاصل کردم که نقش برجسته جلویی من z = 6 تا z = 1 است. سپس (پس از کپی و ذخیره نقش برجسته به عنوان لایه در صورت اشتباه) در پشت محور آینه کاری کردم که از قطعه تلنگر استفاده خواهم کرد. در این در این صورت ، من همانطور که صفحه یک کتاب را از راست به چپ در سراسر محور y می چرخانید ، قسمت را ورق می زنم. سپس مقادیر z خود را برای پشت وارونه کرده و آن را از z = 5.75 به z تنظیم می کنم. = 0.75. مدتی طول کشید تا این مورد را در ذهنم مرتب کنم-تا مطمئن شوم که به طور تصادفی به قسمت جلویی خود وارد نخواهم شد-اما واقعاً به کار با اعداد ساده کمک کرد. سپس این مدل را ذخیره کردم.

مرحله 2: مسیریابی ابزار

من تصمیم گرفتم از یک آسیاب انتهایی 1 اینچی با مرحله پیشروی 0.5 اینچ و یک قدم از 0.325 اینچ برای هر دو طرف به عنوان یک ابزار خشن موازی استفاده کنم. این باعث می شود بسیاری از مواد سریع و کارآمد حذف شوند. با این حال ، به دلیل این که آسیاب پایانی برنامه ریزی کرده بودم عمق استفاده فقط 4.5 اینچ بود ، من مطمئن شدم که مسیر ابزار خود را در سطح 1.8 اینچ متوقف می کنم (به یاد داشته باشید که صفر من در پایین مدل است). برای پایان دادن به پاس خشن ، از یک آسیاب انتهایی 1 اینچی با گام به گام بالا رفتن و 0.2 اینچ-این ابزار بیش از 7 اینچ طول داشت. من از یک آسیاب انتهایی گلوله ای برای هر دو مسیر پایان استفاده کردم و هر بار از 0.1 اینچ پا گذاشتم.

برای مساوی کردن قسمت خود ، من یک ابزارآلات ایجاد کردم که 0.125 اینچ در یک صفحه اسپویلر قرار می گیرد. این مسیر نمای کلی مواد را روی صفحه نشان می دهد و به من امکان می دهد صفر خود را تنظیم کنم. سپس ، پس از تنظیم مواد من ، از یک ابزار دیگر برای بالا آوردن مربع از بالا به پایین. من از z = 6 به z = 4 در مرحله های پله 0.5 اینچ رفتم. به این ترتیب وقتی من قسمت خود را ورق می زنم همه چیز به درستی تراز می شود. پس از شبیه سازی مسیرهای ابزار خود ، آنها را پس از پردازش و کد را بررسی کردم تا مطمئن شوم مشکلی وجود ندارد.

مرحله 3: راه اندازی دستگاه و ماشینکاری قسمت جلویی

من از مسیرهای ابزار خود در ArtCAM عکس گرفتم و مجموعه مفصلی از یادداشت ها را نگه داشتم تا مطمئن شوم که می دانم کدام فایل شش رقمی. PIM مربوط به کدام مسیر ابزار است. سپس یک تخته اسپویل 5 * 4 اینچی را از تخته سه لا جدا کردم و آن را به میز DMS CNC محکم کردم. سپس ، پس از انجام چند حرکت خشک ، آفست های TCP خود را تنظیم کردم و از مختصات دستگاه عکس گرفتم. این بخش اساسی این روند بود! سپس اولین مسیر ابزار خود-طرح کلی را در صفحه اسپویلر اجرا کردم. سپس موادم را کنار گذاشتم و از بلوک ها برای پیچاندن آن در صفحه اسپویلر استفاده کردم. این یک سیستم خوب بود زیرا من مجبور نبودم نگران برخورد دوک خود با یک سیستم گیره باشم. برای یک ثانیه به عقب برمی گردم ، مواد من از 8 ورق تخته سه لا چند لایه ، 2 'x 4' x 0.75 ساخته شده است. من چسب را در سه قسمت انجام دادم تا مطمئن شوم زمان کافی برای هر مرحله وجود دارد- من دو نیمه را انجام دادم و سپس آنها را به هم چسباندم. انجام این کار در چنین مقیاسی چالش برانگیز بود.

بازگشت به دستگاه CNC. مواد را مربع کردم و سپس اجرا شروع شد. من اولین پاس خشن را با نرخ خوراک 80٪ اجرا کردم ، که تهاجمی بود اما جواب داد. این حدود 2.5 ساعت طول کشید. پاس پایان حدود 1 ساعت به طول انجامید ، و سپس با اشتیاق درها را باز کردم و تمام خاک اره را جارو برقی کشیدم (به دلیل همه گرد و غبار دیدن پیشرفت سخت بود-تصویر بالا را ببینید!).

همه چیز شنا پیش رفت! چند ضربه وجود داشت اما به طور کلی مواد و وضوح کاملاً خوب کار کردند.

مرحله 4: قسمت را بچرخانید و قسمت عقب را ماشین کاری کنید

این قسمت ترسناک بود-آیا همه چیز به درستی تراز می شود یا من در قسمت جلویی خود قرار می دهم؟

من تعطیلات آخر هفته را خاموش کرده بودم ، بنابراین وقتی برگشتم ، قطعه خود را برداشتم ، تخته اسپویلر را تمیز کردم و مواد را برانداز کردم. من آن را با مسیر ابزار در برد اسپویلر تراز کردم و از همان بلوک ها برای پیچاندن آن در محل استفاده کردم. سپس ، من از ورودی داده دستی برای آوردن سر دوک به مختصات x و y دستگاه که با نقطه صفر من مطابقت دارد استفاده کردم. من x و y جبران TCP خود را از آنجا تنظیم می کنم. سپس ، x و y را حرکت دادم و ابزار را روی برد اسپویلر لمس کردم و z TCP من را خاموش کرد.

من پاس های خشن و خاتمه را با سرعت های مشابه نسبت به قسمت جلو اجرا کردم. برایم سخت بود که ببینم چه اتفاقی می افتد ، دوباره بخاطر خاک اره ، اما با گذشت زمان مطمئن شدم که همه چیز طبق برنامه کار می کند. وقتی همه چیز تمام شد ، گرد و غبار را پاک کردم و قسمت پشتی را آشکار کردم!

مرحله 5: قطع شانه ها و تمیز کردن قسمت

یک شانه روی اره رومیزی در چوب فروشی را قطع کردم. بعد از اینکه فهمیدم در حال حاضر سطحی برای قرار دادن در حصار ندارم ، از اره نواری برای سه طرف دیگر استفاده کردم. سپس لبه های خود را سنباده زنی کردم و قسمت های منفجر شده کانتور را با ابزار درمل پاک کردم.

این قطعه یک چشم انداز غیرمنتظره و پر خط بود که از انگیزه اولیه برای خلق اثر بسیار دور به نظر می رسید. این قطعه یک نامزد خوب برای نقاشی است ، اگرچه من از نحوه برجسته شدن توپوگرافی توسط روکش تخته سه لا خوشم می آید. همچنین یک قالب جالب برای نقش برجسته های بزرگتر ایجاد می کند. همچنان که اقامت من در اسکله 9 ادامه دارد ، من مشتاقانه منتظر هستم تا ببینم چگونه این روند یک سکوی پرش برای کارهای آینده را فراهم می کند.