Tube Screamer Clone: 6 مرحله (همراه با تصاویر)

2024 نویسنده: John Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-30 08:58

من هرگز به ساخت پدال گیتار خودم فکر نمی کردم. من همیشه فکر می کردم که بهتر است ابزارهایی را بسازم که صدای من را بسازد.

وقتی برای اولین بار وارد گیتار شدم ، آکوستیک بازی کردم و نکته خنده دار این بود که با وجود اینکه حدود 2 سال بود که بازی می کردم ، هنوز چیزی در مورد گوتیار نمی دانم. اولین پدال اعوجاج من پدال فلزی FAB بود. ارزان بود. این تنها چیزی است که می توانم در مورد آن بگویم. پدال بعدی که گرفتم Boss DS-1 کلاسیک بود. با DS-1 ، من در مورد آن تعجب کردم و سرانجام با وب سایتی روبرو شدم که نحوه اصلاح پدال را به من نشان می داد. در این مرحله ، من تصمیم گرفتم که لحن خودم را ایجاد کنم و این دقیقاً همان کاری است که در این دستورالعمل انجام خواهم داد.

مرحله 1: تهیه قطعات

برنامه های این پروژه را در tonepad.com پیدا کردم ، پیوند را می توانید در اینجا پیدا کنید: https://www.tonepad.com/project.asp؟ id = 1 من فایل PDF را بارگیری کردم ، دو گزینه وجود دارد. اولین مورد این است که شما PCB خود را حک کنید یا یک تخته از پیش چاپ شده از آنها خریداری کنید. شخصاً ترجیح می دهم کمی پول پس انداز کنم و آن را انجام دهم. اگر منابع یا تجربه ندارید ، پیشنهاد می کنم ابتدا دستورالعمل های مربوط به تراش مدار را پیدا کنید. روشی که من انتخاب کردم استفاده از آن در Instructables.com است. این در این پیوند است: می دانم ، من ارزان هستم) من فرایند اچ کردن را نمی نویسم ، زیرا در پیوند یافت می شود. اما من تصاویری از نحوه عملکرد من ارسال خواهم کرد. من تمام قطعات را از Small Bear Electronics سفارش دادم. قیمت آنها کاملاً منطقی است و هزینه های حمل و نقل زیادی از موزر متحمل نمی شود. قطعاً توصیه می کنم. اخیراً ، مقاله ای در مورد قسمتهایی که لوله جیغ زن را تشکیل می دهند ، خواندم. بحث های زیادی وجود دارد که آیا قسمت های خاصی بهتر از قسمت های دیگر است. برخی ادعا می کنند و سوگند یاد می کنند که با استفاده از تمام NOS (New Old Stock) که به معنی تولید دوباره و بدون استفاده است. این به این دلیل است که آنها صدای دقیق آنها را در آن زمان تکرار می کنند. من احساس می کنم که عالی است اما با توجه به اینکه مقاومت ها هنوز مقاومت هستند. درپوش ها هنوز درپوش هستند و IC ها هنوز یکسان هستند. این را در نظر بگیرید ، اگر یک مقاومت دقیق کار مشابه مقاومت کربن را انجام دهد ، پس بهتر است چرا که نه؟ به هر حال ، یکی فقط از سر و صدای کمتر سود می برد. (که خوب است … درست است؟) در مورد IC ها ، من می شنوم که مردم مایل به پرداخت 45 دلار برای NOS JRC4558D هستند. اما این را در نظر بگیرید ، اگر در همان خط تولید ، با استفاده از مواد یکسان ، بدون تغییر در اصل ساخته شده است. چه فرقی می کند؟ سپس دوباره اگر این شرایط یکسان باشد. کلاهک ها (خازن ها) … امم … به سراغ موارد بهتر بروید؟ کدام بهتر است؟ در اینجا لیستی (دوباره با بحث زیاد) 1/2. پلی استایرن 1/2. پلی پروپیلن (فیلم و فویل قبل از متالایز) 3. پلی استر برای زنجیره صوتی واقعی از سرامیک و الکترولیتیک دور بمانید. این کلمات هنوز خوب هستند ، فقط در صدا نیستند. با تشکر

وقتی صحبت از محدودیت در مسیر سیگنال می شود ، اگر اصلی از الکترولیتیک استفاده می کنید ، همان چیزی است که من در اینجا به آن پایبند هستم ، اگر واقعاً می خواهید صدای اصلی را تحریف کنید. در چنین برنامه ای مقاومت های بهتر هیچ تفاوت واقعی ایجاد نمی کند. IC های تمیز کننده جدید تفاوت کوچکی اما احتمالاً غیرقابل توجه ایجاد خواهند کرد. درپوش های پلی به جای الکتروها بزرگترین تغییر است. درپوش های الکترولیتی آخرین چیزی است که می خواهید در مسیر سیگنال آمپر Hifi یا کراس اوور اسپیکر خود داشته باشید ، اما برای چیزی شبیه به این ، ماهیت مخدوش کثیف ذاتاً بخش کلیدی صدای مدار اصلی است. این به هر حال بخشی از سازهایی است که موسیقی می سازد ، نه وسیله ای برای پخش که سعی می کند صدا را با صداقت بازتولید کند. در حالی که استفاده از قطعات NOS معمولاً خوب است اگر ارزان و به راحتی در دسترس باشند ، من هرگز روی کلاه های الکترولیتی از NOS استفاده نمی کنم. برخلاف مقاومتها ، IC ها یا روکشهای فیلم که واقعاً "حالت جامد" دارند و عملاً برای همیشه بدون تخریب ذخیره می شوند ، درپوش های الکتریکی در معرض شکست شیمیایی خمیر الکترولیتی هستند که باعث تیک شدن آنها می شود. تحمل آنها برای شروع چندان خوب نیست و پس از 20-30 سال ارزش های آنها می تواند همه جا باشد. ناگفته نماند که آنها می توانند به طور کامل در سنین بالا بمیرند. اگر می خواهید صدایی نرم تر در برابر تکرار لحن اصلی داشته باشید ، مطمئناً کلاه های پلی انتخاب مناسبی هستند. درپوش های الکترولیتی اعوجاج را ایجاد می کنند زیرا مقاومت داخلی آنها در برابر فرکانس غیر خطی است و آنها را مانند یک اکولایزر گرافیکی تصادفی تنظیم می کند. هرچه فرکانس بیشتر باشد ، اعوجاج بیشتر است. از طرف دیگر ، کلاه های پلی بسیار خطی هستند و در اصل اعوجاج صفر را نشان می دهند. کدام را در پدال جلوه ای استفاده کنیم؟ درست یا غلط ، بهتر یا بدتر ، همه چیز به انتخاب شخصی بستگی دارد. آنها یک عنصر تنظیم کننده هستند درست مانند انتخاب رشته ، وانت و غیره.

مرحله 2: اجرای سریع فرایند اچینگ

بله ، می دانم ، در آخرین صفحه گفتم که از اچ کردن صرف نظر می کنم ، اما دست خود را تغییر دادم.

مراحل زیر عبارتند از: 1. تخته را به اندازه مناسب ببرید و آن را کاملاً تمیز کنید. 2. از روشی استفاده کنید تا طرح را روی تخته قرار دهید.. دور! 4. تونر را تمیز کنید/N'Peel را فشار دهید/هر چیزی که از روی صفحه خارج است. 5. سوراخ ایجاد کنید. 6. تخته را تمیز کنید

مرحله 3: قرار دادن اجزاء به هیئت مدیره

حالا که تخته تمیز است ، می توانید لحیم کاری اجزا را شروع کنید. اطمینان حاصل کنید که قبل از لحیم کاری هر قسمت را دوبار بررسی کنید. این امر در درازمدت باعث ناامیدی زیادی می شود ، بنابراین نیازی به لحیم کاری قطعات ندارید.

در مورد لحیم کاری ، در ترانزیستورها ، نیمه هادی ها و دیودها بسیار مراقب باشید. زیرا ممکن است در اثر حرارت آسیب ببینند. توصیه می کنم اگر تازه وارد لحیم کاری شده اید یا تجربه چندانی ندارید از گیره های هیت سینک استفاده کنید. در تصاویر مشاهده می کنید که من تراشه را درون یک نگهدارنده قرار دادم. این کار باعث می شود که تراشه در حین لحیم کاری آسیب نبیند و همچنین تراشه قابل تعویض باشد. قرار دادن تراشه های مختلف در نگهدارنده برای رسیدن به صدای متفاوت. برای لحیم کاری ، به دنبال اتویی با قدرت کمتر و نوک ظریف باشید.

مرحله 4: کار بر روی محفظه

برای این مرحله ، من یک محفظه خالی در آن حفر کردم و آن را رنگ آمیزی کردم. این اولین بار بود که این کار را انجام می دادم و نیاز داشتم که مته را خیلی سریع برگردانم ، بنابراین کار حفاری مزخرف انجام شد. من همچنین بر روی حفاری واقعی تمرکز کردم ، بنابراین تا زمانی که لایه نهایی رنگ را تمام کردم ، وقت عکاسی نداشتم.

بسیار خود توضیحی ، مطمئن شوید که محل دقیق حفره ها را اندازه گیری کرده اید. سپس مشت را بردارید و کمی "شروع به کار" به سوراخ بدهید. بعد ، فقط یک قطعه برش فلز بگیرید. از بالاترین سرعت ، کمی روغن استفاده کنید و دور شوید. قبل از رنگ آمیزی ، همه اجزا را خشک کنید تا از مناسب بودن آنها اطمینان حاصل کنید. من زحمت خراش دادن لبه ها را به خود ندادم ، زیرا فقط جزء آن را لمس می کرد. برای نقاشی: 1. بدنه را پاک کنید. 2. پرایمر را روی بدنه اسپری کنید. بهتر است از کت های سبک استفاده کنید و مقدار زیادی از آنها را اسپری کنید. فقط مطمئن شوید قبل از سمپاشی لایه بعدی اجازه دهید لایه قبلی خشک شود. اگر این کار را نکنید ، یک غلاف بسیار ضخیم و کار احتمالی رنگ آمیزی می شود. اگر در این مرحله به هم ریختید ، همیشه می توانید پرایمر را به صورت سمباده بکشید تا همه چیز یکنواخت شود ، پایان کار مهم نیست. 3. لایه نهایی را به همان شیوه ای که پرایمر زده شده اسپری کنید.

مرحله 5: داخل محفظه

هنگام اتصال سیم به قطعات ، راهنمایی در tonpad.com وجود دارد که روش های مختلف انجام آن را به شما نشان می دهد. کاری که من انجام دادم این بود که طرحی را انتخاب کردم و سپس آن را تغییر دادم تا برای نیازهای من کار کند.

من فکر می کنم بهتر است مطمئن شوید که فقط سیم کافی دارید اما مطمئن شوید که خیلی کوتاه نیست. سیم زیاد باعث می شود کثیف به نظر برسد. دیگر اندازه آن هفت بار و یک بار برش است.

مرحله 6: آزمایش…

برای آزمایش دو یا سه بار ، اتصالات را بررسی کنید. اطمینان حاصل کنید که همه چیز در قطبیت درست خود قرار دارد.

با وصل کردن آن شروع کنید و ببینید آیا بای پس (موقعیت خاموش) کار می کند یا خیر. سپس آن را وصل کرده و مطمئن شوید که چراغ LED روشن شده است ، در صورت عدم اتصال ، دوباره آن را چک کنید. در واقع ، ممکن است یک میلیارد اتفاق بیفتد ، اما شما باید آن را بفهمید ، در بیشتر موارد احتمالاً فقط یک خطای آموزشی است. یا ممکن است بخشی از خطا باشد. از پدال لذت ببرید !!!