کوادکوپتر PVC نهایی: 16 مرحله (همراه با تصاویر)

2024 نویسنده: John Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-30 08:57

این که آیا شما یک مبتدی هستید که به دنبال یک کوادکوپتر هستید تا به شما کمک کند تا پاهای خود را در ساختمان خیس کنید ، یا کمی با تجربه تر هستید و فقط در جستجوی یک قاب ارزان و قابل اعتماد هستید ، به هیچ عنوان به Quadcopter The Ultimate PVC نگاه نکنید! این یک قاب 450 میلی متری است که بسیار ارزان است و برای تمام سخت افزارها حدود 12 دلار است و همچنین بسیار بادوام است ، معدن من در برابر ده ها تصادف با سرعت کامل مقاوم است و چیزی بیشتر از چند پروانه شکسته نیست! وسایل الکترونیکی 100 protected محافظت می شوند ، چه در داخل بازوهای PVC و چه در زیر سایبان لکسان ، یعنی 1: هرگز مجبور نخواهید بود هیچ قطعه الکترونیکی را تعویض کنید و 2: شما دارای بالاترین (بدون منظور:) دور و بر! این دستورالعمل قرار است روند ایجاد این کوادکوپتر و نحوه ساخت آن را به شما نشان دهد!

مرحله 1: مقدمه و طراحی

در کودکی ، من عاشق بازی با لوله ها و اتصالات پی وی سی بودم و از آنها برای ایجاد هر چیزی که تصور می کردم استفاده می کردم. سالها بعد ، من برای کریسمس یک پهپاد کوچک گرفتم که بسیار سرگرم کننده بود ، اما دارای یک دوربین با وضوح بسیار پایین و مدت زمان پرواز کوتاه بود. من می خواستم یک هواپیمای بدون سرنشین حرفه ای تر بخرم ، اما در مقطع دوم دبیرستان به هیچ وجه نمی توانستم هزینه آن را بپردازم. تصمیم گرفتم کوادکوپتر خودم را طوری طراحی کنم که به اندازه کافی قدرتمند باشد تا بتواند یک دوربین مناسب را بلند کند ، زمان پرواز معقول تری داشته باشد و بیشتر از همه مقرون به صرفه باشد. به دلیل تجربه کودکی ام با لوله های PVC ، به این نتیجه رسیدم که می توان از آنها برای ساخت یک قاب کوادکوپتر ساده و بادوام استفاده کرد. من شروع به ساختن طرح ها و نمونه های اولیه قاب کردم و در نهایت با طرح های بالا پایان یافتم.

این قاب از PVC 1 "اینچ 21 استفاده می کند زیرا دارای دیوارهای نازک است و باعث می شود تا بسیار سبک تر از آن باشد ، اما به همان اندازه محکم است مانند لوله های دیگر با همان اندازه و در قطر 1" ، به اندازه کافی عریض است که برخی از لوازم الکترونیکی داخل آن را برای یک دستگاه مناسب می کند. ظاهر زیبا و تمیز توانایی محافظت از وسایل الکترونیکی در داخل قاب از مزایای اصلی طراحی این کوادکوپتر است ، زیرا باعث صرفه جویی در هزینه و ناراحتی من می شود زیرا مجبور نیستم در صورت تصادف هیچ قطعه شکسته ای را تعویض کنم. برای صفحات الکترونیکی و سایبان از پلی کربنات لکسان به دلیل استحکام ، سبکی و شفافیت آن برای زیبایی استفاده کردم. طراحی و انتخاب مصالح برای این کوادکوپتر از این واقعیت ناشی می شود که من معتقدم کار با وسایل نقلیه می تواند نوعی هنر باشد و زیبایی شناسی به اندازه عملکرد و حتی تعریف آن اهمیت دارد. به نظر من ، ظاهر این کوادکوپتر دارای ترکیب کاملی از سادگی و پیچیدگی است. داشتن وسایل الکترونیکی پنهان شده در بازوهای PVC باعث می شود که کوادکوپتر زیبا و ساده به نظر برسد ، اما باقی ماندن سیم کشی در زیر سایبان لکسان شفاف بر پیچیدگی واقعی طراحی آن تأکید می کند.

در حال حاضر ، بدون بحث بیشتر ، بیایید به ساختمان برسیم!

تمام نقشه ها و نمودارها توسط من یا روی کاغذ یا در Adobe Illustrator برای iOS ایجاد شده است.

مرحله 2: آنچه شما نیاز دارید

در اینجا چیزی است که من برای ساخت این کوادکوپتر استفاده کردم. من آن را به قطعات مورد نیاز برای قاب و سیستم قدرت و همچنین ابزارهای مورد نیاز تقسیم کرده ام. قاب:

• 1 "جدول 21 لوله PVC
• رابط PVC 1 اینچی متقاطع
• ورق لکسان 10 * 8 اینچ
• پیچ 6 * 32 3 اینچی فیلیپس x 4
• 6 x 32 مهره گنبدی x 4
• مهره قفل نایلونی M6 x 4
• واشر M6
• پیچ M3
• استندهای نایلونی 1 اینچی x 4
• کراوات زیپی
• نوار فوم دو طرفه
• نوار اسکاچ
• نوار Velcro و مربع چسب Velcro
• کوپلر پی وی سی 4 اینچی برای فرود تجهیزات

سیستم قدرت:

• موتورهای براشلس Aerosky 980kv x 4
• سرگرمی 20A ESC x 4
• KK2.1.5 کنترل پرواز
• فرستنده و گیرنده Flysky FS-CT6B ترکیبی
• باتری Turnigy Nanotech 2200 mAh 45-90c 3s لیپو
• شارژر لیپو Imax B6
• زنگ هشدار ولتاژ باتری لیپو
• Gemfan 10”ملخ های ملایم (بیشتر از 4 بدست آورید زیرا برخی از آنها را خواهید شکست)
• سیم سیلیکون 10 و 12 سنج
• اتصالات XT60 x حداقل 5 جفت
• اتصالات گلوله 3.5 میلیمتری - حداقل 12 جفت
• سیمهای سروو از نر به نر - حداقل 5
• لوله های جمع کننده حرارت
• آستین سیم (اختیاری)
• اتصال JST (اختیاری)

ابزارها:

• لوله برش پی وی سی
• مته قدرت
• آچار آلن
• برش سیم/برنده
• لحیم کاری و لحیم کاری
• گچ گرفتن
• اره برقی
• تفنگ حرارتی یا اجاق گاز
• بالانس کننده پروانه
• تفنگ چسب
• قلم نمدی یا تیز

مرحله 3: مونتاژ قاب: مسطح کردن پایه های موتور

برای اولین مرحله ساخت قاب ، باید مکانی برای نصب موتورها ایجاد کنیم. من انتهای لوله را صاف کردم تا یک منطقه مسطح خوب برای نصب موتورها روی بازوها ایجاد شود. برای بازوها ، لوله PVC را به چهار قسمت 8 1/2 اینچی تقسیم کردم. سپس خطی را در اطراف لوله 2 اینچ از انتها علامت گذاری کردم. لوله را روی اجاق گاز گرم کردم و فقط ناحیه 2 اینچی را که روی مشعل مشخص کردم نگه داشتم تا انتهای آن نرم و شکل پذیر شود. در حالی که لوله هنوز گرم و نرم بود ، آن را با یک تخته برش با آستر کردن لبه دیواری صاف کردم. تخته را با خط تیز از قبل برش دهید ، و روی آن فشار دهید تا سرد شود و دوباره سفت شود. من این روند را برای 3 بازوی باقی مانده تکرار کردم.

مرحله 4: مجموعه قاب: صفحات Lexan

برای نصب و محافظت از کنترل کننده و گیرنده پرواز و همچنین نگه داشتن قاب در کنار هم ، کوادکوپتر به سیستم صفحات مرکزی نیاز دارد. من ورق لکسان 8 10 10 اینچی را به دو دایره با قطر 4 1/2 اینچ و 4 1/4 اینچ برش دادم که به ترتیب صفحات پایینی و بالایی بودند. صفحه زیر به عنوان بستری برای نصب کنترل کننده پرواز استفاده می شود. و گیرنده ، و صفحه بالای آن یک روکش برای محافظت از آنها است. صفحات هریک دارای 4 سوراخ در الگوی X هستند ، به طوری که چهار پیچ 6 32 32 می توانند از هر 4 بازو و از طریق هر دو صفحه عبور کرده و همه چیز را در کنار هم نگه دارند. صفحات با ورق های نایلونی 1 اینچی جدا شده اند که پیچ های 6 * 32 نیز از آن عبور می کنند. پیچ ها در بالای صفحه بالا با مهره های گنبدی محکم شده اند.

مرحله 5: مونتاژ قاب: پایه های موتور حفاری

اکنون که پایه های موتور صاف شده و صفحات Lexan نصب شده اند ، وقت آن است که سوراخ های پیچ موتور را سوراخ کنید. من از یک صلیب برای نصب موتور استفاده کردم که با الگوی سوراخ موتورهای من مطابقت داشت تا محل سوراخ ها را مشخص کنم. پس از علامت گذاری سوراخ ها با یک تیز کننده ، من دو سوراخ 19 میلی متری از یکدیگر برای پیچ ها و 1 سوراخ بزرگ بین آنها برای باز شدن محور موتور ایجاد کردم.

مرحله 6: ساخت دنده فرود

داشتن چیزی برای نشستن کوادکوپتر همیشه خوب است. برای اتصال من ، از جفت کننده PVC 4 اینچی چرخ دنده درست کردم. با استفاده از اره برقی ، اتصال دهنده را به چهار نوار عرض 3/4 اینچی برش دادم ، و سپس این نوارها را برای حدود سی ثانیه در یک قابلمه آب جوش قرار دادم تا نرم شود. آنها آنها را بیرون آوردم و با دست به پاهای فرود آور شکل دادم. من دنده فرود را با بازوهای زیپ به بازوهای کوادکوپتر وصل کردم. تا کنون این دنده فرود بسیار خوب کار می کند و بسیار فنری است ، که به جذب ضربه در هنگام فرودهای سخت کمک می کند.

مرحله 7: سیستم قدرت: مرور کلی

اکنون که قاب کامل شده است ، به سراغ سیستم قدرت کوادکوپتر می رویم. سیستم قدرت شامل موتورها ، کنترل کننده های الکترونیکی سرعت (ESC) ، مهار سیم ، کنترل کننده پرواز ، فرستنده ، گیرنده و باتری است. همانطور که در نمودار بالا نشان داده شده است ، موتورها به ESC ها ، ESC ها به مهار سیم متصل می شوند و مهار سیم به باتری متصل می شود. فرستنده (TX) یک سیگنال را به صورت بی سیم به گیرنده (RX) ارسال می کند ، که این سیگنال را از طریق سیمهای سروو نر به نر به کنترل کننده پرواز ارسال می کند. کنترل کننده آن سیگنال را ترجمه کرده و از طریق سیم های سروو ESC ها به ESC ها ارسال می کند. سپس ESC ها آن سیگنال را به پالس های الکتریکی تبدیل می کنند که از سیم های فاز موتورها عبور می کند و موتورها را می چرخاند. اکنون که می دانیم همه چیز چگونه کار می کند ، می توانیم سیستم قدرت را شروع کنیم.

مرحله 8: موتورها و ESC ها

ما باید موتورها و ESC ها را برای اتصال به یکدیگر و مهار سیم آماده کنیم. من اتصالات گلوله 3.5 میلی متری نر را به هر یک از سیم های موتور لحیم کردم تا بتوانند به ESC متصل شوند و آنها را با حرارتی کوچک مهر و موم کردم. من یک تکه لحیم کاری کوچک با سوراخ کردن روی یک تخته چوب برای نگه داشتن اتصالات گلوله در حین لحیم کاری ساختم. موتورها را با پیچ M3 به پایه موتور بازوها وصل کردم و با آچار آلن آنها را پیچ کردم.

از آنجا که ESC ها با اتصالات گلوله زنانه از قبل نصب شده بودند ، من فقط اتصالات نر XT60 را به انتهای باتری (سیم های قرمز و سیاه) هر ESC لحیم کردم تا بتوانم آن را به مهار سیم متصل کنم.

مرحله 9: مهار سیم و نصب تجهیزات الکترونیکی

مهار سیم

یکی از مهمترین اجزای الکتریکی مهار سیم یا شکاف باتری است. این امر قدرت را از باتری به هر چهار ESC و موتور تقسیم می کند. برای ساختن مهار سیم ، من یک مجموعه (من به عنوان یک جفت سیم قرمز و سیاه به عنوان یک مجموعه) سیم 10 گیج را به یک اتصال دهنده XT60 مردانه لحیم کردم و انتهای دیگر سیم ها را به حدود نیم اینچ رساندم. سپس چهار مجموعه سیم 12 سنج را بریدم و جدا کردم و آنها را به مجموعه 10 سیم سنج لحیم کردم. اتصالات زن XT60 را به انتهای سیمهای 12 سنج لحیم کردم و همه چیز را با کاهش حرارت عایق بندی کردم. من همچنین یک کانکتور JST به مهار سیم برای برق بیشتر اضافه کردم فقط در صورتی که بخواهم لوازم الکترونیکی دیگری مانند دنده FPV یا چراغ های LED را در آینده اضافه کنم. نکته: هنگام لحیم کاری یک مهار سیم به یاد داشته باشید که اتصالات زن روی پایان "داغ" یا طرفی که قدرت از آن خارج می شود. اتصالات نر در انتهای مخالف که در آن جریان برق به داخل جریان می یابد ، استفاده می شود. همچنین ، به یاد داشته باشید که قبل از لحیم کردن اتصالات XT60 روی سیم ها ، حرارت را روی سیم ها بکشید. اگر فراموش کردید ، ممکن است مجبور شوید اتصال را جدا کنید ، روی حرارت کوچک بکشید و دوباره اتصال را دوباره لحیم کنید که می تواند یک درد واقعی باشد. به من اعتماد کنید ، من می دانم. نصب و راه اندازی الکترونیک بعد از ساخت مهار سیم ، موتورها را به ESC وصل کردم ، ESC ها را به مهار سیم متصل کردم و ESC ها و مهار سیم را داخل قاب لوله قرار دادم. من همچنین سوراخ هایی روی بازوها ایجاد کردم تا دوشاخه باتری از مهار سیم و سیم های سروو ESC خارج شود. برای جلوگیری از داغ شدن ESC ها در داخل قاب ، من سه سوراخ در بازوها در نزدیکی پایه های موتور ایجاد کردم تا به عنوان دریچه ای برای خنک کردن ESC ها عمل کند. هوای رانده شده توسط ملخ ها از طریق سوراخ ها به داخل لوله جریان می یابد تا قطعات الکترونیکی خنک شود. من همچنین سوراخی را در زیر پایه موتور حفر کردم تا محل ورود به داخل لوله برای اتصال سیم های فاز موتورها به ESC ها باشد.

مرحله 10: اتصالات کنترل کننده و گیرنده پرواز

با استفاده از نوار فوم دو طرفه ، کنترل کننده پرواز و گیرنده را به صفحه پایین لیکسان نصب کردم. نوار فوم هم در نگه داشتن اجزا و هم در فیلتر کردن ارتعاشات قبل از رسیدن به کنترلر ، بسیار عالی عمل می کند. بعد ، سرورهای ESC را به کنترل کننده وصل کردم.

برای اتصال سیم های ESC به کنترلر ، سیم سروو را از هر ESC بردارید و آن را به پین های مربوطه در کنترلر وصل کنید. به عنوان مثال ، موتور سمت چپ جلو موتور 1 است ، بنابراین سیم سروو ESC از آن موتور به اولین مجموعه پین در سمت راست برد متصل می شود. سروو سیم ES2 موتور 2 به پین دوم ، موتور 3 سوم و موتور 4 چهارم متصل می شود. روی مجموعه کنترل پرواز KK 8 8 عدد پین برای سیمهای سرو سرو ESC وجود دارد ، اما چون این یک کوادکوپتر است که فقط دارای 4 موتور و ESC است ، تنها از 4 ست اول پین استفاده می شود.

موتور 1 = جلو چپ ، موتور 2 = جلو راست ، موتور 3 = عقب راست ، موتور 4 = عقب چپ

سپس ، کانال های گیرنده را به کانال کنترل پرواز وصل کردم. در کنترل پرواز KK2 ، پین های گیرنده در سمت چپ برد قرار دارند و پین های کانال Aileron ، Elevator ، Throttle ، Rudder و Auxiliary به ترتیب ، از جلو به عقب روی برد هستند. من کانال های مربوطه بین کنترل پرواز و گیرنده را با سیمهای سروو نر به نر متصل کردم.

نکته: نزدیک ترین پین ها به داخل صفحه کنترل پرواز ، پین های سیگنال هستند ، بنابراین سیم های سفید/زرد باید به آن ها متصل شوند.

مرحله 11: برنامه نویسی Flight Controller

مطمئن شوید که این مرحله را بدون پیشران انجام می دهید

قبل از پرواز ، کنترل کننده پرواز باید برنامه ریزی و کالیبره شود. این یکی از ساده ترین مراحل است ، اما به طور بالقوه می تواند خطرناک ترین باشد. همیشه قبل از پیکربندی کنترل کننده پرواز برای جلوگیری از آسیب ، مطمئن شوید که پروانه ها نصب نشده اند. در برد KK2 اولین کاری که باید انجام دهید تست گیرنده است. این اطمینان می دهد که هر چوب روی فرستنده در حال تغییر مقدار صحیح در کنترل کننده پرواز است. اگر متوجه شدید که یک ورودی چوب روی کنترلر خروجی معکوس ایجاد می کند (برای مثال ، سمت چپ روی چوب آیلرون به عنوان یک ورودی آیلرون راست در کنترلر پرواز نشان داده می شود) می توانید این کانال را روی فرستنده معکوس کنید.

بعد ، انتخاب طرح موتور است. به منوی اصلی KK2 بروید و "Load Motor Layout" را انتخاب کنید. از آنجا که این پهپاد دارای 4 موتور است ، با 2 موتور در جلو و 2 در عقب ، "حالت QuadroCopter X" را انتخاب کنید. سپس کنترل کننده طرح موتور و جهت چرخش موتورها را نشان می دهد. موتور 1 در سمت چپ جلو باید در جهت عقربه های ساعت ، موتور 2 در جهت عقربه های ساعت ، موتور 3 در جهت عقربه های ساعت و موتور 4 در خلاف جهت عقربه های ساعت بچرخد.

در مرحله بعد ESC ها را کالیبره کنید.

1. باتری را از برق بکشید و فرستنده را خاموش کنید
2. در حالی که ترانسمیتر خاموش است ، گاز را تا انتها فشار دهید.
3. فرستنده را روشن کنید
4. باتری را به کوادکوپتر وصل کنید
5. فوراً دکمه های 1 و 4 را روی برد KK2 فشار داده و نگه دارید
6. هنگامی که صفحه نمایش "Throttle Passthrough" نمایش می یابد ، دریچه گاز را تا انتها روی فرستنده بیاورید ، در حالی که هنوز دکمه های 1 و 4 را نگه داشته اید.
7. بوق ESC نشان می دهد که هر 4 ESC کالیبره شده اند.

سپس جهت چرخش موتور را بررسی کنید. برای انجام این کار ، کوادکوپتر را وصل کرده و با اتصال باتری ، فرستنده را روشن کرده و چوب گاز را به گوشه پایین سمت راست بیاورید. بورد نشان می دهد که چهار چرخ مسلح است ، به این معنی که موتورها آزادانه می چرخند. باز هم مطمئن شوید که پیشرانان خاموش هستند. دریچه گاز را بالا ببرید و ببینید موتورها در چه جهتی می چرخند. قرار دادن یک نوار چسب در کنار موتورها ممکن است به این مرحله کمک کند. موتورها باید مطابق طرح چیدمان موتور بچرخند. اگر یک موتور در جهت اشتباه می چرخد ، کافی است هر دو کانکتور گلوله را از سیم های فاز موتور که به ESC متصل می شوند ، جدا کرده و بچرخانید و چرخش موتور برعکس می شود.

در نهایت ، شتاب سنج برد را کالیبره کنید.

1. کوادکوپتر را روی یک سطح صاف قرار دهید
2. به منوی اصلی برد KK2 بروید و "ACC Calibration" را انتخاب کنید
3. فشار دهید ادامه دهید و بگذارید برد خودش را کالیبره کند

کنترل کننده پرواز کالیبره شده و آماده پرواز است!

مرحله دوازدهم: تعادل پروانه ها

کار ما تقریبا تمام شده است ، اما قبل از نصب ملخ ها باید متعادل باشند. مزایای زیادی برای متعادل کردن پروانه ها وجود دارد ، مانند افزایش طول عمر موتور ، "ژله" یا فیلم بدون اعوجاج و حتی یک کوادکوپتر آرام تر. از آنجا که بسیاری از متعادل کننده های پروپوزال گران هستند ، تصمیم گرفتم خودم را ایجاد کنم. بالانس نگهدارنده من شامل یک چوب رولپلاک چوبی ، چند آهنربای نئودیمیوم و یک "بالکن نگهدارنده انگشت" است که من چند دلار در آمازون خریدم. قاب چوبی دارای دو بوم است که حدود 6 اینچ ارتفاع دارند و باعث می شود تا ملخ های 12 اینچی را در خود جای دهد. در انتهای بوم ها دو آهنربای نئودیمیوم به صورت داغ به قاب چسبانده شده است. متعادل کننده نوک انگشت بین آهن ربا قرار می گیرد ، فقط یکی از آنها را لمس می کند ، اما توسط نیروی مغناطیسی دیگری در جای خود نگه داشته می شود و در نتیجه یک بالانس فوق العاده حساس و دقیق ایجاد می کند.

تیغه های متعادل کننده

1. ملخ را با بالانس نوک انگشتان محکم کنید
2. متعادل کننده و پروانه نوک انگشت را بین دو آهن ربا قرار دهید و ملخ را به صورت افقی تنظیم کنید
3. هر طرفی که می افتد طرف سنگین است ، بنابراین باید نوار را به تیغه مقابل اضافه کنید تا متعادل شود
4. مجدداً تیغه را به صورت افقی قرار دهید و اگر تیغه به یک طرف افتاد ، بر اساس آن نوار را بردارید یا بچسبانید. هنگامی که پره ها متعادل هستند ، پروانه قادر به افقی ماندن است.

ایجاد توازن در هاب

1. ملخ را به صورت عمودی بین دو آهن ربا قرار دهید
2. هر طرف که سقوط کند ، قسمت سنگین هاب است و باید چسب حرارتی را به طرف مقابل هاب اضافه کنید تا تعادل ایجاد شود.

اگر پروانه بتواند بدون افتادن در هر موقعیتی که قرار دارد بماند ، آنگاه به درستی متعادل شده و آماده نصب است.

مرحله 13: نصب پروانه ها

آخرین مرحله قبل از پرواز ، نصب پروانه ها است. با استفاده از طرح چیدمان موتور ، من پروانه های عقربه های ساعت را روی موتورهای چرخان در جهت عقربه های ساعت نصب کردم و برعکس. در ملخ های عقربه های ساعت یک "R" روی آنها در کنار اندازه و گام (یعنی 1045R) چاپ شده است ، در حالی که ملخ های خلاف جهت عقربه های ساعت چنین ندارند. من دو ملخ سبز در جلو و دو عدد سفید در عقب قرار دادم تا بتوانم جهت گیری کوادکوپتر را پیگیری کنم.

به جای استفاده از زنگ های استاندارد همراه موتورها برای نگه داشتن ملخ ها (شاید بتوانید آنها را دور بیندازید زیرا در پرواز از بین می روند و باعث تصادف شما می شوند) ، من پروانه های خود را با مهره های قفل نایلونی محکم کردم. مهره های قفل دارای یک حلقه نایلونی ویژه در داخل خود هستند که اطمینان می دهد که پروانه ها هرگز نمی توانند در طول پرواز جدا شوند. برای محکم کردن مهره های قفل از یک گیره گیس استفاده کردم. در زیر مهره های قفل یک واشر نصب کردم تا به توزیع یکنواخت فشار از روی مهره بر روی پروانه کمک کند.

قاب مونتاژ شده است ، وسایل الکترونیکی نصب شده است ، کنترل کننده پرواز برنامه ریزی شده است و پروانه ها متعادل و آماده هستند ، بنابراین تنها یک کار باقی مانده است. در آوردن!

مرحله 14: زنگ هشدار باتری و ولتاژ

باتری در قسمت زیرین کوادکوپتر با نوار Velcro نگه داشته شده است که بین صفحه پایانی Lexan و اتصال PVC متصل شده است.

زنگ ولتاژ باتری با یک چسب مربع چسب به قاب وصل شده است. قبل از برخاستن ، اتصال تعادل باتری (کانکتور سفید) را به زنگ ولتاژ باتری وصل می کنم. هنگامی که ولتاژ باتری در طول پرواز به زیر 10 ولت کاهش می یابد ، زنگ هشدار به صدا در می آید و به من می گوید که باید فرود بیایم.

مرحله 15: پرواز کردن

اگر تازه وارد پرواز شده اید ، نترسید! در اینجا یک راهنمای سریع در مورد نحوه برخاستن و موارد دیگر با کوادکوپتر جدید است.

1. زنگ باتری و ولتاژ را وصل کرده و فرستنده خود را روشن کنید.
2. کوادکوپتر خود را با آوردن چوب گاز (چوب چپ در بیشتر فرستنده ها) به گوشه سمت راست پایین مسلح کنید.
3. به آرامی دریچه گاز را بالا بیاورید تا کوادکوپتر چند اینچ از زمین فاصله داشته باشد ، سپس بلافاصله آن را فرود بیاورید. تبریک می گویم! شما تست هاپ را تکمیل کرده اید.
4. به حرکات خود ادامه دهید تا زمانی که در هوا احساس راحتی کنید.
5. بالاتر بروید و هر بار بیشتر و بیشتر در هوا بمانید.
6. هنگام خم شدن ، قدرت خمیازه ، پیچ و خم خود را نیز احساس کنید.
7. هنگام حرکت معلق ، کوادکوپتر را به جلو ، عقب ، چپ و راست تمرین کنید.
8. هنگامی که حرکات اولیه را پایین آوردید ، از چوب خمیازه استفاده کنید و حرکات سکان خود را کنترل کنید.

هر کاری که انجام می دهید ، خودنمایی نکنید یا سعی نکنید هر کاری که از آن مطمئن نیستید انجام دهید. با گذشت زمان ، کنترل های شما برای شما به طبیعت دوم تبدیل می شود ، اما فعلاً فقط به اصول اولیه پایبند باشید تا از خرابی جلوگیری کنید.

مرحله 16: نتیجه گیری

در خاتمه ، من می توانم به طور قطع بگویم که من هدف خود را از ایجاد یک کوادکوپتر مقرون به صرفه و مقرون به صرفه با زمان پرواز مناسب انجام دادم! این ساخت فقط 300 دلار برای من هزینه کرد (احتمالاً حتی بدون خرید قطعات برای نمونه سازی) حتی کمتر ، که در مقایسه با سایر هواپیماهای بدون سرنشین در این اندازه بسیار ارزان است. با این تنظیمات من می توانم حدود 11 دقیقه زمان پرواز داشته باشم ، که پیشرفت چشمگیری نسبت به زمان پرواز هواپیمای بدون سرنشین قبلی من است. این قاب همچنین بسیار محکم بود و تصادفات بی شماری را متحمل شد ، برخی تقریباً با سرعت کامل به طرف خانه من یا مستقیماً پس از تلاش برای چرخاندن به زمین وارد شدند ، و تنها آسیبی که متوجه آن شده بود ، چند پروانه شکسته بود. برای عکس ها و فیلم های هوایی ، این کوادکوپتر می تواند به راحتی یک دوربین فیلمبرداری را حمل کند ، که از سینی دوربین دیجی من که از کارت کتابخانه تشکیل شده و دوربین روی آن چسبیده است ، آویزان است. این کوادکوپتر به من اجازه داد تا عکس های نشان داده شده در بالا را بگیرم.

من در طول این پروژه مشکلات زیادی نداشتم ، یا اشتباهات بزرگی مرتکب نشدم ، زیرا من تقریباً طرحی را ارائه دادم و آن را بهبود بخشیدم تا جایی که می توانستم خوب شود. با این حال ، من چند چیز را یاد گرفتم که می خواهم با شما به اشتراک بگذارم تا به شما در جلوگیری از مشکلات احتمالی در آینده کمک کند.

1. به دنبال ارزان ترین چیزهایی که می توانید بیابید

این جمله "شما آنچه را برای آن پرداخت می کنید دریافت می کنید" در حال حاضر به ذهن می آید. ارزان ترین چیزهای ممکن را نخرید زیرا تنها کاری که می کند این است که بعداً پول بیشتری خرج کنید. به عنوان مثال ، من با یک لحیم کاری فوق العاده ارزان قیمت 8.99 دلار شروع کردم و فکر می کردم در هزینه من صرفه جویی می شود ، اما بعداً وقتی کار ارزان قیمت متوقف شد ، مجبور به خرید یک لحیم کاری جدید گران تر می شوم.

2. کمال گرا نباشید

در حالی که به نظر می رسد ایده آل بودن برای ساختن یک کوادکوپتر خوب ضروری است ، اما در این مورد به من اعتماد کنید ، تمام کمال گرایی این است که شما را مجبور به صرف پول اضافی ، زمان بیشتری برای اتمام ساخت خود و استرس غیر ضروری کند. البته ، دقیق و بی نقص بودن با همه چیز خوب است ، اما کوادکوپترها آنقدر هوشمند هستند که می توانند کاملاً خوب پرواز کنند حتی اگر ساختار شما فقط "به اندازه کافی خوب" باشد.

3. عجله نکنید

ساخت یک کوادکوپتر یک کار بسیار هیجان انگیز است ، اما مطمئن شوید که خیلی هیجان زده نشوید و زود وارد خانه نشوید. ابتدا ابتدا ساختار خود را کاملاً برنامه ریزی کنید ، به طوری که در نهایت یک تن از قطعاتی را خریداری نکنید که ممکن است حتی در دراز مدت به آن احتیاج نداشته باشید. (مگر اینکه در حال نمونه سازی اولیه باشید ، در این صورت خرید قطعاتی که در محصول نهایی استفاده نمی کنید اجتناب ناپذیر است)

4. در آنجا بمانید

ساخت یک هواپیمای بدون سرنشین از ابتدا قطعاً یک کار دلهره آور است و گاهی اوقات ممکن است بخواهید فقط تسلیم شوید ، اما لطفاً این کار را نکنید. تحقیق کنید ، اگر گیج شده اید از اینترنت کمک بخواهید ، کمی استراحت کنید ، اما هر کاری که می کنید ، تسلیم نشوید ، زیرا هیچ چیز ثواب تر از دیدن چیزی نیست که شما درست در مقابل چشمان خود معلق کرده اید.

ممنون که خواندید

من واقعاً قدردان شما هستم که برای خواندن این دستورالعمل قدم گذاشتید ، و امیدوارم این امر باعث ایجاد انگیزه در ساخت این هواپیمای بدون سرنشین یا حتی طراحی خود شما شده باشد! اگر س questionsالی دارید ، می توانید در نظرات زیر از من بپرسید!

پرواز مبارک!

اولین جایزه در مسابقه هواپیماهای بدون سرنشین 2016